مرغ عشق
مرغ عشق نر
طبقهبندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: طوطیسانان[۱]
تیره: طوطیها[۲]
زیرتیره: Psittacinae
تبار: Platycercini
سرده: Melopsittacus
جان گولد, 1840
گونه: M. undulatus
نام علمی
Melopsittacus undulatus
(Shaw, 1805)
زیستگاههای مرغ عشق
مرغ عشق پرنده ایست اهلی از نژاد طوطی. وطن اصلی این پرنده همچون بسیاری از طوطی سانان دیگر، سرزمین استرالیا است (گردآوری : انجمن ناجی)
محتویات
۱ تاریخچه
۲ مشخصات
۳ تعیین جنسیت نر وماده
۴ رفتار شناسی مرغ عشق
۴.۱ تولید مثل
۴.۲ تغذیه
۵ نگهداری
۵.۱ بیماریها
۶ نگارخانه تصاویر
۷ پانویس
۸ منابع
۹ پیوند به بیرون
تاریخچه
مرغ عشق برای اولین بار در اواخر سال ۱۷۰۰ میلادی به صورت گله های وحشی در استرالیا مشاهده شد که تعداد افراد این گله¬ها به هزاران قطعه می¬رسید. نام انگلیسی مرغ عشق «بجایر» از کلمه بومی budgerijour گرفته شده است که این لغت در زبان بومیان استرالیا به معنی «غذای خوب» می باشد و شاید علت این تسمیه بدان جهت بوده است که وجود این پرنده در منطقه ای دلیل وفور نعمت و غذای فراوان در آن منطقه بوده است، زیرا که این پرنده در شرایط مناسب غذایی به شدت زاد و ولد نموده و گله¬های بزرگی به وجود می¬آورد. این پرنده برای اولین بار در سال ۱۸۰۵ توسط «جورج شاو» مدیر جانور شناسی موزه طبیعی بریتانیا شناسایی شد و در سال ۱۸۳۲ طبیعی دان « موزه لینه» که «یوهان واگلر» نام داشت توضیحاتی در باره مرغ عشق منتشر کرد. در سال ۱۸۴۰میلادی، زیست شناسی به نام «جان گولد» این پرنده را از استرالیا خارج کرد و به انگلستان برد. موج تقاضا برای این پرنده موجب شد تا کشتیهای زیادی دست به کار انتقال این پرندگان به اروپا، مخصوصاً انگلستان، هلند و بلژیک بزنند. کشتیها مرغ عشقها را در دستههای چند ده هزارتایی حمل میکردند. در طول سفر چند هفتهای، فقط تعداد اندکی از آنان سالم به اروپا میرسیدند. به زودی این پرنده اهلی شد و از طریق انگلستان به تمام دنیا منتقل شد. در سال ۱۸۴۶ برای اولین بار وارد کشور فرانسه شد و هشت سال بعد یعنی در سال ۱۸۵۴ طبیعی دان فرانسوی «جان دلون» مقاله¬ای در خصوص تکثیر، تغذیه و نگهداری مرغ عشق منتشر کرد. در سال ۱۸۵۹ نویسنده آلمانی «کارل بوله» در نشریه پرنده شناسی آلمان مقاله مفصلی در باره مرغ عشق منتشر کرد. از نوشته های «بوله» چنین بر می آید که مرغ عشق در آن زمان در تمامی شهرهای بزرگ آلمان به عنوان حیوان خانگی رایج بوده است و بنا به گفته او مرغ عشق برای اولین بار در سال ۱۸۵۵ درشهر برلین آلمان توسط «گرفین شورین» تکثیر یافت. مرغ عشق از سال ۱۸۶۰ به بعد در تمامی باغ وحش¬های آلمان وجود داشته و با موفقیت تکثیر و پرورش یافته است (گردآوری : انجمن ناجی) طی ۵۰ سال، واحد¬های عظیم تجاری به وجود آمدند که هزاران قطعه از این پرنده کوچک را برای دوستداران پرندگان زینتی تکثیر می¬کردند. در اواخر قرن نوزدهم واردات مرغ عشق به ارقام غیر قابل تصوری رسید. بنابر نوشته های «دبراسای» تنها در سال ۱۸۹۴ واردات پرندگان زنده به بنادر فرانسه بالغ بر یک میلیون و دویست هزار قطعه بوده که در آن، واردات مستقیم به انگلستان و آلمان منعکس نشده است (گردآوری : انجمن ناجی)
مشخصات
مرغ عشق آبی
