روش زندگی با مردم : با مردم آنگونه معاشرت كنید، كه اگر مردید بر شما اشك ریزند، و اگر زنده ماندید، با اشتیاق سوی شما آیند. (حكمت 10)
روش برخورد با دشمن: اگر بر دشمنت دست یافتی، بخشیدن او را شكرانة پیروزی قرار ده. (حكمت 11)
آیین دوست یابی : ناتوان ترین مردم كسی است كه در دوست یابی ناتوان است، و از او ناتوان تر آن كه دوستان خود را از دست بدهد. (حكمت 12)
روش استفادة از نعمت ها : چون نشانه های نعمت پروردگار آشكار شد، با ناسپاسی نعمت ها را از خود دور نسازید. (حكمت 13)
روش یاری كردن مردم :از كفارة گناهان بزرگ، به فریاد مردم رسیدن، و آرام كردن مصیبت دیدگان است (گردآوری : انجمن ناجی)(حكمت 24)
ترس از خدا در فزونی نعمت ها : ای فرزند آدم ! زمانی كه خدا را می بینی كه انواع نعمت ها را به تو می رساند تو در حالی كه معصیت كاری، بترس.(حكمت 25)
اعتدال در بخشش و حسابرسی : بخشنده باش اما زیاده روی نكن، در زندگی حسابگر باش اما سخت گیر مباش. (حكمت 33)
ارزش ها و آداب معاشرت با مردم : به فرزندش امام حسن فرمود: پسرم ! چهار چیز از من یاد گیر (در خوبی ها)، و چهار چیز به خاطر بسپار (هشدارها)، كه تا به آنها عمل می كنی زیان نبینی
شكست عدم پیروزی نیست بلكه شكست پیروزی آدم را به تأخیر می اندازد.
هر كه همتش كوچك باشد، فضیلتش از بین برود.
هر گاه جنایتها آشكار شود، بركت ها از میان برود.
ثمره حسادت، بدبختی در دنیا و آخرت است (گردآوری : انجمن ناجی)
تو اگر نیكی كنی خود را گرامی داشته ای و به خودت نیكی كرده ای، اگر بدی كنی خودت را خوار كرده ای و به خودت زیان رسانده ای.
گنجایش هر ظرفی با آنچه در آن نهند، تنگ می شود جز ظرف دانش كه (هر چه در آن نهند) گسترش می یابد.
بدهكاری زیاد، راستگو را دروغگو می كند و خوش قول را بد قول می كند.
هر كه اطمینان داشته باشد كه آنچه خدا برایش مقدر كرده است به او می رسد، دلش آرام گیرد.
زهد و بی اعتنایی به دنیا، بزرگترین آسایش است (گردآوری : انجمن ناجی)
چه بسیارند عبرتها و چه اندك اند عبرت گرفتن ها!
در انتظار فرج باشید و از رحمت خدا نومید نشوید.
انصاف، برترین خصلت هاست (گردآوری : انجمن ناجی)
هر كه خوراكش كم باشد، اندیشه اش زلال گردد.
شنونده غیبت، مانند غیبت كننده است (گردآوری : انجمن ناجی)
هر كس پاك دامنی و قناعت ارمغان او شد، سرافرازی با او هم پیمان گشت.
برترین بخشندگی بخشش در تنگدستی است (گردآوری : انجمن ناجی)
محبوب ترین مؤمن نزد خداوند كسی است كه مؤمن فقیری را در تنگدستی دنیا و گذران زندگی یاری رساند.
خوشا به حال آنكه به بندگان خدا نیكی كند و برای آخرت خود زاد و توشه برگیرد.