فرد شوخطبعي که ناسزاگويي و تحقير در کارش نيست، محبوب
خدا و مردم است. امام باقر فرمودند: «خداوند ـعزوجلـ
كسي را كه ميان جمعي شوخي و بذلهگويي كند، دوست دارد؛ به
شرط آنكه ناسزاگويي نباشد». مردم نيز تمايل دارند با
افراد شوخطبع همنشين باشند. اين کار نياز به تعلق و
پيوندجويي آنان را افزايش ميدهد و با هماهنگي و پيوند
با ديگران، مانع تنهاييشان ميشود. فرد شوخطبع زمينة
حمايتهاي اجتماعي (اطلاعاتي، مادي و عاطفي) را براي خود
فراهم ميکند؛ چون افراد تمايل دارند به افراد شوخطبع
کمک کنند تا افراد خشک. از سويي، چون فرد شوخطبع توانسته...