مرغ عشق در حالت کلی می توان به ۲گروه هلندی وساده تقسیم کرد که نژاد هلندی آن دو برابر بزرگتر از نژاد معمولی آن است که معمولاً درکشورانگلستان نگهداری شده ودرایران هم موجود است ومرغ عشق اهلی، اندکی از همنوعان وحشی خود بزرگتر است (گردآوری : انجمن ناجی) طول بدن این پرنده بین ۱۶ تا ۲۰ سانتیمتر میباشد. عمر انواع وحشی آن ۱۰ تا ۱۴ سال و عمر نوع اهلی آن اغلب کمتر از ۵ سال است (گردآوری : انجمن ناجی) البته در میان مرغ عشقهای اهلی گاه عمر ۱۱ ساله نیز مشاهده شدهاست (گردآوری : انجمن ناجی)
رنگ طبیعی این حیوان سبز چمنی میباشد انتهای پشت ٬سینه و شکم سبز میباشد.پشت سر ٬بالای شانه و روی بالها زرد همراه با خطهای سیاهی به صورت موجی میباشد.دو پر بزرگ از میان دمش بیرون آمده که آبی تیرهاند.پرهای دم سبز بوده و دارای نوار زردی میباشد.صورت مرغ عشق تا گلو زرد روشن است و در انتهای صورتش لکههای بنفشی که ریش نامیده میشود وجود دارد.پلکها بسیار نازک هستند و از سمت پاین به بالا جمع میشوند.نوکش مانند طوطی سانان است و نوک پایینی کوچکتر از بالایی میباشد.
تعیین جنسیت نر وماده
برای فهمیدن جنس نر و ماده این حیوان بهترین گزینه توجه به پوستی که در بالای منقار قرار دارد و سوراخهای بینی در آن هستند٬میباشد.در نوع نر رنگ این پوست آبی تیرهاست اما در نوع ماده آبی روشن ٬قهوهای یا متمایل به قهوهای است (گردآوری : انجمن ناجی)رنگ آبی این پوست در نوع نر همواره مشخص است هرچند در نرها مریض این رنگ مات میشود و در نرهای مسن قهوهای شده و اسرائیلیه ایی در آن دیده میشود.اما رنگ این پوست در مادهها متغیر است در موقع تخم گذاری و در جوانی صاف و روشن تر است و پس از این مدت تیره تر و چروک دار میگردد.
مرغ عشق پرنده¬ای هوشمند و اجتماعی است و از بازی کردن لذت می¬برد. مرغ عشق ماده علاقه زیادی به جویدن اجسامی مانند چوب دارد که این تمایل در نرها کمتر است (گردآوری : انجمن ناجی) مرغ عشق علاقه زیادی به همبازی شدن با آدمی دارد و قادر به تقلید محدود صدا و سوت زدن است (گردآوری : انجمن ناجی) مرغ عشق خیلی زود اهلی شده و به خانه خو میگیرد. میتوان به آن یاد داد که روی انگشت بنشیند. حضورسگ و گربه موجب ناراحتی پرنده میشود حتی اگر به آن دسترسی نداشته باشند. پرنده جدید را باید به تدریج وارد کرد لذا اگر تصمیم گرفتید تا برای مرغ عشق خود جفت تهیه کنید، بهتر است که پرنده جدید را ابتدا در قفس های مجزا ولی کنار هم نگه دارید تا به هم عادت کنند.
تولید مثل
شروع تخم گذاری مرغ عشق در آغاز فصل بارندگی میباشد.این پرنده خود میتواند ماهها با آب کم زندگی کند اما علت اینکه تمایل شدیدی برای تخم گذاری در فصل بارندگی دارد این است که برای پرورش جوجههای خود نیاز به آب دارد.این پرنده لانه سازی نمیکند بلکه از سوراخهای موجود بر روی درختان اکالیپتوس استفاده میکند.و برای پر کردن کف لانه از پوسته خود درخت استفاده میکنند.حتی در صورتی که درختان زیادی در ناحیه موجود باشد تمام جفتهای یک گروه(گروهها معمولاً ۱۰ تا ۵۰ تایی هستند) روی یک درخت تخم گذاری میکنند.
یک مرغ عشق ماده در طبیعت
پرنده ماده ۴ تا ۶ تخم میگذارد و به مدت ۱۸ تا ۲۱ روز بروی آنها میخوابد و در این مدت مرغ نر در حوالی لانه میماند و نقش نگهبان را بر عهده دارد و از دهانه لانه ماده را تغذیه میکند.مرغ نر تا بزرگ شدن جوجهها حق ندارد به لانه وارد شود و ماده این اجازه را به وی نمیدهد.
