((فاصله زمانی بین سالهای 1880 و 1930 میلادی، بعنوان دوران اولیه بدنسازی شناخته میشود))
در واقع، بدنسازی(هنر نمایش زیبایی اندام) قبل از قرن نوزدهم میلادی وجود خارجی نداشت، تا اینکه مردی به نام یوجین ساندو(که با لقب پدر بدنسازی مدرن شناخته میشود) آن را پایه گذاری نمود.ساندو بعنوان پیشگام ورزش بدنسازی شناخته میشود، زیرا اولین کسی بود که فیزیک خود را در قالب نمایش قابلیتهای بدنی در معرض دید عموم قرار داد. اگرچه حضار معمولاً از دیدن یک بدن عضلانی به وجد میآمدند، اما این افراد اغلب بدن خود را در غالب بخشی از مسابقات زورآزمایی و یا کشتی به نمایش میگذاشتند. مدیر برنامههای ساندو برنامه صحنهای خاصی را بر پایه همین نمایشات برای او طراحی کرده بود. او در این امر بسیار موفق شد و بر پایه همین شهرت، به فعالیتهای تجاری پرداخت. ساندو از جمله اولین کسانی بود که محصولاتی را با نام خودشان روانه بازار کردند. او همگام با افزایش شهرتش به مرور بعنوان یکی از مخترعان و فروشندگان اولین تجهیزات عمومی بدنسازی نیز شناخته شده بود. ساندو از طرفداران سرسخت فیزیک ایدهآل یونانی بود(بر پایه این معیار، یک فیزیک بی نقص باید تا جای ممکن به ابعاد و ارقام ریاضی رعایت شده در مجسمههای یونان و روم باستان نزدیک میبود) و فیزیک بدنی خویش را بر همین اساس ساخته و پرداخته نموده بود. بعلاوه، داوری در دوران اولیه بدنسازی نیز بر اساس نزدیکی بدن افراد به همین ابعاد ایدهآل صورت میگرفت. او اولین رقابت بدنسازی را در تاریخ 14 سپتامبر 1901 میلادی با نام مسابقه بزرگ در HALL ALBERT ROYALدر شهر لندن برگزار کرد. این مسابقه که با قضاوت خود ساندو، سر چارلز لاوس و سر آرتور کانن دویل همراه بود، با موفقیت عظیمی روبرو گشته و مورد توجه صدها نفر از مشتاقان بدنسازی قرار گرفت. مجسمه برنزی ساندو که توسط فردریک پومری تراشیده بود، به برنده این مسابقه اهدا گشت. قابل ذکر است که برنده مسابقه نیز فردی به نام ویلیام ال.مورای از اهالی ناتینگهام انگلستان بود. امروزه، مسابقه مسترالمپیا بعنوان معتبرترین رقابت بدنسازی شناخته شده و برندگان این عنوان نیز از سال 1997 تا کنون مفتخر به دریافت مجسمه برنزی ساندو(یعنی همان مجسمهای که ساندو روزی به برنده اولین مسابقه اهدا نمود) بودهاند. در شانزدهم ژانویه سال 1904 میلادی، اولین مسابقه بزرگ بدنسازی در آمریکا ، در شهر نیویورک در GARDEN SQUARE MADISONبرگزار شد. برنده این مسابقه شخصی به نام ال تره لوآر بود که موفق به کسب عنوان خوش اندامترین مرد جهان گردید. او جایزهای به مبلغ 1000دلار را دریافت نمود که برای آن زمان رقم قابل توجهی به حساب میآمد. دو هفته بعد، توماس ادیسون فیلمی را از برنامه فیگور تره لوآر تهیه کرد. ادیسون چند سال قبل هم دو فیلم درباره ساندو ساخته بود. در نتیجه، او اولین کسی به شمار میرود که فیلمهایی را با حضور بدنسازان ساخته است (گردآوری : انجمن ناجی) در اوایل قرن بیستم، برنار مک فادن و چارلز اتلس به بسط و توسعه بدنسازی در سراسر جهان پرداختند. ای.پی.اسووبودا هم بعنوان یکی از دیگر پیشگامان بدنسازی در آمریکا به شمار میرفت، به طوری که چارلز اتلس تمام دانستهها و پیشرفتهای خود را به او نسبت داده است (گردآوری : انجمن ناجی)
دیگر بدنسازان برجسته دوران اولیه بدنسازی(قبل از 1930 میلادی) عبارتند از: ارل لیدرمن (نویسنده بعضی از اولین کتابهای آموزشی بدنسازی)، زیگموند بریت بارت(بدنساز مشهور یهودی)، گئورگ هاکن اشمیت، جورج اف.جووت، ماکسیک( یکی از پیشگامان هنر فیگور)، مونته سالدو، آلفرد ماس، لینول استرانگ فورت، گوستاو فریستنسکی(قهرمان چک)، آلن سی.مید و.....
