قلب مرکز دستگاه گردش خون است (گردآوری : انجمن ناجی) در یک چرخه ی فعالیت،قلب با خون سیاهرگ های بزرگ به طور غیر فعال پر می شود و سپس به طور فعال منقبض می شود و خون را در سراسر بدن حرکت می دهد. استراحت و انقباض قلب که به طور متناوب انجام می شود،"دوره ی قلبی"را می سازد.
وقتی تمام قلب در حالت استراحت باشد،در مرحله ای است که "دیاستول" نامیده می شود. در این مرحله خون به داخل هر چهار حفره ی قلب جریان می یابد. خون از بزرگ سیاهرگ ها وارد دهلیز راست و از سیاهرگ های ششی وارد دهلیز چپ می شود. همچنین در طی دیاستول، دریچه های بین دهلیز و بطن باز هستند و اجازه ی حرکت خون از دهلیز ها به بطن ها را می دهند.
مرحله ی اصلی دیگر دوره ی قلبی،"سیستول" نام دارد. سیستول با یک انقباض بسیار زودگذر دهلیز که به طور کامل بطن ها را با خون پر میکند،شروع می شود. آن تنها زمانی در دوره ی قلبی است که دهلیز ها منقبض هستند. سرانجام بطن ها منقبض می شوند. نیروی انقباض بطن ها،دریچه های دهلیزی_بطنی را بسته و دریچه های سینی شکل موجود در ابتدای سرخرگ ششی و آئورت را باز می کند. در نتیجه ی باز شدن دریچه های سینی شکل،خون کم اکسیژن از طریق سرخرگ ششی به شش ها و خون غنی از اکسیژن از طریق آئورت به بقیه ی قسمت های بدن پمپ می شود. خون همچنین در مرحله ی دوم سیستول،به درون دهلیز ها جریان می یابد.
حجم خونی که در هر دقیقه بطن چپ به داخل آئورت پمپ می کند، "برون ده قلبی"نام دارد. این حجم برابر است با مقدار خونی که توسط بطن چپ در هر بار انقباض و هنگام ضربان قلب پمپ می کند.
تعداد ضربان قلب و برون ده قلبی به عوامل متعددی از جمله سطح فعالیت هر فرد بستگی دارد. با مصرف مواد محرک مثل کافئین،تعداد ضربان قلب و برون ده قلبی افزایش می یابد.