جوجه در ۵ روزگی
قدرت هضم غذا در مرغ عشق بسیار سریع بوده و معمولاً هر ۱۵ تا ۲۰ دقیقه فضله میگذارند.مرغ عشق ماده به علت به خطر نیفتادن سلامتی جوجهها در لانه فضله نمیکند و برای این کار از لانه خارج میشود البته تعداد ترک لانه باید کم باشد تا خطری متوجه جوجهها نشود.چون نمیشود هر ۱۵ تا ۲۰ دقیقه ماده برای فضله گذاری از لانه خارج شود، قبل از اولین تخم گذاری مرغ عشق ماده فواصل بین تعداد دفعات فضله گذاری خود را افزایش میدهد و در هر ۲ تا ۳ ساعت مبادرت به انجام این کار میکند اما به میزان بیشتری فضله میگذارد به این ترتیب به فضله گذاری در مدت طولانی عادت میکند.در هنگام تخم گذاری در برخی موارد ماده پرهایش میریزد و احتمالاً این کار برای ایجاد محیطی گرم برای تخمها و جوجهها میباشد
.
جوجه در ۱۱ روزگی
بعد از تولد جوجهها ماده آنها را به وسیله خوراک نرم معده اش تغذیه میکند و بعد از چند روز بچههای بزرگتر از غذای نیمه هضم شده لوله مری و کوچکترها هنوز از طریق معده تغذیه میشوند.به منظور جدا سازی تغذیه کودکان ابتدا بچههای بزرگر از طریق لوله مری تغذیه میشوند و سپس جوجههای کوچکتر از طریق معده تغذیه میگردند.بعد از به دنیا آمدن جوجه ا ماده کمتر از قبل مبادرت به خروج از لانه میکند و تنها مواقع ضروری برای دفع فضله، تغذیه یا تمیز کردن خود خارج میشود.
جوجه مرغ عشق
ماده همیشه از طریق نر تغذیه میشود که این تغذیه شامل دانههای هضم شده آماده نیز میشود چون اگر قرار باشد ماده غذا را هضم کند وقت بیشتری میبرد و شرایط محیط برای تامین غذا نیز نا معلوم است پس باید در وقت صرفه جویی کرد و نوزادان را هر چه زودتر پرورش داد.
دو تا سه هفته مرغ عشق ماده از نوزادان در زیر بال و پر خود مراقبت میکند تا اینکه پرهای آنها در میآید.بعد از حدود چهار هفته مرغ عشقهای جوان میتوانند از لانه بیرون بیایند و پرواز کنند.آنها قادر به داشتن زندگی مستقل هستند اما پدر تا یک یا دو هفته از آنها مراقبت کرده و گه گاه تغذیهشان مینماید.در حین این مدت مرغ عشق ماده نیز اگر شرایط برای تخم گذاری سری دوم مناسب باشد مقدمات را آماده میکند.در سه ماه اول مرغ عشق هنوز پرهای اولیه را دار هست و تفاوت چندانی از نظر ظاهر با مرغ عشقهای بالغ ندارد.تنها رنگشان مات تر از مرغ عشقهای بالغ است (گردآوری : انجمن ناجی)رنگ پوست بینی روشن است و به سختی میتوان آنها را تعین جنسیت کرد.مهمترین نشانهٔ مرغ عشقهای جوان رنگ چشمان آنهاست که فقط سیاهی آن معلوم است (گردآوری : انجمن ناجی)بعد از ۳ ماه پرهای مرغ عشق میریزد و از این موقع به بعد مرغ عشق کاملاً مانند بقیه مرغ عشقهای بالغ میشود و آماده تولید مثل میشود.
تغذیه
مرغ عشقها به خوردن میوه علاقه دارند.
ارزن غذای اصلی مرغ عشق است
ارزن مهمترین خوراک مرغ عشقها محسوب میشود و تنها در فصول معینی از سال در زیستگاه این پرندهها در استرالیا میروید و این پرندگان باقی سال را از تخم خشک سایر گیاهان تغذیه میکنند.اما در اسارت باید علاوه بر ارزن رژیم غذایی به صورت ذیل را برای ایشان مهیا کرد:
سبزیهای تازه مثل تره که مملو از ویتامین آ میباشد ٬ کاهو ٬ اسفناج ٬ هویج ٬چغندر و برگهای این گیاهها را به آنها داد.
میوههای تازه را حتماً باید شسته و به آنها داد؛ میوههایی از قبیل:سیب قطعه شده ٬گلابی قطعه شده٬هویج که میشود آن را به صورت رنده شده نیز به حیوان داد، به توت فرنگی نیز علاقه زیادی دارند و همچنین انگور دو نیم شده را نیز بسیار دوست میدارند.
