چه معصومانه میخندی و کودکانه نگاه میکنی!
تو پاکترینی و فرشته از چشمانت فرومیریزد.
پاکی و اصالت، از شاخسار خاندان معصومت ریشه میگیرد؛
پاکی تو که معصومه نام گرفتهای و مریم اهل بیتی و کریمه آسمان و زمین.
هلهله زمین
زمین، آمدنت را هلهله میکند.
فرشته ها اسپند بر آتش میریزند تا چشمانی که تاب دیدن تو را ندارند، کور بمانند.
ریسه های نور، از آسمان تا زمین کشیده شده است (گردآوری : انجمن ناجی)
این همه، به یمن آمدن توست؛ کریمه اهل بیت.
ریحانه بهشتی بودی و سرزمین من، عطش رایحه تو را داشت.
آمدی تا انیس و همدم خلوت برادر باشی و غم غربتش را با شانه های خود قسمت کنی. افسوس که راه، راهزن آروزهایت شد و تن رنجورت، آن همه اندوه را تاب نیاورد!
از این افسوس پایدار، فانوس اشکهایمان را قرنهاست که روشن کردهایم، به یاد داغهای تو.
قم، بوی توس میدهد
امروز شهرمان را به یمن میلادت آذین بستهایم.
گنبد طلایی حرمت، در هاله چراغ های رنگین و نوارهای نورانی، چقدر ملکوتی شده است!
موسیقی شادی که از منارهها بلند است، در کوچه پس کوچه های شهر میپیچید. همه جا گل است و شیرینی؛
همه سرشار از شادمانیاند. ... اما نمیدانم چرا شهرم، عطر توس گرفته است!
شاید مسافری غریب به تهنیت و شادباش آمده است؛
شاید برادری به دیدار خواهری... شاید...
مادخترای ناجی
همه چیزمون خاصه
خنده هامون
گریه هامون
تیپمون
رفتارمون
احساساتمون
دوست داشتنامون
ماها مخاطب نبودیم که خاص شدیم
خاص بودیم که مخاطب شدیم
به افتخار خودمون
روز دختر بر همگان مبارکـــــــ