5 نوع گلبول سفید (لوکوسیت) وجود دارد.انواع مختلف این گلبول ها به وسیله ی ویژگی های رنگ پذیری و شکل هسته ای آن ها گروه بندی می شوند.
1_بازوفیل ها:
سلول های کروی،هسته با دو لب نامشخص و 10 تا 12 میکرومتر قطر دارند. با ترشح مواد شیمیایی به مقابل با میکروب ها کمک می کنند.این ماده ی شیمیایی که هیستامین نام دارد،رگ های خونی را گشاد می کند واجازه می دهد گلبول های سفید دیگر از مویرگ ها خارج شده و وارد بافت های اطراف شوند.
2 و 3_نوتروفیل ها و مونوسیت ها:
عمومی ترین گلبول های سفید هستند که به آن ها فاگوسیت می گویند.آن ها باکتری های بیگانه را که از طریق زخم ها وارد بدن می شوند را می خورند.خون تعداد زیادی از نوتروفیل ها و مونوسیت ها را به محل آسیب دیده می رساند. جایی که سلول ها با عفونت های باکتریایی مبارزه کرده و از طریق برداشتن تکه های سلولی مرده به التیام بافت کمک می کنند.
4_ائوزوفیل ها:
سلول های کروی،هسته ها اغلب 2 لب دارند.10 تا 12 میکرومتر قطر دارند و مواد شیمیایی که باعث کاهش التهاب می شود،ترشح می کنند و به کرم های انگلی حمله می کنند.
5_لنفوسیت ها:
سلول اصلی در سیستم ایمنی هستند و مدافع بدن در برابر مهاجمان اختصاصی اند. برخی لنفوسیت ها آنتی بادی ها را تولید می کنند. با ویروس ها و سلول های سرطانی مبارزه می کنند و 6 تا 8 میکرومتر قطر دارند.
"لخته"
همه ی ما گاهی اوقات بریدگی ها و خراش هایی داریم.ولی هرگز تا حد مرگ خونریزی نمی کنیم. زیرا خون ما مواد منعقد کننده ای دارد که جدار رگ های آسیب دیده را مسدود می کند. پلاکت ها و پروتئین فیبرینوژن،منعقد کننده های خون هستند که همیشه در خون ما وجود دارند.هنگامی که رگ خونی آسیب می بیند،آن ها فعال شده و یک لخته ایجاد می کنند.
وقتی که دیواره ی رگ ها آسیب می بیند و بافت پیوندی دیواره ی رگ در معرض خون قرار می گیرد،مراحل لخته آغاز می شود. پلاکت ها بلافاصله پاسخ می دهند. آن ها به بافت پیوندی که در معرض خون قرار گرفته اند، می چسبند و موادی آزاد می کنند که پلاکت های مجاورهم را به یکدیگر می چسباند. این توده ی به هم چسبیده ی پلاکتی، درپوش موقتی را در قسمت آسیب دیده ی رگ خونی ایجاد می کند. به این عمل لخته می گویند.
ادامه دارد...