مواد خوراکی مانند نان خیس شده.
دانههای پخته شده مثل عدس ٬ باقالا و لوبیا.
بادام خیس شده و خام.
مرغ عشقهایی که به نوعی رژیم غذایی خاص عادت بکنند به راحتی آن رژیم را ترک نمیکنند پس باید از خردسالی آنها را به رژیم غذایی خوبی عادت داد. برای اطمینان از جذب مواد معدنی مورد نیاز در پرنده بهتر است از مکمل های تغذیه ای یا ویتامین های اضافی ( مانند مولتی ویتامین مخصوص پرندگان یا مولتی میولزین ) استفاده کرد. نکته : ممکن است این پرنده از گچ و آهک برای تغذیه نیز استفاده کند ؛ شایان ذکر است که پرنده به راحتی می تواند این مواد را دفع کند و هیچ گونه عوارض جانبی برایش به بار نخواهد داشت.
نگهداری
بهتر است مرغ عشقها بصورت جفت نگهداری شوند.مرغ عشق به محیط اطراف خود خو میگیرد و نباید جای قفس پرنده را تغییر داد.قفس پرنده باید جایی باشد روشن و تا حد ممکن ساکت.و در محلهای پر رفتوآمد و پشت پنجره که نور آفتاب دائم به آنها بتابد محل مناسبی نیست، زیرا اگر مرغ عشق زیاد زیر نور آفتاب بماند سکته میکند.قفس پرنده باید در بالا باشد تا پرنده به همه چیز مسلط باشد و احساس ترس نکند.اگر مثلاً قسمتی از قفس رو به دیوار باشد به طوری که مرغ عشق از پشت خود خیالش راحت باشد بسیار برای او مناسب خواهد بود.
کف قفس را با شن مخصوص پرندگان و یا روزنامه غیر رنگی ( رنگ استفاده شده در چاپ روزنامه برای پرنده مضر است) بپوشانید و حداقل یکبار در هفته آنرا تعویض کنید.
در قفس باید میلههایی به قطر ۲٫۵ تا ۳ سانتیمتر قرار داده شود تا مانع ابتلای پرنده به بلندی ناخن شود.همچنین باید در قفس از شاخه درختان نیز برای نشستن پرندگان استفاده شود.مرغ عشق برای اینکه منقارش بیش از اندازه بلند نشود باید همیشه با آن کار کند، وجود شاخه درختان در قفس باعث میشود مرغ عشق با نوکش آنها را بکند.این شاخهها باید دائماً عوض شوند.
ظروف آب و غذای مرغ عشقها نیز نباید زیاد تعویض کرد زیرا به آن ظرف عادت میکنند و از ظرف جدید ممکن است بترسند و این باعث گرسنگی آنها بشود. در صورت تمایل به نگهداری بیش از یک جفت مرغ عشق در یک قفس باید حتماً به این موضوع اشاره شود که هر جفت مرغ عشق برای داشتن بهترین بازده برای زندگی به فضایی معادل یک مکعب با اضلاع 50 سانتی متر نیازمند می باشند و در صورت داشتن فضایی کم تر از این حدود بی شک میان جفت ها درگیری بر سر قلمرو زیستی پیش خواهد آمد. البته اگرآن هاراباجوجه هایشان(جوجه ی 2 ماه به بالا)دریک قفس بیناندازید به جان یکدیگر افتاده وظرف 3 الی 4 روز یکدیگر را میکشند.
بیماریها
مرغ عشق سفید
مرغ عشق همانند سایر پرندگان به بسیاری از بیماری های طیور مبتلا می شود ومهم ترین این بیماری ها عبارتند از: بیماری نیوکاسل، بیماری پر ریزی فرانسوی، بیماری جوجه مرغ عشق، بیماری آبله، بیماری پستیاکوز، بیماری سالمونلوزبیماری مگا باکتریوز، بیماری تریکومونیازیس، بیماری کوکسیدیوز، بیماری جرب، بیماری اسپرژیلوز. هر کدام از بیماری های فوقالذکر علایم ونشانه های خاصی دارد وبرای درمان آن ها باید به دامپزشک مراجعه کرد. علائمی مانند عطسه های متوالی و مشاهده آبکی تر شدن فضله در این پرنده طی چند روز متوالی، نشانه خطر شناخته شده و باید سریعاً نسبت به بر طرف کردن آن اقدام کرد ؛ بدین صورت که از جریان هوای مستقیم جلوگیری به عمل آمده، پرنده را در دمای بالاتر نسبت به محیط بیرون نگهداری کرده و با استفاده از نور مادون قرمز(با فاصله30 سانتی از پرنده)گرما دهی کنید تا جریان خون در پرنده بالا رفته و با افزایش دما، این علائم خطرناک بهبودی یابند.
