خیلی از ما، هنگامی که چیزی مطابق انتظارمان نیست، مطابق این فرضیه عمل می کنیم: «وقتی نمی دانید مقصر کیست، حتما کسی غیر از شما مقصر است (گردآوری : انجمن ناجی)» تقریبا در همه جا می توان کاربرد این فرضیه را دید- چیزی گم شده، پس حتما کسی جای آن را عوض کرده، اتومبیل درست کار نمی کند، پس حتما تعمیرکار، آن را درست تعمیر نکرده است؛ دخل تان به خرج تان نمی رسد، پس حتما همسرتان ولخرجی می کند، خانه ریخت و پاش است، پس حتما غیر از خود شما، هیچ کس دیگری به وظیفه اش عمل نمی کند؛ پروژه طبق برنامه پیش نمی رود، پس حتما همکارانتان بخش مربوط به خود را انجام نداده اند- و همین طور الی آخر.
این طرز فکری که دیگران را مقصر می داند، در فرهنگ ما خیلی شایع شده است (گردآوری : انجمن ناجی) از لحاظ فردی، این دیدگاه سبب شده که ما هیچ وقت مسئولیت کارها، مشکلات یا شادی خود را کاملا به عهده بگیریم. از لحاظ اجتماعی هم، به دعواهای حقوقی احمقانه و ارائه دلایل بی پایه و اساس منجر شده است (گردآوری : انجمن ناجی) اگر بر حسب عادت، تقصیر را همیشه به گردن دیگران بینداریم، دیگران را در قبال عصبانیت، ناامیدی،افسردگی ، استرس و ناراحتی خود مقصر خواهیم دانست.
تا جایی که به شادی فردی مربوط می شود، تا زمانی که تقصیرها را گردن دیگران می اندازید نمی توانید آرامش پیدا کنید. شکی نیست که گاه دیگران و یا شرایط موجود در ایجاد مشکل برای ما نقش دارند، اما این ما هستیم که باید با شرایط کنار بیاییم و خود را درقبال شادی خود مسئول بدانیم. شرایط، فقط می تواند ابعاد شخصیتی انسان را آشکار کند، نه این که سازنده ی شخصیت او باشد.
برای امتحان، ببینید که وقتی دیرگان را در هر چیزی و همه ی امور زندگی خود مقصر نمی دانید چه اتفاقی می افتد. مقصود این نیست که دیگران را مسئول اعمال خود ندانید، بلکه مقصود این است که خود را مسئول شادی خود و عکس العملتان در برابر دیگران و شرایط اطراف بدانید. اگر دیدید خانه به هم ریخته است، به جای اینکه فکر کنید، فقط شمایید که به وظیفه ی خود عمل می کنید، دست به کار شوید و آن را تمیز کنید! وقتی دخل تان کفاف خرج تان را نمی دهد، ببینید شما کجا می توانید کمتر هزینه کنید. از همه مهم تر این که وقتی ناراحت هستید، فراموش نکنید فقط خود شما هستید که می توانید خود را شاد کنید.
انداختن تقصیر به گردن دیگران، توان ذهنی بسیار زیادی از شما می گیرد. نوعی طرز فکر «مایوس کننده » است که باعث ایجاد استرس و بیماری می شود. مقصر دانستن دیگران سبب می شود تا احساس کنید اتیار زندیگ تان در دست شما نیست، زیرا شادی تان منوط به اعمال و رفتار دیگران است، که کنترل آن از دست شما خارج است (گردآوری : انجمن ناجی) هنگامی که دیگر تقصیر را به گردن دیگران نمی اندازید، گویی دوباره توان فردی خود را به دست می آورید. خود را فردی صاحب اختیار تلقی می کنید، پی می برید که وقتی ناراحت هستید، خودتان در ایجاد احساسات تان نقش کلیدی دارید. به عبارت دیگر، به همین ترتیب می توانید نقش کلیدی در ایجاد احساساتی نو و مثبت تر در خود داتشه باشید.وقتی دست از مقصر دانستن دیگران می کشید، زندگی بسیار شیرین تر و اداره ی امور آن خیلی راحت تر خواهد بود. این را امتحان کنید و ببینید چه اتفاقی می افتد.