عصر طلایی
((از فاصله زمانی بین سالهای 1940 تا 1970 میلادی اغلب بعنوان عصر طلایی بدنسازی یاد میشود))
این مسأله عمدتاً به تغییر نگرش در زیبایی شناختی این ورزش و تمایل به کسب حجم بیشتر(در کنار تناسب و تفکیک عضلانی مختص دوران اولیه) مربوط میشد.البته، وقوع جنگ جهانی دوم بعنوان یکی از دلایل اصلی این مسأله به شمار میرود، زیرا با آغاز جنگ ، اشتیاق مردان جوان برای ساختن بدنهای بزرگتر و قویتر نیز افزیش یافت. مجموعه این عوامل باعث شد تا پیشرفتهایی در زمینه تکنیکهای تمرین و اصول تغذیه پدیدار شد و تجهیزات تمرینی نیز از وضعیت بهتری برخوردار گردند.بعلاوه، چندین نشریه اختصاصی پا به عرصه وجود نهاده و با گسترش محبوبیت این رشته، مسابقات جدیدی نیز از راه رسدند.
برخی از اسامی مشهور این دوران عبارتند از استیو ریوز( که به واسطه ایفای نقشهای هرکول و ....به محبوبیت خاصی در آن زمان دست یافته بود)، رگ پارک، جان گریمک، لاری اسکات، بیل پرل و اروین"زابو"کوزوسکی.
افزایش محبوبیت اتحادیه ورزش آماتور AAUسبب گشت تا علاوه بر مسابقه وزنه برداری که از قبل برگزار میشد، یک مسابقه بدنسازی نیز در سال 1939 توسط این نهاد پایه ریزی گردد. این مسابقه در سال بعد با نام آقای آمریکاAAUAAUدر میان اکثر بدنسازان به راه افتاد، چون این نهاد تنها به بدنسازان آماتور اجازه رقابت میداد و بعلاوه، توجه بیشتری را به ورزش المپیکی وزنه برداری معطوف نموده بود.همین امر باعث شد تا برادران ویدر به فکر برپایی فدراسیون بینالمللی بدنسازان(IFBB) آنها رقابتی تحت عنوان آقای آمریکا IFBBرا برگزار نمودند، که شرکت در آن برای ورزشکاران حرفهای آزاد بود. برگزار گردید. در اواسط دهه 1940 میلادی بود که موج نارضایتی از در سال 1950، سازمان دیگری با نام انجمن ملی بدنسازان آماتور(NABBA)، مسابقه آقای جهان NABBAرا در بریتانیا آغاز نمود.مسابقه مهم دیگری که در این دوران متولد شد، رقابت مستر المپیا بود که اولین بار در سال 1965 برگزار گردید. دستیابی به این عنوان در حال حاضر بعنوان بزرگترین افتخار دنیای بدنسازی محسوب میشود.
در ابتدا مسابقات فقط برای مردان برگزار میشدند، اما NABBAبرای اولین بار رقابت بانوی جهان را در سال 1965 به مسابقه میس المپیا (بانوی المپیا) نیز در سال 1980 به راه افتاد.
جیم منیون در سال 1981 (یعنی در ست هنگامی که از ریاست کمیته بدنسازی AAUکنار کشیده بود) نسبت به تأسیس کمیته ملی بدنسازی یا همان NPCاقدام نمود. امروزه، NPCبعنوان موفق ترینسازمان بدنسازی در ایالات متحده آمریکا شناخته شده و در واقع، شاخه آماتور IFBBمیباشد. در اواخر دهه هشتاد و اوایل دهه نود میلادی، دنیای بدنسازی شاهد افول رقابتهایی بود که با حمایت AAUبرای همیشه از ادامه برگزاری رقابتهای بدنسازی منصرف گردید.