وضعيت قرمز مصرف سيگار در ميان زنان مرفه نتيجهاي است كه به گفته مهدي گلمكاني، عضو هيئت مديره نظام پزشكي تهران از تحقيقي با عنوان ابزار پاسخگويي عدالت در سلامت در شهر تهران طي سالهاي ۸۷ و ۹۰ به دست آمده است (گردآوری : انجمن ناجی) در اين تحقيق مشخص شد وضعيت شيوع سيگار كشيدن در ميان زنان شمال تهران نسبت به جنوب تهران خيلي بدتر است و از اين نظر برخي محلات در مناطق ۲ و ۳ تهران در وضعيت قرمز هستند. سبك زندگي با طعم استرس
شايد در نگاه اول انتظار داشته باشيم با توجه به اطلاعرسانيهاي گسترده درباره مضرات مصرف دخانيات، تمايل به اين كالاي آسيبرسان به سلامت كاهش يابد اما كافي است تا كمي دقيقتر به اطراف خودمان نگاه كنيم تا دريابيم كه مصرف دخانيات نه فقط كاهش نيافته بلكه رو به افزايش است (گردآوری : انجمن ناجی) اين مهم به خصوص درباره زنان كه در جايگاه ايجاد و پرورش نسل هم قرار دارند از اهميت بيشتري برخوردار است (گردآوری : انجمن ناجی) با وجود اين اما نتيجه تمام تحقيقات و آمارها حكايت از افزايش زنان سيگاري دارد و اين افزايش در ميان اقشار مرفه جامعه چشمگيرتر است؛چالشي كه از منظر جامعهشناختي و روانشناختي قابل بررسي است (گردآوری : انجمن ناجی)
دكتر مصطفي اقليما، رئيس انجمن مددكاري اجتماعي در گفتوگو با «جوان » در اين باره معتقد است:در اينجا ما در ظاهر با چالشي همانند سيگار كشيدن مواجهيم اما در اصل بحث مسائل اجتماعي مطرح است (گردآوری : انجمن ناجی) به باور اين كارشناس مسائل اجتماعي در شرايط كنوني جامعه سبك زندگي خانوادههاي مرفهتر به گونهاي است كه خانمها در چنين خانوادههايي تحت فشارهاي روحي بيشتري هستند از اين رو آسيبپذيرترند. اقليما ميافزايد:در طبقات ضعيف جامعه اغلب ساختارهاي خانوادگي قويتر است و زن و شوهر ارتباطات بيشتري با يكديگر دارند. اين در حالي است كه در خانوادههاي مرفه چه زن و چه شوهر در مشاغل پر دغدغهتري حضور دارند كه اين امر موجب ميشود زمان كمتري براي با هم بودن داشته باشند و همين مسئله بار رواني بيشتري روي زنان ميگذارد و سبب ميشود تا براي رسيدن به آرامش به چيزهايي همچون سيگار يا قرصهاي آرامبخش پناه ببرند. ژست ميگيرند؟ نميگيرند؟!
رئيس انجمن علمي مددكاري ايران در پاسخ به اين سؤال كه آيا سيگار كشيدن خانمهاي مرفه براي ژست گرفتن نيست؟ تأكيد ميكند: نميتوان گفت اين كار براي ژست گرفتن يا خودنمايي است چراكه گرايش به رفتارهاي اينچنيني براي خودنمايي مخصوص دورههاي سني خاصي است در حالي كه ما شاهد سيگار كشيدن يا گرايش به مصرف داروهاي آرامبخش در بين كساني هستيم كه از چنين سن و سال و جايگاهي عبور كردهاند و به بيان ديگر ميدانند سيگار كشيدن به آنان تشخص نميدهد. علاوه بر اين اغلب مشاهده ميكنيم كه خانمهاي سيگاري در جمع سيگار نميكشند و براي سيگار كشيدن به خلوت ميروند و اين اثبات ميكند، ژست گرفتني در كار نيست.
بنا به تأكيد وي براي كاهش مصرف سيگار در ميان زنان بايد التهابهاي روحي آنها را كاهش داد و از آن رو كه اين استرسها در ميان اقشار مرفه بيشتر است، مصرف سيگار هم در ميان آنها بيشتر است (گردآوری : انجمن ناجی)