روزهای نفسگیر بدون دستشویی!
دوباره نوزهم نوامبر رسید و هشتمین روز از آبان که روز جهانی سرویس بهداشتی است! ایران سرویس بهداشتی عمومی کم دارد ، مردم اگر در خیابان و جاده تنگشانبگیرد( در غالب موارد) یک دستشویی شش دانگ پیدا نمکی کنند ! تازه نیم بندش را هم نمیابند! همچنین برای آدمهای به بم بست رسیده فقط این راه می ماند : خجالت را قورت داده و شرم را کناری بیندازند و بروند پشت بوته ای ، درختی ، ساختمان خرابه ای ، پس کوچه ای ، گودالی ،در به در دنبال دستشویی حکایت خالی از کساتی اشت که در شرایطی اورژانسی گیر کرده اند... اما راهی برای تسکین خود ندارند یک دستشویی بهداشتی این جور وقتها بهتر از صد لنگه کفش در بیابان است ، ولی سرویس بهداشتی ها کم است و سرویس های تمی زو امن کمتر از آن این کمبود البته مشکل جهانی است و آنچنانم فراگیر که امسال نیز مثل سالهای قبل دبیر کل سازمان ملل را به صدور یک پیام کتبی وا داشته است .بان کی مون می گوید از هر سه زن در جهان یک نفر به سرویس بهداشتی دسترسی ندارد و تعداد زنان و دخترانی که دستشان به توالت های سالم و بهداشتی نمی رسد. یک میلیاردو 250 میلیون نفر است .زنان و مردان البته در این موضوع با هم اشتراک دارند به طوری که دستشویی های بهداشتی از دسترس همین تعداد مرد نیز خارج است (گردآوری : انجمن ناجی)/ بخش کوچکی از این جمعیت5/2 میلیارد نفری نیز در کشور ما زندگی می کنند مردمی که وقتی نیاز به دستشویی مستاصلشان می کند به هر چهار دیواری دردار و بی حتی حتی مخروبه رضایت می دهند ولی با این حال تعداد کسانی که حاصر نیستند در هر شرایطی خود را تخلیه کنند نیز کم نیست که این عده بناچار به کلیه ها و مثانه ها فشار می آورند به امید یافتن یک دستشویی تمیز این فشارهای بیجا به بدن همان نکته است که سازمان جهانی توالت به آن انتقاد دارد و ان را عامل گسترش بیمارهای عفونی می داند ./
سازمان ملل نیز دغدغه دفع بهداشتی فضولات انسانی را دارد و نگران انتشار آلودکی های ناشی از فضولات انسانی در کره زمین است یعنی همان کاری که عده از ما در غیبت دستشویی های بهداشتی و تمیز برای تجات از زیر فشار به آن دست می زنیم ..../