برای تکثیر مرغ عشق نیازی به وسایل خیلی گران قیمت و زحمت زیاد نیست ، کافی است به آن دل بدھید و واقعا حوصله داشته باشید.
1 - به ازای ھرجفت مرغ عشقی که دارید یک خانه تخم بگیرید ، بھتر است خانه پلاستیکی باشد (در بازار ھم خانه چوبی و ھم پلاستیکی موجود است ، لانه پلاستیکی بھتر می باشد چون به راحتی قابل شست و شو بوده و مثل چوب نیست که موجودات ذره بینی لای درزھا و سوراخھایش رشد کنند).
2 - لانه را بعد از خرید با آب گرم و مایع ظرفشویی خوب بشویید و 2 ساعت در معرض نور آفتاب بگذارید تا کاملا خشک و ضد عفونی شود.
3 - لانه را نه خیلی بالا و نه در کف قفس ، بلکه در وسط یکی از دیواره ھای قفس بگذارید جلوی در لانه طوری یک میله را به موازاتش قرار بدھید تا پرنده بتواند راحت به درون لانه برود.
4 - پرنده را با انواع میوه ھا مثل سیب ، گلابی ، پوست ھندوانه و انواع سبزیھا مثل شوید و ھویج و جعفری تغذیه کنید و البته جوانه گندم ھم که یک غذای بسیار ایده آل و مقوی محسوب می شود را فراموش نکنید . آب تازه را ھمواره در اختیار پرنده خود بگذارید (ویتامین و کلسیم را ھفته ای دو بار به آب آنھا اضافه کنید).
5 - جای نه گرم و نه سرد و بدون جریان شدید ھوا را برای قرار دادن قفس در نظر بگیرید .
مدت زمان لازم برای جفت شدن مرغ عشق نر و ماده :
نمی شود زمان مشخصی را عنوان کرد ، این امر کاملا به خصوصیات مرغ عشق بستگی دارد بعضی ھا شدیدا گوشه گیر ھستند (معمولا در مرغ عشقھای ماده بیشتر دیده می شود) و دیرتر عادت می کنند ھرچه محیط برایشان مستعد تر باشد سریعتر جفت می شوند. سعی کنید محیطی ساکت برایشان فراھم کنید و وسایل بازی و ظرف آب برای حمام و سبزیجاتی مثل ھویج ، شوید و جعفری برایشان بگذارید.اگر بسیار مشتاق داشتن یک جفت تخمگذار ھستید توصیه می کنم جفتی که سابقه تخمگذاری داشته اند را خریداری کنید.
تولید مثل :
براي موفقیت درجوجه گرفتن باید به موارد زیر توجه شود :
1 - فراھم آوردن شرایط مناسب نگھداري و تغذیه .
2 - قرار دادن جعبه آشیانه : یك محرك براي تولید مثل محسوب مي شود. براي مرغ عشق جعبه آشیانه به اندازه 17،17،23 سانتیمتر و ورود ي به قطر 4 - 5 سانتیمتر مناسب است . وجود یك میله جلوي سوراخ ورودي كمك مي كند پرنده نر جفت خود را ھنگام خوابیدن روي تخم ھا بھتر تغذیه كند. ضمنا مرغ عشق تخم را مستقیما روي کف لانه مي گذارد و نیاز به وسیله دیگري نیست .
3 - استرس : استرس را باید به حداقل رساند. صاحبان وسواسي یا فضول كه بطور متناوب داخل جعبه آشیانه را نگاه مي كنند و نیز ظاھر شدن شكارچیانی مانند گربه اطراف قفس از عوامل مھم استرسزا محسوب مي شوند.
4 - نقش تحریك سایر پرندگان : مي توان چند جفت مرغ عشق را در قفس ھاي مجزا ولي در كنار یكدیگر قرار داد. صداي ھر جفت مي تواند جفت ھای دیگر را به نشان دادن رفتار تولید مثلي تشویق كند.
5 - تأثیر نور : افزایش تدریجي مدت زمان وجود نور تحریك مناسبي است . فصل جفت گیري مرغ عشق (معمولا) بھار و تابستان است . شما می توانید در زمستان با روشن نگه داشتن چراغھا تا پاسی از شب پرندگان خود را به جفتگیری تحریک کنید.
