آه، ای ام المصائب، تمام داغها و سوگها، در حضور مصیبتهای تو رنگ میبازد و از یاد میروند.عشق با زینب تبانی کرده است
رنگ گل را ارغوانی کرده استهست عشق دلبریت، عشق او صبر زانو میزند در پیش او
صبر زینب یک شورش بر اساس حیاتی معقول است که همواره در بحرانیترین شرایط، بهترین جهت را برای تاریخ و زمانه ساخته و پرداخته کرده و عالمی را درس داده است (گردآوری : انجمن ناجی)
زمانی که فقط خود اوست و خدا و کشتهی غرقه به خونش، دستان خود را به زیر آن پاره پاره تن میبرد و تمام وجودش غرق در محبت و معرفت به خداوند التماس میکند: «ربنا تقبل منا هذا القربان»
این ایمان و باور است که زینب را به چنان صبوری فرامی خواند و صبوری او عین علم اوست.