بخش ارسالی در مورد امام زمان (عج) http://najiforum.ir/forum-95.html
انجمن ناجییه چند وقت میشه تو این عصر تکنولوژی دنبال آی دی امام زمانم !
خب بچه ها یه سری موردها دادن گفتن ...یکی گفت .... دوست من ... تکنولوژی ارتباطی با خدا و ائمه اطهار خیلی از این بالاتره ، اینی که شما الان دنبال آی دیش هستی و فکر می کنی اوج ارتباطه ، در برابر تکنولوژی خدا و فرستادگانش و اهل خوبان هیچی نیست ! حتی قیاسش ،مثل حساب کردن با انگشتان دست در مقابل یه ابر کامپیوتر فول هم ،نیست ! .... هر لحظه ، هر جا اراده کنی حیو حاضرند !
اما اگر هنوزم ، اصرار داری و آی دی بخوای ، باشه مشکلی نیست ....صبر کنید ...
بالاخره، در این عصر بین ما و زعیم ما فاصله افتاده و او گرفتار است (گردآوری : انجمن ناجی)..
خب حالا دو ای دی برای ارتباط داریم ... ++++++++++++++++++++
++++
++++++++++++++++++++++++
++++++++++++++++++++++++
آی دی موقت :
الف. آی دی مقطعي و یا ارتباط كوتاه با امام زمان(عليه السلام): از راه هاي زير امكان پذير است:
1.توجه و ابراز علاقه در جشن هاي ساليانه نيمه شعبان روز ولادت با سعادت آن حضرت؛
2.خواندن دعاي ندبه، زيارت آل يس، دعاي عهد، دعاي فرج، نماز امام زمان(عج)؛
3.رفتن به مسجد جمكران، مسجد سهله در كوفه و دعا براي فرج آن حضرت؛
4.استمداد، توسل و توجه به حضرت مهدي(عليه السلام) براي رفع مشكلات.
ب. آی دی دائمی و دوستي و ارتباط دائمي و پايدار با امام زمان(عليه السلام): از راه هاي زير امكان پذير است:
1.ايجاد علاقه و دوستي واقعي و قلبي(يعقوب وار): قرآن كريم در داستان حضرت يوسف(عليه السلام) ما را اين گونه راهنمايي كرده است: يعقوب به فرزندان خود فرمود:
اي فرزندان من! برگرديد به مصر و به دنبال يوسف و برادرش بگرديد. (يا بَنِيَّ اذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِنْ يُوسُفَ وَ أَخِيهِ
ـ يوسف87).
اما هنگامي كه برادران به مصر برگشتند، نزد عزيز مصر [كه همان يوسف(عليه السلام) بود] آمده و مشكلات خود را مطرح نمودند و خود يوسف(عليه السلام) را فراموش كردند:
"اي عزيز مصر، سختي [و قحطي] به ما رو آورده و با پولي نا چيز نزد تو آمديم؛ اما تو از راه لطف و كرمت پيمانه ما را پر [و گندم كافي به ما عطا كن] كه خداوند كريمان را پاداش نيكو خواهد داد".
ارتباط و دوستي ما بايد از مرحله "مشكلات شخصي" عبور كرده، فقط به خاطر خود امام عصر(عليه السلام) باشد تا اين دوستي عميق و دائمي گردد؛ زيرا در نوع اول، فقط هنگامي كه مشكلي به ما روي آورد، به ياد امام زمان(عليه السلام) مي افتيم آن هم براي رفع مشكلات و نه براي آن حضرت.
ارتباط عميق و صميمي با امام زمان(عليه السلام)، آن گاه برقرار مي شود كه مشكلات را فراموش كرده تنها خود يوسف زهرا و ظهور او را بخواهيم. همان گونه كه در زندگي اگر بخواهيم علاقه خود را به كسي نشان دهيم، از خود او دلجويي مي كنيم، به او هديه اي مي دهيم و به او ابراز علاقه مي كنيم. البته براي ايجاد اين نوع دوستي"برنامه مداوم" لازم است (گردآوری : انجمن ناجی) مانند : دعاي عهد هر روز صبح ، خواندن قرآن براي سلامتي حضرت به طور روزانه و....
2.احساس حضور؛ راه ديگري كه در دستورات ديني به آن تاكيد شده است تا يك ارتباط عميق و صميمي با امام زمان(عليه السلام) برقرار شود، احساس حضور امام(عليه السلام) و تبديل غيبت به حضور است (گردآوری : انجمن ناجی) در احاديث شريف آمده است: كساني كه غيبت امام زمان(عليه السلام) نزد آنان "به منزله مشاهده" باشد، هميشه امام را حاضر و ناظر مي بينند. امام سجاد(عليه السلام) به ابوخالد كابلي فرمودند:
"مردم زمان غيبت حضرت مهدي(عليه السلام) كه معتقد به امامت او هستند و منتظر ظهور او نشسته اند، با فضيلت ترين مردم دنيايند؛ زيرا خدا عقل و فهمي به آنان عطا كرده كه "غيبت" نزد آنان به منزله ظهور و "مشاهده" گشته است (گردآوری : انجمن ناجی) آنها همانند مجاهدين در ركاب پيامبرند ...."
(منتخب الاثر، ص244).
