جابر جعفى از اصحاب امام باقر (ع) مىگوید: از آن حضرت سؤال کردم، معنى این آیه«ان عده الشهور عندالله اثنى عشر شهرا فى کتاب الله ...» چیست؟ (تعدادماهها در کتاب خداوند از ابتداى آفرینش دوازده ماه معرفى شده است (گردآوری : انجمن ناجی))
حضرت آهى کشید و فرمود: مقصود خداوند از سال، جدم رسول الله (ص) است که دوازده ماه دارد.
از امیرالمؤمنین تا من و فرزندم جعفر، پسرش موسى، فرزند او على، فرزندش محمد،فرزند او على، فرزند او حسن، فرزند او مهدى. که دوازده امام و حجتخدا در بینمردم و نگهبانان وحى و علم خدایند ...
با این همه، عدهاى که خود را شیعهمىدانند امامان را کمتر از دوازده نفر مىدانند که واقفیه از جمله این گروههاستدر بیشتر موارد، منظور از واقفیه کسانى هستند که در امام کاظم (ع) توقف کردند وولایت امامهاى بعد از ایشان را نپذیرفتند.
واقفیه خود به دو گروه تقسیم شدند:
گروهى معتقد بودند امام موسى بن جعفر (ع) زنده و از نظرها غایب است و گروهى دیگر که اعتقاد داشتند حضرت که آخرین امام بود، رحلت فرمود. به این گروه قطعیهمىگویند.
بسیارى از واقفیان مانند ابىنصر بزنطى با دیدن معجزات امام رضا (ع)دست از انحراف برداشتند و بقیه که بر عناد خود اصرار ورزیدند و به مصداق«یریدون لیطفوا نور الله بافواههم والله متم نوره» پس از مدتى کوتاه اثرىاز آنان باقى نماند و تلاشهایشان تاثیرى در روند حرکت امامت نداشت. این نیز بهسبب موضعگیرى فکرى و سیاسى ائمه (علیهم السلام) در برابر آنان بود. یونس بنیعقوب مىگوید: از امام رضا (ع) پرسیدم: به کسانى که گمان دارند پدر شما زنده است، زکات پرداخت کنم؟ فرمود: هرگز! آنان کافر، مشرک و فاسد هستند.
این موضع امامان شیعه سبب شد تا شیعیان ازارتباط با واقفیان خوددارى کرده، از آنان کناره گیرى کنند...