لاهیجان یکی از شهرهای دیدنی و با جاذبههای فراوان گردشگری استان گیلان است و در شمال دیلمان قرار دارد
منطقه لاهیجان از شمال به دریای خزر، از
شرق به لنگرود، از جنوب به دیلمان، از جنوب غربی به سیاهکل و از غرب به
آستانه اشرفیه محدود میشود. موقعیت جغرافیایی این شهر در ناحیه کوهپایهای
قرار دارد و تپهماهورهای آن را بوتههای چای پوشاندهاست (گردآوری : انجمن ناجی)
لاهیجان معروف به عروس شهرهای گیلان دارای
چشم اندازها و جاذبههای طبیعی بسیار زیبا میباشد که همجواری شهر با یکی
از زیباترین کوههای منطقه و دسترسی آسان به آن با چشم اندازهای کوهپایهای
شامل باغهای سرسبز چای و مزارع برنج و چشمههای متعدد آن در سطح ملی و
حتی فراملی در بخش گردشگری سرآمد است (گردآوری : انجمن ناجی)
این شهر ساختهشده بر سرزمینی هموار و
جلگهای است که حاصل رسوبات به جای مانده از رودهای گیلان است (گردآوری : انجمن ناجی) از نظر
موقعیت جغرافیایی و ویژگیهای تاریخی یکی از شهرهای مهم استان گیلان به
شمار میرود و مدتها مرکز بخش بیهپیش این استان بودهاست (گردآوری : انجمن ناجی)
لاهیجان در سال ۷۰۵ قمری به دست اولجایتو
فتح شد و امیر تیمور به آن لشکر کشید. پس از تیمور، سید امیر بیک و نوادگان
وی بر شهر لاهیجان حکومت کردند. پس از سقوط حکمرانان کیانی، حاکمان صفوی
در این شهر حکومت کردند.
این شهر در زمان اولجایتو ضرابخانه داشته
که سکه ضرب میکرده است (گردآوری : انجمن ناجی) نمونههایی از سکههای دوران ابو سعید بهادرخان
اولجایتو، فتحعلیشاه قاجار و شاه طهماسب صفوی مشاهده شده که در لاهیجان
ضرب شدهاند.
شهرستان لاهیجان به گواهی تاریخ در گذشته مرکز حکومت بیه پیش بوده و وسعت آن سرزمینی از سفیدرود تا چالوس را در بر میگرفتهاست (گردآوری : انجمن ناجی)
شهر لاهیجان از دیرباز کانون بازرگانی ابریشم بوده و بیشترین سهم را نیز در تولید و صادرات آن داشتهاست (گردآوری : انجمن ناجی)
حمدالله مستوفی درباره لاهیجان نوشتهاست:
«از اقلیم چهارم است (گردآوری : انجمن ناجی) طولش از جزایر خالدات فدک و عرض از خط استوا لح شهری
بزرگ است و دارالملک جیلانات آبش از جبال بر میخیزد و حاصلش برنج و
ابریشم و اندک غله میباشد و نارنج و ترنج و میوههای گرمسیری فراوان است (گردآوری : انجمن ناجی)»
صنعت چای یکی از مهمترین صنایع کشاورزی
این شهر است (گردآوری : انجمن ناجی) نخستین بار چای در ایران توسط حاج محمد حسین اصفهانی به سال
۱۳۰۲ قمری در عصر ناصرالدین شاه قاجار کشت شد که پیشرفتی نداشت و موفقیتی
به دست نیاورد.
اما شخصی به نام محمد خان قاجار قوانلو
ملقب به کاشفالسلطنه مشهور به چایکار در سال ۱۳۱۹ قمری چای را در لاهیجان
کشت نمود و به بار نشاند. وی در حقیقت پدر کشت چای در ایران به شمار
میآید.