پس بايسته است حضور حضرت را واقعي بدانيم و آن را در زندگي احساس كنيم و غيبت او را به حضور تبديل كنيم.
سيره بزرگان و مراجع ديني، بر اين بوده است كه با احساس حضور امام زمان(عليه السلام) رابطه عميق و دائمي بين خود و آن محبوب دل ها برقرار سازند و پرده غيبت را از جلو چشم خود به كنار نهند تا به طور صميمي و راحت با يوسف زهراگفت و گو و درد و دل كنند. اگر چه ممكن است بنا به مصلحت الهي ظهور آن خورشيد هدايت، سال هاي متمادي به طول انجامد؛ اما "حضور و احساس حضور" با "ظهور مادي" تفاوت دارد. اگر اين احساس حضور دائمي نسبت به آن امام همام به وجود آيد و ما خود را در مقابل و جلو ديدگان مبارك ايشان بدانيم، بر اعمال و رفتار خود نيز مواظبت خواهيم كرد و قلب آن عزيز را با گناهان خود آزرده نخواهيم ساخت و دوري از گناه، باعث ارتباط دائمي و دوستي پايدار با آن "يار" خواهد بود.
در اين حالت، شما حضور ايشان را با همه وجودتان احساس مي كنيد، بين خودتان و ايشان پرده و مانعي نمي بينيد.
راه های ارتباط در دوران غیبت با امام زمان(عج)چیست؟
پاسخ – یکی از راه ها خواندن دعاهایی است که به ما یاد داده اند. هر دعا پیامی دارد. یکی دعای غریق است (گردآوری : انجمن ناجی) شیخ صدوق کتابی به نام کمال الدین دارد که موضوع آن امام زمان(عج) است (گردآوری : انجمن ناجی)و در آن از امام صادق(ع) داریم که درعصر غیبت در یک آزمایشی قرار می گیرید و کسانی نجات پیدا می کنند که این دعا را بخوانند: یا الله یا رحمن یا رحیم یا مقلب القلوب ثبت قلبی علی دینک (دعای غریق).
در این دعا ما از خدا می خواهیم که دین ما ثابت باشد. در عصر غیبت دین و اعتقادات مورد تهاجم قرار می گیرد .در روایات داریم که در عصر غیبت دین داری به حدی سخت می شود که وقتی می خواهند دین داری شان را اعلام کنند با اشاره اعلام می کنند و نمی توانند به زبان بیاورند. دین داری در این عصر واقعا مشکل است (گردآوری : انجمن ناجی) الان همه ی کشور چراغانی است (گردآوری : انجمن ناجی) امام زمان(ع) از ما چه می خواهد ؟ امام از ما می خواهد که به او نزدیک بشویم. اما همه جا حاضر است اگر امشب امام زمان(عج) کنار دست شما بنشیند،آیا از اعمال و رفتار ما راضی هستند یا خیر ؟ پس پیام دعا این است که حفظ دین در زمان غیبت کار سختی است (گردآوری : انجمن ناجی)
از شیخ صدوق ،شیخ طوسی و کلینی داریم که زُراه خدمت امام صادق(ع) رسید و سوال کرد که اگر من زمان غیبت را درک کردم چه دعایی بخوانم، امام فرمودند :اللهم عرفنی نفسک انک ان لم تعرفنی نفسک لم اعرف نبیک اللهم عرفنی رسولک فانک ان لم تعرفنی رسولک و لم اعرف حجتک اللهم عرفنی حجتک و انک لم تعرفنی حجتک ظللت عن دینی .سیدبن طاوس در مقامات معنوی فوق العاده است ایشان فرمودند که اگر شما نتوانستید روز جمعه هیچ دعایی را نتوانستید این دعا را بخوانید.)
استادی می فرمودند که نکته ی مهم این دعا این است که از خدا می خواهیم که خدا شناس بشویم و مرحله ی بعدی یپامبر شناس و بعد مرحله سوم امام شناس بشوم. اگر جامعه ی دینی ما به معنای حقیقی پیامبر شناس باشد حتما امام شناس هم خواهد بود. اگر من باور کردم که پیامبری آمده است و جزئی ترین مستحبات و مکروهات را گفته است ، پس حتما این پیامبر بعد از خودش تکلیف امت را روشن کرده است .
روایت داریم :مسواک بزنید به عرض دندان نه به طول مسواک. الان برنامه های پزشکی هم این توصیه ها را می کنند. پیامبر اسلام هزار و چهارصد سال پیش مدل مسواک زدن را گفته است ، آیا می شود که این پیامبر مدل اداره ی حکومت بعد از خودش را نگفته باشد؟ اگر جامعه رسول شناس شد و امام را نشناخت، دین این جامعه در گمراهی است (گردآوری : انجمن ناجی)
کتاب احتجاج مرحوم طبرسی در مورد مناظراتی است که ائمه داشته اند. این از افتخارات ماست که ائمه اهل مناظره بودند. هشتاد سال از وفات طبرسی می گذرد. یکی از اصحاب ( استاد مرحوم کلینی)در زمان دوران غیبت صغری نامه ای به امام زمان(عج) می نویسد و امام در جواب ایشان می نویسد که آن طور که خدا به ما سلام داده است شما هم به ما سلام بدهید و با این زیارت( آل یاسین) ما را بخوانید: سلام علی آل یاسین. این زیارت از ناحیه ی امام زمان(ع) است (گردآوری : انجمن ناجی) این زیارت خیلی مهم است (گردآوری : انجمن ناجی) خیلی از مجالس ،مراسم شان را با این زیارت شروع می کنند. در این زیارت داریم :سلام بر تو که تلاوت قرآن می کنی. ای امام تو رحمت واسعه ی خدا هستی .ما می توانیم با خودمان عهد ببندیم که روزی ده دقیقه قرآن تلاوت کنیم.v فرزدق (از اصحاب امام سجاد) می گوید :من هنوز نوجوان بود که با پدرم خدمت امیر المومنین رسیدم و پدرم به امام گفت که من دارم به پسرم شعر یاد می دهم. حضرت امیر فرمود: اگر قرآن به او یاد می دادی بهتر بود. افضل بین یاد گرفتن قرآن و شعر، قرآن است (گردآوری : انجمن ناجی) چنان کلام حضرت بر من اثر گذاشت که تا قرآن را حفظ نشدم سراغ کار دیگری نرفتم.
