هل گیاهی است که در مناطق حاره و گرم می روید . وطن آن
هندوستان می باشد و حدود 80% مصرف هل دنیا از هندوستان صادر می شود این
گیاه پایا و علفی است که ریزوم آن ساقه های هوائی مانند برگ بهم پیچیده
گاهی تا ارتفاع 4 متر خارج می شود یک یا دو ساقه گل دهنده از قاعده ساقه
های هوائی خارج می شود که دارای گل های کوچک برنگ سفید یا سبز روشن می
باشدمیوه هل بیضی شکل ، مانند قلب و برنگ زرد یا سبز روشن بطول 1-2
سانتیمتر است . دانه های معطر و مطبوعی برنگ قهوه ای مای به قرمز در آن
وجود دارد که به مصرف اد.یه و خوشبو کردن مشروبات و غذاها یم رسد.
ترکیبات شیمیایی: هل دارای اسانس فرار و معطری در حدود 4% می باشد ضمنا این گیاه دارای مواد رزینی و چربی نیز است .
خواص داروئی: هل از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است .
چون هل بشکل قلب می باشد بنابراین تقویت کنده قلب است (گردآوری : انجمن ناجی) بادشکن بوده و گاز معده و روده را خارج می سازد.
تقویت کننده بدن است (گردآوری : انجمن ناجی)
ادرار آرو است .
قاعده آور است (گردآوری : انجمن ناجی)
مقوی سیستم هضم است (گردآوری : انجمن ناجی)
باعث هضم غذا می شود.
زخم های دهان را برطرف می کند بدین منظور دم کرده هل را در دهان مضمضه کنید .
خوشبو کننده دهان است (گردآوری : انجمن ناجی)
برای تسکین گوش درد ، گرد هل را در گوش بریزید.
برای برطرف کردن دل بهم خوردگی و تهوع ،از دم کرده هل استفاده کنید.
اشتها آور است (گردآوری : انجمن ناجی)
تب را پائین می آورد.
معالج سرماخوردگی است (گردآوری : انجمن ناجی)
برای تسکین درد رماتیسم مفید است (گردآوری : انجمن ناجی)
ترشی معده را برطرف می کند.
ضد مسمومیت است (گردآوری : انجمن ناجی)
برای رفع بیماریهای چشم مفید است .
طرز
استفاده: دم کرده : مقدار 30 گرم هل کوبیده را در یک لیتر آب جوش ریخته و
بگذارید بمدت 10 دقیقه دم بکشد سپس صاف کرده و بنوشید . هل را همچنین می
توان به چایی اضافه کرد .
مضرات : مقدار مصرف زیاد هل برای روده ها مضر است . برای رفع این اشکال آنرا باید با کتیرا خورد.