کلیک کنید برای رفتن به منبع http://najiforum.ir/thread-23199.html
ابعاد : اندازه توصیه شده براي یك جفت مرغ عشق 100،60،75 سانتیمتر مي باشد. داشتن میله ھاي افقي (نسبت به عمودي ) مناسب تر است چرا كه پرنده مي تواند براي بالا رفتن از آن استفاده كند .
مكان قفس : قفس را باید در اتاقي روشن ، با ھواي مناسب و درجریان (با دماي 1-26 سانتیگراد بدون تغییرات ناگھاني ) ، بدون دود سیگار و در گوشه اي از اتاق قرار داد تا پرنده احساس امنیت كند . پرنده نباید در معرض تابش مستقیم آفتاب باشد . ارتفاع قفس بھتر است طوري باشد كه پرنده حدودا ھم سطح چشمان شما باشد تا كنترل آن ساده تر شود . با توجه به اینكه مرغ عشق در شب ساعاتي را مي خوابد در صورتیكه چراغھا روشن است بھتراست روي قفس با پارچه پوشانده شود .
وسایل داخل قفس : وسایل لازم براي قفس شامل ظروف آب ، غذا و سنگریزه و كف دریا مي باشد. اسباب بازي نیز بویژه براي یك پرنده تنھا لازم است . كف قفس را مي توان ترجیحا با کاغذھاي غیر چاپي مثل کاغذھاي خاص الگوي خیاطي که کاھي و بدون مواد چاپي ھستند فرش کنید . آبخوري لوله اي ، براي مرغ عشق مناسب است . جلوي ظروف آب و غذا باید میله باشد تا پرنده بتواند بر روي آن بنشیند ضمن اینكه ظروف آب و غذا نباید زیر میله ھاي بالایي قفس باشند چراكه با مدفوع پرنده آلوده مي شوند. آب تازه و تمیز ھمیشه باید در اختیار پرنده باشد. كف قفس باید ھر روز و كل قفس 3 - 4 روز یك بار تمیز شوند.
میله داخل قفس : میله ھاي چوبي نسبت به پلاستیكي مناسب تر ھستند ضمن اینكه بھتراست قطر میله ھا متفاوت باشد. به طور كلي قراردادن شاخه درخت بویژه به جاي میله ھاي بالایي قفس مناسب تر است چرا كه پرنده مي تواند از آن بالا رفته ضمنا ناخن ھایش نیز ساییده مي شود.
اسباب بازي : مرغ عشق آینه را دوست دارد. مي توان یك آینه كوچك را داخل قفس قرار داد تا پرنده خود را ببیند. اسباب بازیھاي دیگر مورد علاقه مرغ عشق شامل نردبان ، تاب ، توپ پینگ پنگ آویزان و زنگ مي باشند.
نگھداری در پاسیو : محیط پاسیو اگر ھوای تازه و با تھویه مناسب داشته باشد محل بسیار خوبی است به شرط آن که :
_در معرض تابش مستقیم خورشید نباشد.
_گیاھان داخل آن سمی نباشند (می توانید از گیاھان و درختچه ھای مصنوعی استفاده کنید).
_تھویه مناسب برای ھوا داشته و زیاد مرطوب ، گرم و سرد نباشد.
چند نکته مھم:
برای داشتن مرغ عشق ھای سالم رعایت بعضی از نکات الزامیست که در ذیل مختصرا ذکر میگردد :
1 - مرغ عشق ھایی که تازه خریداری شده اند را تا اطمینان از سالم بودنشان در قرنطینه نگھداری کنید.
2 - به محض مشاھده علائم بیماری در ھر کدام از مرغ عشق ھا ، آن را از بقیه جدا کنید و سپس به مداوایش بپردازید.
3 - سعی کنید از میله ھا و ظروف غذاخوری پلاستیکی و بدون درز و شکاف و شکستگی استفاده کنید.
4 - از قفس مناسب جھت نگھداری مرغ عشق ( 100،60،75 سانتیمتر ) استفاده کنید قفسھای کوچک باعث بی تحرکی و در نتیجه چاقی مرغ عشق و ھمچنین شکستگی و بی نظمی پرھا می شود .
5 - میله را در جھت مخالف یکدیگر و در طول قفس قرار دھید تا فاصله پرواز بیشتر باشه و امکان تحرک پرنده زیادتر گردد.
6 - میله ھا را در جای خود کاملاً محکم کنید و حداقل دو ھفته یکبار میله ھا و ظروف غذاخوری را از قفس بیرون آورده ضد عفونی کرده و در صورت شکستگی تعویض نمایید.