هر کس که امشب جشن دارد چشم انتظار رحمت امام زمان(عج) است (گردآوری : انجمن ناجی) در ادامه زیارت داریم :سلام بر لحظه ای که در رکوع و سجده هستی و قنوت می گویی و لااله الاالله می گویی. امام زمان(عج) می فرماید: دور باد از رحمت خدا کسی که نماز مغربش را تأخیری بیندازد تا وقتی که ستاره ها پیدا بشود. معمولا چند دقیقه بعد از مغرب ستاره ها در آسمان پخش می شوند.
امام زمان(عج) می فرماید: دور است از رحمت خدا کسی که نماز صبحش را به تأخیر بیندازد تا ستاره ها پنهان بشوند. در فاصله ی کوتاهی بعد از اذان صبح ستاره ها پنهان می شوند.v امام زمان(عج) می فرماید: هیچ چیزی مثل نماز بینی شیطان را به خاک نمی مالد ،نماز بخوانید تا دماغ شیطان را به خاک بمالید.
حضرت دو توقیع برای شیخ مفید صادر فرموده اند. در توقیع اول حضرت به شیعیان خود این بشارت را میدهند كه:
« ما در رسیدگی و سرپرستی شما كوتاهی و اهمال نكرده و یاد شما را از خاطر نبردهایم. كه اگر جز این بود، دشواریها و مصیبتها به شما فرود میآمد و دشمنان شما را ریشه كن مینمودند؛ انا غیر مهملین لمراعاتكم و لا ناسین لذكركم. ولولا ذلك لنزل بكم اللاواء و اصطلمكم ادعداء» (بحارالانوار، 53، ص175)
انواع ارتباط با حضرت مهدی(علیه السلام)
ارتباط با حضرت به دو صورت مطرح می شود:
الف. ارتباط روحی: انسان از لحاظ روحی احساس میکند به حضرت نزدیک شده است (گردآوری : انجمن ناجی) این به دو رکن اساسی نیاز دارد:
1. معرفت هر چه بیشتر و عمیق تر به حضرت؛
2. عمل به وظایف دینی به ویژه انجام واجبات(به خصوص نماز اول وقت) و ترک محرمات(به ویژه در اموال و رعایت حلال و حرام). در کنار این دو رکن، یاد کردن حضرت در زمانهای مختلف و دعا به وجود مقدس او و زمینه سازی نیز دارای اهمیت است (گردآوری : انجمن ناجی)
ب. ملاقات و دیدار: در زمان غیبت به صورت عادی دیدار آن بزرگوار (که همراه با شناخت باشد) امکان ندارد؛ مگر در مواردی که به صلاح و مصلحت باشد.
برای این نوع ارتباط هر چند رفتن چهل شب به مسجد جمکران در میان مردم معروف است؛ ولی به نظر میرسد رعایت حدود دینی همراه با توسل و استغاثه به آن حضرت راه صحیحتری باشد. البته باید دانست که اگر صلاح نباشد، دیدار نیز اتفاق نمی افتد.
گفتنی است اگر فردی در جاده درستی و صلاح گام برداشت و از آلودگی ها فاصله گرفت و قلب خود را برای خداوند متعال و امام مهدی(علیه السلام) قرار داد احتمال دیدار آن وجود پاک و نورانی بسیار است:
آیینه شو جمال پر طلعتان طلبتو جاروب کن خانه را سپس میهمان طلب
طهارت نفس و تزکیه درون اکسیر عظیمی است که آثار و نتایج بلند و بی شماری دارد و از جمله آنان وصل به یاد و پذیرش از جانب او را ممکن می کند آنچه اصل و فرض است حرکت در مسیر عبودیت و پاکی و جدا شدن از شیطان و رذایل است (گردآوری : انجمن ناجی)
در این صورت آنچه شایسته و به صلاح انسان است برای او میسر و فراهم می آید. هم چنین باید بدانیم که امام پدری مهربان و برادری دلسوز است، امام همه شیعیان را دوست دارد و برای هدایت و سعادت آنها دعا و تلاش میکند. البته در این میان شیعیانی را بیشتر دوست دارد که میکوشند افرادی صالح و با معنویت باشند. با رعایت موارد زیر، میتوان به دوستی آن حضرت امید داشت:
شیعیان در زمان غیبت حضرت همواره تحت اشراف و توجه حضرت هستند، و همین توجه آن بزرگوار باعث حفظ شیعه شده است، گرچه ما شیعیان از این نعمت عظمی كه سبب بقاء ماست غافلیم
1. در مقام علم و عقیده هر روز بر معرفت دینی خود بیفزاییم و در جلسات سخنرانی و علمی شرکت کنیم و در شناخت مقام امامت و شخص امام زمان(علیه السلام) (با مطالعات فراوان) کوشا باشیم.
