نقطه ، آغاز خط است و کلام بی نقطه "الله"آغاز حرف و واژه بی مثال "مادر" آغاز انسانیت .
خدایا بی مثالی جبروتت را سپاس ، که عاطفه انسانیت را در آیینه احساسات کلامی پر مغز بنام مادر نهادی .
مادر ای سجاده مهر و وفا مادر ای محنت نصیب بی ادعا
در کجای عالم بجویم چون تویی را و در چه مکانی توانم یافت قامت رعنا و پراحساست را که بار دیگر دست محبت بر سر این طفلک وامانده خود بکشی و نسیم مهرت را دگر بار احساس کنم .
مادر عزیزم حال که نهمین سال بی مادری را تجربه می کنم روز بروز دلم برایت تنگ تر می شود و نداشتن قامت خمیده ات را در کنار خودم تنهایی مطلق می دانم و بی کس ترین فرد این روزگار ، مادر حال که طفلت بزرگ شده نیاز به تو داشتنش بیشتر شده ولی افسوس زمانی آمدم سر تعظیم بر دست پر پینه و پای مهربانت بگذارم دیگر تو را ندیدم و تنها دلخوشی ام دیدار سنگ قبرت شده است .
مادر نمی دانی چه حالی دارم هنگامی که می بینم غروب مانده به روز مادر همه در تکاپوی روشنی چشم مادرند و من در حسرت دیدار قبرت ، مادر انتهای مهر مادریت را چه زود تجربه کردم و چه دیر دانستم چه چیزی را از دست داده ام .
مادر عصر امروز همه خوشحال بودند و من مات و مبهوت . حال و هوای دل مردم دیدن داشت ولی حال دل من آه و حسرت بود .
خدایا مگر جثه نحیف ومهربان مادر من کجای دنیا را تنگ کرده بود.
مادرعزیزم میدانم که خسته خوابیدی و ارامش معصومانه ات رادر خواب همیشه بیاد دارم و اهسته که تو بیدار نشوی از صمیم قلب می گویم خیلی مظلوم رفتی . . . دوستت دارم
مادر عزیزم روزت مبارک و از راه دور قبرت را می بوسم .