7 - حداقل روزی یک بار آب را تعویض و ظرف آن را تمیز کنید.
8 - روزانه یکبار دانخوری را بیرون آورده و اضافات و پوسته ھا را دور ریخته و دان جدید اضافه کنید تا مرغ عشقھا گرسنه نمانند .
9 - ھر ماه یکبار مرغ عشقھا را (البته در صورتی که جوجه و یا تخم نداشته باشند) در یک قفس دیگر گذاشته و قفس را ابتدا با اسپری ھای حشره کش یا مواد ضد عفونی کننده ضد عفونی کنید و پس از یک ساعت کاملاً با آب و مواد شوینده آنھا را بشویید و بگذارید با نور خورشید خشک شوند.
10 - ھفته ای دو بار ظرف حمام برای مرغ عشقھای خود بگذارید (البته در جای گرم و غیر از زمان جفتگیری).
آب تني :
آب تني خصوصا در فصول گرم سال و ھنگام پرریزي بسیار ضروریست. چرا که موجب تحریک رشد سریع پرھاي جدید مي شود.
در برخي از موارد به علت طولاني شدن فواصل بین آب تني ھا ممکن است برخي از پرنده ھا میل به آب تني را از دست بدھند و یا جوجه ھایي که براي اولین بار با ظرف آب تني آشنا مي شوند ممکن است رغبتي به این کار نداشته باشند. بعد از استحمام پرنده به آراستن خود مي پردازد. پرھاي خودش را لرزانده و با نوک خود آنھا را مرتب مي کند .سپس به کمک نوکش ، مواد چربي ترشح شده از غده ای که در بالاي محل اتصال دم به بدنش قرار دارد را روي کلیه پرھاي خود مي مالد. این روغن باعث براقي پرھا شده و به عنوان یک ماده محافظ طبیعي عمل مي کند. برای آب تنی ظرفي حاوي آب با درجه حرارتي حدود دماي اتاق و با عمقي کم به طوري که پرنده بتواند به راحتی داخل آن آب تني کند را کف قفس قرار بدھید تا پرنده درون آن استحمام کند. پس از استحمام به علت ریختن آب بر روي کف قفس خشک کردن و یا تعویض پوشش کف آن ضروریست.
غذاي اصلي مرغ عشق در اسارت و آزادي دانه است . دانه ھا شامل 2 گروه مھم ھستند :
1- دانه غلات : كربوھیدرات زیاد و چربي كم دارند ، مانند ارزن (طبیعتش سرد و خشك می باشد و دانه ایي قلیایي و سرشار از پروتئین و منبعي غني از ویتامین A و فسفر و املاح معدني گوناگون است) و ذرت .
-2 دانه ھاي روغني : چربي زیاد وكربوھیدرات كم دارند ، مانند تخم كتان (طبیعتش گرم بوده و حاوي انواع ویتامین و تركیبات كربوھیدرات و املاح معدني میباشد) یا تخم آفتابگردان .
غذاي مناسب مرغ عشق ارزن مي باشد ولي این غذاي كاملي نیست بویژه ھنگام تولید مثل و براي بالانس كردن آن اضافه كردن یك دانه روغني (مانند تخم كتان ) لازم است . علاوه بر اینھا سبزیجات (مانند ھویج ، كلم ) ، میوه ھاي تازه (مانند سیب ) و نیز مكمل توصیه مي شوند. باید توجه داشت كه ھر نوع تغییر جیره به تدریج انجام شود.
نکته : حتما به ازای ھر یک کیلو ارزن 200 گرم تخم کتان با آن مخلوط کنید نه بیشتر و نه کمتر چون تخم کتان یه دانه روغنیست و برای تامین بسیاری از مواد بدن آنھا ، مخصوصا برای گرفتن نطفه موثر میباشد.
شما می توانید ھفته ای 2 - 3 بار به اندازه یک قاشق غذاخوری برنج ( به صورت کته ) به مرغ عشق بدھید.
نان : نان سبوس دار و کم نمک را با آب گرم خیس کنید تا نرم شود و بعد در قفس بگذارید.
سبزیجات و میوه : سبزیجاتی مثل شوید ، جعفری ، کاھو (برگ كاھو طبیعتي سرد دارد و تامین كننده كلسیم و آھن و اشتھا آور و ضد یبوست میباشد ) ، ھویج (طبیعتي گرم دارد و سرشار از ویتامین A و املاح معدنیست) و میوه ھایی چون سیب (طبیعتي معتدل داشته و سرشار از ویتامینھاي گوناگون است) را ھمواره در برنامه غذای آنھا بگنجانید.
