«باید از اول حساب کنیم که پولای قبلی خرج چی شده.» / «اگه من با زنم دعوا کرده بودم، حق با شما بود ولی این بچه رو چی کار کنم؟» / «اصلا من خودم جلو خونه مو تمیز می کنم.»
توصیف موقعیت:
پرروگری همسایگانه (!) از عوارض شهری شدن بدون قبول فرهنگ شهرنشینی است و در شکل های مختلفی بروز پیدا می کند که «دایره صوتی» و «دایره مالی» در آنها از بقیه رایج تر است (گردآوری : انجمن ناجی)
در دایره مالی، همسایه پررو شعار زیبای «شارژ نمی دم؛ چی می گی؟» را به زیبایی در پوشش های مختلف می پیچاند و به شما تحویل می دهد. در دایره صوتی نیز در اقصا نقاط (!) شبانه روز، به در کردن و ایجاد انواع صداهای هنجار و نابهنجار – از بپربپر بچه های بزرگ تر تا وَنگ وَنگ کوچکترهایشان و از دعوا با همسر تا کوبیدن میخ به در و دیوار – مشغولند.
ریختن آبِ چکنده از کیسه زباله در راه پله، سیگار کشیدن در پاگرد، به هم کوفتن در ساختمان به بزرگی چند ریشتر و «ایزوگام پشت بوم / تخلیه چاه فاضلاببه ما چه مربوطه؟» از دیگر جاذبه های توریستی مجاورت با یک همسایه پررو است (گردآوری : انجمن ناجی)
نحوه برخورد:
برخورد با همسایه پررو دشواری خاصی ندارد. فقط کافی است به بنگاه سر کوچه بسپارید برایتان دنبال خانه جدیدی باشد. اگر هم پولش را ندارید یا اعصاب خوردی مدام را به دردسر اثاث کشی ترجیح می دهید، دست به دعا بردارید که زودتر چیزی از جایی بزند پس کله اش و تصمیم به نقل مکان بگیرد.