2. در مقام عمل اولین چیز انجام دادن واجبات و ترک گناه و معصیت است (گردآوری : انجمن ناجی) ارتکاب معصیت در محضر امام زمان(علیه السلام) باعث آزرده شدن دل ایشان میشود و وقتی پرونده اعمال به محضر ایشان برده میشود، از ما دلگیر میگردد.
قدم دوم انجام وظیفه است، بهترین راه نزدیکی به آن حضرت و جلب رضایت ایشان، این است که هر کس هر شغل و وظیفهای که دارد، آن را به دقت و سلامت انجام دهد. کسی که وظیفه خود را ترک کند یا ناقص انجام دهد و در عوض آن بخواهد کار نیک دیگری انجام دهد، راهی کج رفته است (گردآوری : انجمن ناجی)
قدم بعدی ایجاد ارتباط معنوی با امام است؛ یعنی، بکوشیم همیشه به یاد امام زمان(علیه السلام) باشیم صبح را با دعای عهد شروع کنیم، در نمازهایمان برای آن حضرت دعا کنیم، دعای فرج را در هر فرصتی بخوانیم. دعای ندبه، زیارت آل یاسین و دعاهای دیگر را با توجه به معنا و حضور قلب بخوانیم، صدقه دادن برای سلامتی ایشان، زیارت از طرف ایشان و دعا برای سلامتی و تعجیل فرج آن حضرت، شرکت در مراسم منسوب به ایشان و ... راههای ایجاد ارتباط معنوی با امام است و میتوان بعد از مدتی آثار بسیار مثبت آن را دید و این خود نشان دوست داشتن امام است (گردآوری : انجمن ناجی) اما باز تاکید میشود همه این کارها بعد از ترک گناه و عمل به وظیفه و نقش خویش در جامعه و خانواده اثر بخش است؛ وگرنه پوستی بی مغز و خاصیت خواهد بود.
بهترین راه نزدیکی به آن حضرت و جلب رضایت ایشان، این است که هر کس هر شغل و وظیفهای که دارد، آن را به دقت و سلامت انجام دهد. کسی که وظیفه خود را ترک کند یا ناقص انجام دهد و در عوض آن بخواهد کار نیک دیگری انجام دهد، راهی کج رفته است
آیا در عصر ظهور می توانیم با حضرت روابط دوستانه و صمیمی داشته باشیم؟
در اینكه امام زمان(علیه السلام) برای شیعیان و دوستانشان پدری مهربان و دلسوز هستند و هیچ گاه آنها را فراموش نمیكنند و چیزی از اعمال ما از آن حضرت پوشیده نیست جای بحثی نیست.
حضرت دو توقیع برای شیخ مفید صادر فرموده اند. در توقیع اول حضرت به شیعیان خود این بشارت را میدهند كه:
«ما در رسیدگی و سرپرستی شما كوتاهی و اهمال نكرده و یاد شما را از خاطر نبردهایم. كه اگر جز این بود، دشواریها و مصیبتها به شما فرود میآمد و دشمنان شما را ریشه كن مینمودند؛ انا غیر مهملین لمراعاتكم و لا ناسین لذكركم. ولولا ذلك لنزل بكم اللاواء و اصطلمكم ادعداء»(بحارالانوار، 53، ص175)
لذا آن حضرت چون پدری مهربان كه همواره مراقب فرزندان خویش است و رفتار فرزند از دید پدر مخفی نیست، و گرفتاریهای فرزند، پدر را نگران میكند، مراقب شیعیان و موالیان خود هستند. شیعیان در زمان غیبت حضرت همواره تحت اشراف و توجه حضرت هستند، و همین توجه آن بزرگوار باعث حفظ شیعه شده است، گرچه ما شیعیان از این نعمت عظمی كه سبب بقاء ماست غافلیم.
در زمان ظهور نیز این مراقبت و یاری به صورت تمام و كمال خواهد بود. روابط حضرت با شیعیان همچون اجداد طاهرینش دوستانه و صمیمی است، و هر كس عرض حاجت یا نیاز داشته باشد و بخواهد حضور آن حضرت برسد، میتواند خدمت حضرت شرفیاب شود و از الطاف او بهرهمند گردد. البته چون در روایات در این زمینه مطلب خاصی وارد نشده است نمیتوان سخن قطعی و خاصی مطرح كرد. ولی ما بر اساس سیره پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) و اهل بیت(علیهم السلام) و سخنان آن بزرگواران در مورد مباحث حكومت و روابط حاكم و مردم و با توجه به عنایت آنان به روابط برادرانه بین مردم و كمك به یكدیگر برداشت میكنیم كه ارتباط مردم با امام صمیمی و آمیخته با محبت و دوستی است (گردآوری : انجمن ناجی)
http://najiforum.ir/thread-22441.html
بخش مورد نظر لینک بالا وظيفه منتظران
خوب است بدانيم كه امام زمان(عج) شديداً به شيعيان خود عشق مى ورزد؛ بلكه علاقه آن حضرت به شيعيان و دوستانشان خيلى بيشتر از علاقه اى است كه ما نسبت به آن حضرت داريم. ايشان همواره براى شيعيان خود دعا مى كنند. از آن حضرت نقل شده است: «اِنّا غَيْرُ مُهَمِلينَ لِمُراعاتِكُمْ وَلاناسينَ لِذِكْرِكُمْ»؛بحارالانوار: ج 53، ص 174. ما هرگز در رعايت احوال شما كوتاهى نمى كنيم و شما را از ياد نمى بريم».
