آکنه یکی از شایع ترین ناراحتی های پوستی است که اگرچه بیشتر در نوجوانان ظاهر می شود اما ۵۱ درصد زنان بین ۲۰ تا ۲۹ سال را نیز درگیر می کند. در اغلب موارد درمان آکنه راحت است (گردآوری : انجمن ناجی) هدف از درمان، پیش گیری از بروز آکنه های جدید و کاهش قرمزی آن است (گردآوری : انجمن ناجی) برای به دست آوردن نتیجه مطلوب لازم است، درمان حداقل به مدت ۲ ماه ادامه داشته باشد.
فرق بین آکنه و جوش چیست؟ - هیچ تفاوت پزشکی وجود ندارد.* چه زمانی باید برای درمان به نزد پزشک مراجعه کرد؟
- پس از بی اثر بودن خوددرمانی ها- بدتر شدن وضعیت پوست
- ایجاد لک روی پوست
- بروز افسردگی در فرد به سبب این ناراحتی پوستی، به طوری که قادر به انجام دادن فعالیت های روزانه خود نباشد.
* چرا باید آنتی بیوتیک مصرف کرد؟- بیش از ۱۰۰ نوع درمان وجود دارد.
اغلب آنتی بیوتیک ها برای درمان آکنه موثر است و عارضه جانبی کمی دارد. بررسی ها نشان داده مصرف پمادهای موضعی آنتی بیوتیک و آنتی بیوتیک های خوراکی می تواند برای پوست مفید باشد. البته دوره درمان آنتی بیوتیک نباید کمتر از ۶ ماه باشد. رایج ترین این آنتی بیوتیک ها عبارت است از تتراسایکلین و اریترومایسین، این داروها با باکتری موجود در آکنه ملتهب مقابله می کند و باعث کاهش قرمزی و ورم آکنه نیز می شود. توجه داشته باشید این داروها روی آکنه های غیرملتهب تاثیری ندارد. آنتی بیوتیک برای درمان جوش های سرسیاه و سفید هم تاثیر ندارد.* واقعیت های مربوط به پوست صورت:- آکنه را می توان به طور موضعی و یا خوراکی درمان کرد.- داروهایی که باعث خشکی پوست می شود، وضعیت پوست را وخیم تر نمی کند. خشکی تا حدی کمک می کند تا چربی سطحی از بین برود و انسداد منافذ پوستی کاهش یابد.- توقف ناگهانی هر نوع درمان می تواند باعث بیرون ریختن موقتی پوست شود.