به نظر من سریالِ خوب ،متأسفانه وجود نداشت. بهتر می دانم از سریال متوسط نام ببرم . به ظواهر کاری ندارم. همین اول دور «خروس» خط بسته می کشم. اگر این تشابهات کلامی رو بگیریم چیز زیادی از قصه نمی ماند. تازه دوقصه در یک سریال بود که ارتباط دهی انها کمی کار می برد.(توازن داستان ترخیص پدر از یک طرف و حواشی حمید لولایی از سوی دیگر).
مادرانه ، داستان حرفه ای دارد و پرداخت نیم حرفه ای و ارائه غیر حرفه ای. داستان بسیار خوب و خوش قالب است و شخصیت ها خوب ساخته می شوند اما خروجی دوربین خوب نیست. بازی رها ، بدون صدا و کلام نمره خوبی ندارد. از این سکانس به سکانس دیگر ،چیزی در چهره رها تغییر نمی کند . کلام خوب است ولی تصویر خسته کننده می شود. مشابه این کار در بازی ماه بانو هم هست . فرض کنید ثریا قاسمی می خواست اردلان رو نصیحت کنه ؟ بازی چهره و بدن او را در خنده و خشم و غم بهتر می توانید تصور کنید چون ارائه کرده است (سریال او یک فرشته بودیا شب دهم )...در بازی اردلان و مریم و محمد جواد و نایب این مساله کمتر به چشم می خورد و البته هنوز در هر صحنه بیننده ابتدا برای صدا و کلام اماده میشود وبعد برای تصویر بازیگر مثلا وقتی محمد جواد به سراغ اردلان می رود به جای تغییر بصری ابتدا تکه کلام های خاص شما را به شخصیت های داستان می رساند(بگو خوب!!) و این یعنی درگیری با سریال نصیحت گونه و نه نمایش حقیقت گونه!
نکته مثبت مادرانه خرق عادت در استفاده از بازیگر رعنا به گونه متفوت از قبل هست. به مدد گریم خوب و بازی قابل قبول لعیا زنگنه این بار واقعا یک شخص مغرور و متکبر را به چشم می بینیم(نه با گوش) او اصلا ما را به یاد شخصیت مذهبی بازیگر سریالهای (در پناه تو ، مدار صفر درجه ، اغما و یا راستش رو بگو ) نمی اندازد. و این از محاسن کار است (گردآوری : انجمن ناجی) او قالب شخصیتی رعنا را به خوبی شناخته و نشان داده است (گردآوری : انجمن ناجی)
از نظر اخلاقی بیشتر از حاجی ثانی از جلیل باید آموخت . او که تسلط خوب بر بازی و تربیت دخترش را توأماً نمایش می دهد کمتر شعر می خواند و بیشتر نتیجه عمل خودش را در قالب رفتار درست دخترش نشان می دهد. صحنه دادن موبایل به مریم دم در خانه آن هم دودستی و عدم ممانعت از انجام تصمیم (ورود رها به خانه جلیل) از صحنه های ناب و جالب بود که تضاد را به خوبی منعکس می کرد. در کل سریال با نمره خوب شروع شد و با نمره خوب هم پیش رفت اما تکلیف بعضی شخصیتها در پایان مشخص نشد و به علت تدوین نامناسب فرصت بروز پیدا نکردند. رها تدریجا با مریم آشنا شد ولی تکلیف دغدغه تجدد طلبی او ناتمام ماند(آرایش کردن ، خارج رفتن ،ازدواج با فرزاد ) . بیننده ای که با رها همزادپنداری می کرد به جواب سوالاتش نرسید. از آن طرف سریال به جای نمایش یک پایان ساختگی و تکراری واقعیت را هرچند تلخ برای اردلان نمایش داد و جایگزینی مریم را آن طور که به مذاق بیننده خوش بیاید، نشان داد که در خور توجه است (گردآوری : انجمن ناجی) دوربین حرکت تازه و جدیدی ندارد و طبق معمول صحنه به صحنه و با کمی حرکت کار خودش را می کند ندرتا مثل صحنه بازی کردن اردلان و ترسلان در پارک و موتورسواری انها شاهد خلاقیت در فیلمبرداری و چشم نوازی صحنه هستیم.
و اما سریال عامه پسند (دودکش)..اینجا هم به خاطر فضای بسته قالیشویی ،بیش از تصویر شاهد دیالوگ هستیم . از سابقه ذهنی بیننده در مورد نصرت و فیروز به خوبی استفاده شده است (گردآوری : انجمن ناجی)(سریال ساختمان پزشکان) قبول دارم که طنز بیشتر تیپ می پردازد تا به بازی . اما اگر همین تیپ در قالب کلام بیاید که باید به سراغ نمایش رادیویی برویم . همین حالا یکی از صحنه های داخل قالیشویی را ضبط کنید و بعد فقط صدای آن را گوش کنید و یکبار هم با تصویر ببینید . فکر نمی کنم تفاوت چندانی در یافته های شما بکند؟ یعنی همه چیز در کلام و امور شنیداری خلاصه شده و ما شاهد نه شنونده دیالوگ البته از نوع متوسط هستیم.
اینکه با همین ابزار محدود بیننده مجذوب و خندان شده نکته مثبت و در خور تحسین است (گردآوری : انجمن ناجی) سریال به زندگی عادی مردم بسیار نزدیک می شود و با همان سکانسهای بسته ، قشر ساختگی اجتماع را کنار زده و به معاش و روزمرگی مردم سرک می کشد . برخلاف سریال مادرانه ، در دودکش شاهد پاسخ گویی ساده به چالشهای ساده داستان هستیم. البته این سریال از سیاه لشگر هم بهره خوبی برده و با وجود تعداد بازیگر زیاد ،نقش آفرینی هر کدام از آنها فراموش نشده است (گردآوری : انجمن ناجی)
اگر مثل عالیه(الناز حبیبی) بازی پررنگ تری از قابلیتهای نگار عابدی (افروز) داشتیم و روحانی فیلم قدری از تصنع فاصله می گرفت و یا تکنیک را بیشتر به کار می گرفتیم حتما کار موفقیت بیشتری داشت. با این حال طنز ارائه شده جامعیت و معنویت خوبی دارد .امیدوارم شاهد پایان تحسین برانگیز و حرفه ای برای این سریال باشیم.
دوستان گرامی ! مطلب ارسالی بنده، درحین ویرایش و تصحیح ،اشتباها به جای ذخیره سازی ، ارسال شد که بابت خطای فوق پوزش می طلبم . زمانی که خواستم نسخه صحیح را ارسال کنم متوجه شدم که زمان ویرایش مجدد تمام شده بود. در هر حال ببخشید.