در 29 اسفند ۱۳۰۶ در رشت متولد شد و پدرش آقاخان ابتهاج از مردان سرشناس رشت
و مدتی رئیس بیمارستان پورسینای این شهر بود. هوشنگ ابتهاج در جوانی دلباخته دختری ارمنی به نام گالیا
شد که در رشت ساکن بود و این عشق دوران جوانی دست مایه اشعار عاشقانهای شد که در آن ایام سرود .
او در آغاز از شاگردان و پیروان نیما بود ، اما به راه دیگر رفت و غزل سرود . وی را در غزلسرایی بعد از حافظ
بهترین غزلسرا میدانند . سایه در سال 1325 مجموعه «نخستین نغمهها» را ، كه شامل اشعاری به شیوه
كهن است ، منتشر كرد . «سراب» نخستین مجموعه او به اسلوب جدید است ، اما قالب همان چهارپاره است ب
ا مضمونی از نوع تغزل و بیان احساسات و عواطف فردی ؛ عواطفی واقعی و طبیعی . مجموعه «سیاه مشق» ،
با آنكه پس از «سراب» منتشر شد ، شعرهای سالهای 25 تا 29 شاعر را دربرمیگیرد . در این مجموعه ، سایه
تعدادی از غزلهای خود را چاپ كرد و توانایی خویش را در سرودن غزل نشان داد تا آنجا كه میتوان گفت تعدادی
از غزلهای او از بهترین غزلهای این دوران به شمار میرود
. سایه در مجموعههای بعدی ، اشعار عاشقانه را رها
كرد و با مردم همگام شد. مجموعه «شبگیر» پاسخگوی این اندیشه تازه اوست كه در این رابطه اشعار اجتماعی
باارزشی پدید میآورد . مجموعه «چند برگ از یلدا» راه روشن و تازهای در شعر معاصر گشود. وی علاوه بر شاعری
موسیقیشناسی برجسته در زمینه موسیقی ایرانی است و مدتی مسئول برنامه گلها در رادیوی ایران بود و
تعدادی از غزلهای او توسط خوانندگان ترانه اجرا شده است. او هم اکنون در آلمان زندگی میکند .