تخم مرغ : تخم مرغ را به صورت آبپز شده در اختیار آنھا بگذارید(ھفته ای 1 یا 2 مرتبه).
جوانه ھا : كامل ترین و حیاتی ترین بخش جیره غذایی مرغ عشق است (که متاسفانه بسیار مورد غفلت قرار میگیرد). دانه ھا در
ھنگام جوانه زدن ،مملو از ویتامینھا و پروتئین ھا ، املاح معدني ، كربوھیدراتھا و قندھاي طبیعي میشوند و براي مصرف مرغ عشقھا بخصوص جوجه ھا بسیار مفید است ، حداقل ھفته ای یک بار به آنھا جوانه گندم بدھید.
مكمل : دو مكمل مھم براي مرغ عشق سنگریزه (یا شن) و كف دریا مي باشند.
پرندگان دانه خوار از جمله مرغ عشق اغلب قبل از خوردن دانه اقدام به خوردن سنگریزه مي كنند. سنگریزه در سنگدان پرنده كمك به شكستن دانه كرده و نقش مھمي در ھضم آن دارد. باید توجه داشت كه سنگریزه آلوده نباشد.سنگریزه را ھم میتوان با ارزن مخلوط کرد(البته با نسبت خیلی اندک) و ھم میتوان جداگانه در یک ظرف دھان گشاد ریخته و در کف قفس گذاشت.
كف دریا پوسته نوعي نرم تن دریاییست كه حاوي كلسیم بوده و باعث استحكام نوک و ھمچنین پوسته تخم ھا در ھنگام تولید مثل مي شود . ضمنا پرنده ھنگام استفاده از كف دریا نوك خود را به آن مي كشد كه مانع رشد بیش از حد آن می شود.
آب (براي نوشیدن واستحمام) : آب تازه و در ظرف تمیز باید ھمیشه در دسترس باشد . بھتر است آب ھر روز عوض شود . پرنده براي آراستن پرھاي خود نیز نیاز به آب دارد.
ویتامین : بدن تمام موجودات زنده براي انجام اعمال حیاتي نیازمند پروتئین ، كربوھیدرات ، چربي ھا ، موادمعدني و ویتامین ھاست و این نیازھا با مصرف مواد غذایي مختلف و متنوع تامین مي شود . ویتامین ھا دسته اي از مواد مغذي ھستند كه داراي معدودي از خصوصیات شیمیایي می باشند . این مواد تركیبات آلي ھستند كه بوسیله نسوج بدن سنتز نمي شوند و بمقدار خیلي كم وجود آنھا در جیره ھاي غذایي لازم است . تركیبات مذكور اجزا ساختماني بزرگي از بدن را تشكیل نمي دھند و بیشتر بعنوان تنظیم كننده متابولیسم عمل مي کنند . ویتامین ھا بصورت محلول در چربي و آب وجود دارند . با توجه به مراتب فوق و از آنجا كه مرغ عشقھا و سایر پرندگان محصور در قفس ، در طبیعت نیازھاي خود را بامصرف دانه ھاي كال و رسیده ، علوفه سبز و بسیاري مواد غذایي دیگر
تامین مي كنند به نظر مي رسد استفاده از ویتامین ھا براي آنھا در زمان زندگي در اسارت ضرورت دارد و ضمنا ارزش غذایي دانه ھا بمرور زمان و بر اثر ماندن و انبار شدن كاھش پیدا میکند و باعث كاھش میزان ویتامینھا موجود در آنھا می شود لذا استفاده از مولتي ویتامین ھا مي تواند این كاھش را جبران نماید . وقتی پرنده شما سالم و سرحال ھم می باشد باید علاوه بر میوه و سبزیجات ، ھفته ای دو بار در ظرف آب آنھا ، نصف قرص جوشان مولتی ویتامین (یا 12 قطره) و یک چھارم قرص جوشان کلسیم بریزید (یا 10قطره ).
اکیدا توصیه می شود بعد از 24 ساعت ظرف آب را بشویید (به دلیل رشد سریع پارازیتھا در این محیط غنی شده ھرگز نگذارید ظرف آب حاوی مولتی ویتامین بیش از 24 ساعت بماند بلکه آن را به دقت بشویید).
نکته : موقع شستن ظرف آب ، بھتر می باشد از آب داغ و مقدار بسیار کم مایع ظرفشویی استفاده نموده ، ظرف را با شیشه شور یا با یک مسواک کھنه بشویید.