زبان فارسی
فارسی، پارسی، تاجیکی، عجمی، دری
نوشته شده با الفبای فارسی به خط نستعلیق
گویشگاهها: به طور بومی در ایران،
افغانستان،تاجیکستان، جنوب ازبکستان و بصورت محدودتر در
بحرین،قزاقستان، پاکستان، ترکمنستان.
شمار گویشوران: حدود ۱۱۰ میلیون تن
خانواده: هندواروپایی
زبانهای هندوایرانی
زبانهای ایرانی
زبانهای ایرانی غربی
زبانهای ایرانی جنوب غربی
زبان فارسی
زبان رسمی
مرجع رسمی: فرهنگستان زبان و ادب فارسی
کد زبان
ISO 639-1: fa
ISO 639-2: per (B) fas (T)
...
نام های خارجی را، که مهم ترین آن ها نام
مکان یا شخص است، می توانیم به سه گروه بخش کنیم: گروه
نخست نام هایی است که در گذشته با تلفظ هایی معیّن در زبان
فارسی تداول پیدا کرده، وارد فرهنگ زبانی شده و دیگر صلاح
نیست که به سلیقه ی یا حکم کسی تغییر کند. مثلن کشور یونان
از وقتی که در زبان فارسی پس از اسلام ذکر آن رفته است،
همیشه «یونان» بوده است و به سه فیلسوف بزرگ آن کشور هم می
گفته ایم سقرات، افلاتون و ارستو. کار نداشته ایم که
یونانی ها خودشان نام این فیلسوف ها را چه گونه تلفظ می
کرده اند یا می کنند. در متن های ادبی، فلسفی و تاریخی
کلاسیک فارسی گاهی به جای ارستو نوشته اند