آنچه بر ما بايسته است، جلب رضايت آن بزرگوار است (گردآوری : انجمن ناجی) پيوستگى با او، يعنى، مطيع او بودن. آنچه در روايات زياد سفارش شده، انتظار فرج است (گردآوری : انجمن ناجی) ما بايد ارتباط معنوى خود را با امام زمان(عج) با عمل به دستورات آن حضرت و انتظار فرج به معناى واقعى ثابت و مستدام نگه داريم. از اين رو بسيار به جا است كه خصوصيات منتظر واقعى حضرت مهدى(عج) را بدانيم و سپس آن را در خود عملى كنيم.
رسول خداصلى الله عليه وآله فرمود: «اَفْضَلُ العِبادَةِ اِنْتِظارُ الفَرَجِ»؛فرائد السمطين، ج 2، ص 334، چاپ جديد. برترين عبادات، انتظار ظهور و فرج است (گردآوری : انجمن ناجی)
وظيفه منتظر امام زمان عليه السلام اين است كه مانند يك منتظر واقعى زندگى كند. وقتى انسان حقيقتا منتظر كسى باشد، تمام رفتار و سكناتش نشان از منتظر بودن او دارد. به عنوان مثال اگر منتظر ميهمان باشد، حتما خانه را تميز و مرتب و وسايل پذيرايى را آماده مى نمايد و با لباس مرتب و چهره اى شاداب در انتظار مى ماند. چنين كسى مى تواند ادعا كند كه منتظر ميهمان است (گردآوری : انجمن ناجی) اما كسى كه نه خانه را مرتب كرده و نه وسايل پذيرايى را آماده نموده و نه لباس مرتب و تميزى پوشيده و نه اصلاً به فكر ميهمان است؛ اگر ادعا كند كه در انتظار ميهمان بوده، همه او را ريشخند خواهند كرد و بر گزافه گويى او خواهند خنديد!
لاف عشق و گله از يار زهى لاف دروغ عشق بازان چنين مستحق هجرانند
بنابراين، انتظار قبل از آنكه از ادعاى انسان فهميده شود، از رفتار و كردار او فهميده مى شود. نمى توان هر كسى را كه ادعاى دوستى و ولايت امام زمان را دارد، در شمار دوستان و منتظران او قلمداد نمود! آرى «مشك آن است كه خود ببويد نه آنكه عطاربگويد».
با چنين توضيحى، روشن است كه منتظر واقعى امام زمان(عج) بايد رفتارش به گونه اى باشد كه هر لحظه منتظر ظهور امام زمان عليه السلام باشد، يعنى، در هر لحظه كه اين خبر را به او بدهند، خوشحال شود و آماده يارى آن حضرت باشد و با مال و جان خويش جهاد كند و خود را در راه آن حضرت فدا نمايد. منتظر واقعى، اهل گناه و دلبستگى به دنيا نيست؛ چرا كه چنين كسى نمى تواند از وابستگى ها، دلبستگى ها و آلودگى ها دست بردارد و آماده به خدمت در جهت اهداف مقدس امام زمان عليه السلام باشد.
با توجه به نكات ذكر شده مى توان بعضى از وظايف منتظران امام زمان عليه السلام را چنين ذكر كرد:
1. معرفت:
اولين شرط انتظار معرفت است؛ تا انسان ميهمان خود را نشناسد و از خصوصيات خوب او مطلع نباشد، منتظر او نخواهد شد. تنها هنگامى انسان در انتظار كسى مى نشيند كه او را خوب بشناسد، اما اگر انسان كسى را نشناسد و بداند كه آن شخص خواهد آمد، برايش اهميتى نخواهد داشت و منتظر او نخواهد ماند. در مورد انتظار امام زمان(عج) هم چنين است (گردآوری : انجمن ناجی) كسانى كه آن حضرت را نمى شناسند (مانند كفار و يا اهل اديان ديگر)، هرگز انتظار او را نمى كشند؛ اما كسانى كه او را مى شناسند و ارزش و مقام او را مى دانند، منتظر او مى مانند.
كسانى كه امام زمان را نمى شناسند - اگر چه به ظاهر مسلمان باشند - چنانچه در اين حال بميرند در حال جاهليت از دنيا رفته اند؛ چنان كه پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله فرمود: «مَنْ ماتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ اِمامَ زَمانِهِ ماتَ ميتَةَ الْجاهِلِيَّةِ»؛بحارالانوار: ج 32، ص 331. «هر كس بميرد و امام زمانش را نشناسد به مردن جاهليت از دنيا رفته است».
