[ ب ِ ] (ص مرکب ) نیک نام . خوشنام . (فرهنگ فارسی معین ). || (اِ مرکب ) نام نیک و خوب . (آنندراج ). نام نیک . شهرت خوب . (فرهنگ فارسی معین ).
اسم: بهنام نوع: پسرانه ریشه اسم: فارسی معنی: دارای نام نیک
هنام یکی از نامهای ایرانی است و به معنی "شخصی که از او به نیکی یاد می شود" میباشد. در لغتنامه دهخدا معنی بهنام. [ ب ِ ] (ص مرکب) «نیک نام. خوشنام. (فرهنگ فارسی معین). || (اِ مرکب) نام نیک و خوب. (آنندراج). نام نیک. شهرت خوب» میباشد[۱]