ستايش خداى را كه شب را جامه و خواب را مايه آرامش و روز را زمينه تكاپو قرار داده،ستايش تنها تو را سزاست كه مرا از خوابگاهم برانگيختى و اگر میخواستى خوابم را جاودان میساختى،ستايش دائم كه هرگز پايان نيابد،و سپاس بيكران كه آفريدگان از شمارش آن ناتوانند،خدايا!ستايش تنها شايسته توست كه آفريدى و سامان دادى و اندازه مقرر نمودى و فرمان دادی و ميراندى و زنده كردى و بيمار نمودى و درمان كردى و بهبودى عنايت فرمودى و فرسوده ساختى و بر عرش هستى استيلا يافتی و بر فرمانروايى جهان چيره گشتى،تو را می خوانم همچون كسی كه وسيلهاش ناكارا گشته و رشته چارهاش گسسته و اجلش نزديك شده
و آرزويش در دنيا كاستى يافته و سخت بر رحمت تو نيازمند گشته و حيرتش بر اثر كوتاهى فزونى يافته و لغزش و افتادنش بسيار گشته و بازگشتش به سوى تو خالص شده است،پس بر محمّد خاتم پيامبران و بر خاندان پاكيزه و پاك نهاد او درود فرست،و شفاعت محمّد(درود خدا بر او و خاندانش باد)را روزیام فرما و از همنشينى با او محرومم مساز،همانا تويى مهربانترين مهربانان،خدايا!در چهارشنبه چهار حاجت مرا روا ساز،نيرويم را در طاعت خود و نشاطم را در بندگى خويش،و رغبتم را در پاداشت و بی رغبتیام را در آنچه كه موجب عذاب دردناك توست قرار ده،همانا آنچه را بخواهى لطف میفرمايى.