بنابراين اولين شرط انتظار، ايجاد معرفت در مورد امام زمان(عج) است و طبيعى است كه هر مقدار معرفت انسان نسبت به آن حضرت بيشتر باشد، ارزش او را بيشتر درك كرده و به عظمت او بيش از پيش پى خواهد برد و بيشتر تشنه وجود آن حضرت خواهد شد. در حالى كه افراد جاهل و ناآگاه به ارزش آن حضرت، هرگز احساس تشنگى و عطش نسبت به وجود مقدس ايشان نخواهند داشت و بدين جهت از زمره منتظران بيرون هستند!
وصل خورشيد به شب پره اعمى نرسد كه در اين آينه صاحب نظران حيرانند
شناخت امام زمان عليه السلام دو گونه است:
1. شناخت تاريخى وجود آن حضرت؛ مانند اينكه او امام دوازدهم است و تاريخ ولادتش در چه سالى است و مانند آن.
2. شناخت مقام نورانيت آن حضرت؛ كه اين شناخت كار هر كسى نيست و ظرفيت و لياقت زيادى مى خواهد. در حقيقت، اصحاب خاص امام زمان عليه السلام كسانى اند كه آن حضرت را به مقام نورانيت شناخته اند.
براى آگاهى از مقام عظيم امامت خواندن زيارت جامعه كبيره و تأمل در معانى عميق آن توصيه مى شود.
همچنين خواندن كتب معتبرى كه در مورد امام زمان عليه السلام نوشته شده است مى تواند انسان را تا حدى به مقام و عظمت آن حضرت آشنا سازد.
2. محبت به امام زمان عليه السلام
وظيفه ديگرى كه منتظران آن حضرت دارند اين است كه بايد دوستى و محبت امام عصر (عج) را در خود ايجاد كنند و آن را افزايش دهند. بديهى است تا انسان از ميهمان خويش خوشش نيايد و نسبت به او محبت نداشته باشد - هر چند هم كه او رابشناسد - نمى تواند واقعاً منتظر آمدن او باشد؛ اگر انسان از ميهمان خود بدش بيايد، چگونه مى تواند منتظر قدم او باشد و خود را براى پذيرايى از او آماده كند. پس تا محبت به امام زمان(عج) در وجود كسى شكل نگرفته و شعله ور نشده باشد، او نمى تواند به وظايف منتظران واقعى عمل نمايد. محبت به امام زمان(عج) وظيفه اى است كه پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله نيز به دستور خدا از ما خواسته است؛ آنجا كه در قرآن كريم مى فرمايد: «قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى »؛ سوره شورى: آيه 23.
3. ايجاد سنخيت با امام زمان عليه السلام
منتظران واقعى وضعيت روحى و فكرى و عملى خود را به گونه اى سامان مى دهند كه سنخيت كاملى با امام زمان عليه السلام داشته باشند. آيا مى توان منتظر قدوم كسى بود؛ ولى با او مشابهت و سنخيت نداشت؟ آيا مى توان محبت كسى را داشت، اما با او هيچ سنخيت و مشابهتى نداشت؟ ايجاد سنخيت با امام زمان از طريق تقويت ايمان و تقوا و فضايل اخلاقى و درجات معنوى حاصل مى شود. تنها در اين صورت است كه مى توان ادعاى محبت به آن حضرت را داشت. در صورتى كه انسان رفتارش مطابق ميل امام زمان(عج) باشد، شعله محبت او در دلش زبانه خواهد كشيد و عشق آن حضرت او را به فرياد خواهد آورد و دورى اش را بر او سخت و ناگوار خواهد ساخت.
طبيعى است كه هر چقدر سنخيت با ولى عصر(عج) بيشتر باشد، محبت آن حضرت به انسان بيشتر خواهد شد و محبت انسان نيز به آن حضرت افزون تر خواهد گشت. پس منتظر واقعى بايد سعى كند تمام وظايف دينى و احكام الهى را انجام دهد.
4. ارتباط با منتظران ديگر
منتظر امام زمان(عج) مى داند كه برنامه آن حضرت يك برنامه جهانى است و بايد ياوران زيادى داشته باشد تا حركتش پيروز شود. بنابراين به فكر گسترش ياران و منتظران آن حضرت بوده و با ارتباط با آنها، به تقويت روحيات ايمانى خود و ديگران خواهد پرداخت تا بر اساس دستور قرآنى «تَعاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَ التَّقْوى »؛ سوره مائده به كمك مؤمنان منتظر، خود را آماده ظهور حضرت نمايد.
5. دعا براى تسريع در ظهور امام زمان عليه السلام
منتظر واقعى هر لحظه انتظار محبوب را مى كشد و از خدا مى خواهد كه هر چه زودتر او را برساند. بنابراين دعاى فراوان براى فرج آن حضرت از وظايف هميشگى منتظران حضرتش مى باشد. دعا براى تسريع در فرج امام زمان(عج)، به وسيله آن حضرت نيز توصيه شده است (گردآوری : انجمن ناجی)
6. ياد فراوان حضرت
ياد كردن از محبوب، عادت ديرينه منتظران عاشقى است كه چندى منتظر محبوب خويش هستند؛ اما نتوانسته اند پس از مدت ها انتظار او را ببينند و حال خود را دست كم با ياد او و نام او آرام مى كنند. به ياد آوردن امام عصر(عج) و عنايت او به شيعيان با ذكر احاديث، كرامات، مقام و عنايت امام به شيعيان، وظيفه ديگرى است كه منتظران واقعى احساس مى كنند و بدين طريق همواره نام و ياد آن حضرت را زنده نگه مى دارند.
7. دادن صدقه
براى سلامتى آن عزيز و يا هديه نمودن ثواب هايى به حضرت مهدى(عج)، كه خود، موجب قبولى هر چه بيشتر اعمال است (گردآوری : انجمن ناجی)
8. اميدوارى
بر قيام و انقلاب آن يوسف زهرا عليه االسلام و اميد دادن به ديگران.
9. ايجاد آمادگى دائم رزمى براى ظهور حضرت
چنان كه در روايت آمده است: «ليعدن احدكم لخروج القائم و لو سهما»؛بحارالانوار، ج 52، ص 366، ح 146. هر يك از شما براى قيام قائم(عج) بايد آماده گردد هر چند با تهيه يك تير باشد.
از اين رو شركت در بسيج يكى از وظايف منتظران است (گردآوری : انجمن ناجی)
10. محزون بودن به علت محروم بودن از زيارت آن وجود مبارك؛ «عزيز على ان ارى الخلق و لاترى و لا اسمع لك حسيسا و لا نجوى...»؛دعاى ندبه. بر من گران است كه خلق را ببينم و تو ديده نشوى و سخن آشكار و پنهان تو را نشنوم.
11. اصلاح جامعه
فرج يعنى، نصرت، پيروزى، گشايش و مقصود، پيروزى حكومت عدل علوى بر حكومت هاى كفر و شرك و بيداد است؛ بنابراين انتظار فرج، يعنى انتظار تحقق يافتن اين آرمان بزرگ و جهانى و منتظر حقيقى كسى است كه در حقيقت خواهان تشكيل چنين حكومتى باشد و اين خواسته آن گاه جدى و راست است كه شخص منتظر، عامل به عدل و گريزان از ستم و تباهى باشد؛ و گرنه انتظار فرج در حد يك ادعا و شعار بى محتوا باقى خواهد بود. ازاين رو در روايات آمده است كه انتظار فرج خود فرج است؛ زيرا كسى كه حقيقتاً منتظر فرج و ظهور حجت خدا و تأسيس حكومت عدل گستر او است، زندگى خود را بر پايه عدل و داد استوار مى سازد و او انسانى است كه حضور و غيبت امام در نحوه رفتار و سير و سلوكش تفاوتى ندارد و قبل از تشكيل حكومت عدل او، چنين حكومتى را در زندگى خود پايدار ساخته است (گردآوری : انجمن ناجی) بنابراين انتظار فرج حقيقى، ريشه در معرفت به حق و عدل و ايمان و عشق به آن دارد و آثار آن نيز در عمل نمايان مى گردد و چنين حقيقت اصيل و عميقى، با لفظ و شعار به دست نمى آيد و با بى تفاوتى و بى اعتنايى نسبت به مقدسات دينى و رسالت هاى انسانى در تعارض و تناقض است (گردآوری : انجمن ناجی)
انتظار فرج يعنى:
الف. معرفت امام معصوم و عادل و پيشواى فضيلت؛
ب. ايمان به امامت و قيادت رهبرى الهى و عدالت پيشه؛
ج. عشق به عدالت وارزش هاى انسانى؛
ه. اميد به آينده اى روشن و نويد بخش؛
ك. تلاش براى برقرارى حكومتى عدل پيشه و عدل گستر؛
ح. رعايت موازين و قوانين دينى و اخلاقى؛
خ. داشتن روحيه تعهد و مسؤوليت پذيرى.
اين انتظار فرج است كه بهترين اعمال و بهترين عبادت است و چنين منتظرى، مقامى عالى دارد و هر گاه در زمان غيبت از دنيا برود، به منزله كسانى است كه پس از ظهور حضرت حجت(عج) زنده و تحت فرمان او در راه خدا جهاد مى كنند.بحارالانوار: ج 52 ص 125؛ ره توشه راهيان نور، دفتر تبليغات اسلامى حوزه علميه قم چاپ اول تيرماه 1374 ص 190-193 با تصرف.
يادآورى مهم:
درست است كه وظيفه ما تلاش براى ملاقات با امام زمان(عج) نيست و حتى بنا بر نظر بعضى از بزرگان، تحقق اين مسأله خيلى بعيد و نادر است و اگر هم ممكن باشد، براى امثال مقدس اردبيلى و علامه حلّى قابل تصور است؛ نه انسان هاى عادى هر چند مؤمن و خوب. ولي بحث ملاقات، نبايد با بحث ارتباط اشتباه شود؛ زيرا وظيفه ما ايجاد ارتباط با امام عصر(عج) است (گردآوری : انجمن ناجی) منتظر امام زمان(عج) وقتى موفق به زيارت آن حضرت نمى شود، از طريق خواندن دعاى ندبه، زيارت آل ياسين، دعاى عهد، نماز امام زمان و نيز از طريق رفتن به مسجد جمكران، ارتباط خود را با آن حضرت حفظ مى نمايد و براى گره گشايى مادى و معنوى از ايشان به عنوان واسطه فيض الهى درخواست مى كند و خود را در محضر ايشان مى بيند.
سؤال. چرا براى سلامتى امام زمان(عج) دعا كنيم؟ در حالى كه خداوند اراده نموده ايشان زنده و سلامت بمانند. آيا اصلاً امكان دارد آن وجود مبارك دچار كسالت شوند؟
آن سفر كرده كه صد قافله دل همره اوستهر كجا هست خدايا به سلامت دارش؛ ديوان حافظ، ص 223.
دعا براى سلامتى امام زمان(عج) آثار و بركات فراوانى دارد از جمله:
1. نشانگر علاقه و محبت مسلمانان به ايشان است (گردآوری : انجمن ناجی) اگر چه دوستى تمام ائمه معصومين عليهم السلام بخشى از ايمان و شرط قبولى اعمال است، در عين حال دعا كردن در حق امام زمان(عج) موجب ازدياد محبت آن حضرت در دل و در نتيجه موجب تقويت ايمان مى گردد.
2. اظهار تجديد عهد و پيمان با آن حضرت است و محتواى پيمان با آن حضرت را دين دارى و شريعت محورى و تصميم قلبى بر اطاعت امر امام عليه السلام و يارى رساندن او با نثار جان و مال تشكيل مى دهد.
تجديد بيعت با آن حضرت عليه السلام كارى است كه بعد از هر نماز از فرايض پنجگانه، يا در هر روز و يا در هر جمعه مستحب است (گردآوری : انجمن ناجی)
دعاى عهدمفاتيح الجنان، ص 891 و 892. شاهدى براى اين سخن است (گردآوری : انجمن ناجی)
3. سبب زنده نگه داشتن ياد امام غايب در دل منتظران مى گردد. ياد امام زمان(عج) توجه به ارزش هاى دين و اصول اخلاقى را در دلها جوانه مى زند و برعكس غفلت از ياد و خاطره امام يكى از دلايل عمده پژمردگى و سستى ارزش هاى الهى وانسانى در جامعه اسلامى است (گردآوری : انجمن ناجی)
4. كسى كه سلامتى امام زمان برايش مهم است، به طور مسلّم آزردن آن حضرت برايش سخت است، در نتيجه دعا براى سلامتى آن حضرت، انسان را بر انجام كارهايى وادار مى كند كه موجب خشنودى آن حضرت و در نتيجه سبب رسيدن به مقام رضوان الهى مى گردد.
5. دعا بسيار مؤثر است و موجب فرج آن حضرت و نيز فرج و گشايش در زندگى مؤمنان مى شود.
6. دعا موجب قرب الهى است (گردآوری : انجمن ناجی) امام مهدى(عج) در خصوص زيارت آل يس مى فرمايند: «هرگاه خواستيد به وسيله ما به خداوند و به ما توجه كنيد اين زيارت را كه از جانب خداوند انشا شده است بخوانيد»مفاتيح الجنان، ص 863.
اين زيارت كه از جهات مختلف، محتوايى عميق دارد بسيار مورد تأكيد و سفارش قرار گرفته است (گردآوری : انجمن ناجی) از جمله سلام هايى كه در اين زيارت ادا مى شود، از ابتدا تا انتها، دعا براى سلامتى و تندرستى و بهروزى امام زمان(عج) است (گردآوری : انجمن ناجی) «السلام عليك يا خليفه الله و ناصر حقه... السلام عليك حين تصبح و تمسى، السلام عليك فى اليل اذا يغشى و النهار اذا تجلى ... السلام عليك بجوامع السلام...»؛ سلام بر تو اى جانشين خدا و يارى كننده حق... درود و سلام بر تو هنگامى كه بامداد و شام كنى، درود و تهيت الهى بر تو در شب كه همه جا را فراگيرد و در روز، در وقتى كه نور دهد (يعنى سلام بر تو در هر صبح و شام)...، درود بر تو درودى همه جانبه... .
در دعاى بعد از اين زيارت نيز معانى بلندى نهفته است (گردآوری : انجمن ناجی) از جمله عرض مى كنيم: خدايا! او (امام زمان) را از شر هر متجاوز و سركشى و از شر همه خلق خود پناه ده و او را از حوادث روزانه، از پيش رو، و از پشت سر و از طرف چپ، حفظ و نگهدارى كن و از اين كه آسيب و گزندى به او برسد جلوگيرى كن و در خصوص او، رسولت و خاندان رسولت را حفظ نما و به دست مباركش عدل و داد را پديدار نما! «اللهم اعذه من شر كل باغ و طاغ و من شر جميع خلقك و احفظه من بين يديه و من خلقه و عن يمينه و عن شماله و احرسه و امنعه من ان يوصل اليه بسوء واحفظ فيه رسولك و آل رسولك واظهر به العدل...».
در پايان سخن لازم است يادآور شويم كه دعا كردن براى سلامتى و فرج آن حضرت، اطاعت از امر خداوند و نيز اهل بيت پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله است (گردآوری : انجمن ناجی)
«وَ مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ يَخْشَ اللَّهَ وَ يَتَّقْهِ فَأُولئِكَ هُمُ الْفائِزُونَ»؛ «و هر كه خدا و رسولش را اطاعت كند و خداترس و پرهيزكار باشد چنين كسى به فوز و سعادت خواهد رسيد».سوره نور: آيه 52.