ازدواج و رسوم بعد از آن
تشکیل خانواده که اصولاً از ارکان هر جامعهای محسوب میشود. بر مبنای شرایط اجتماعی، اقتصادی، جغرافیایی آن دارای رسوم مختلف است و به ویژه مشکلات ناشی از آن و گذر ایام، عملاً به وجودآورنده رسوم متفاوت میشود. در این راستا کشور هند به دلیل تنوع قومیت با فرهنگ و رسوم رابطه نزدیک دارد و پس از تشکیل خانواده دارای رسوم متفاوتی است (گردآوری : انجمن ناجی)
رسم ساتی
«ساتی» واژهای است سانسکریت که به معنای «همراه» و «رفیق» میآید. بر اساس این رسم اگر شوهر زن جوانی بمیرد، زن جوان بایستی خود را زنده زنده در آتش بیاندازد که جنازه شوهرش در آن، در حال سوختن است (گردآوری : انجمن ناجی) این رسم که ریشه در عقیده هندویی دارد، اشعار میدارد که زن با قربانی کردن خود در هنگام سوختن جنازه شوهرش باعث میشود که شوهرش را از آتش جهنم نجات بدهد. با گذشت زمان این رسم نه تنها فراگیر، بلکه به صورت کمال مطلوب خانمها درآمده است (گردآوری : انجمن ناجی) با درگذشت شوهر، بیوه وی خود را در آتش وی میسوزاند و یا اگر او را دفن میکردند، بیوه وی نیز زنده زنده همراه وی مدفون میشد.
هندوها بر این عقیدهاند که به مجرد اینکه زنی اقدام به «ساتی» نمود تبدیل به «الهه ساتی» میشود. سپس در محل خودسوزی وی معبدی به نام «الهه ساتی» ساخته میشود و با قرار دادن مجسمهای از او به عبادت وی میپردازند.
رسم چند شوهری
گرچه رسم چندشوهری کمتر از چندزوجهای در هندوستان مرسوم است، اما به هر حال در بعضی از نقاط این کشور مشاهده میشود. این رسم در میان طبقات «تودا» و «کوتا» از منطقه «نیلگریز» و طبقه «خاسا» از منطقه «جونان باور» و (اطراف شهر در ادون) و در بعضی دیگر از نقاط شمال هند رواج دارد.
رسم چندشوهری به دو گونه مختلف است:
الف ـ نوع اول «برادری» خوانده میشود که تمامی شوهرهای یک زن برادر هستند.
در این نوع از رسم چندشوهری، برادر ارشد نسبت به دیگر برادران از حقوق بیشتری در رابطه با زن برخوردار است (گردآوری : انجمن ناجی) در میان طبقه «تودا» برادر ارشد با دختر ازدواج میکند، اما دیگر برادران نیز به او دسترسی دارند. فرزندانی که در این خانواده به دنیا میآیند، متعلق به برادر بزرگ هستند. این رسم هم اکنون در منطقه و ایالت «هاریانا» رواج دارد.
ب ـ در رسم چندشوهری نوع دوم، شوهران یک زن با یکدیگر رابطه خویشاوندی ندارند.
به این نوع ازدواج، چند شوهری متفرق، گفته میشود. این نوع ازدواج در میان طبقه «نیار» در ایالت «کرالا» مرسوم بوده است (گردآوری : انجمن ناجی)
ج- ازدواج مرد با زنبرادر متوفی خود درصورتیکه دارای فرزند ذکور باشد.
در این نوع ازدواج در صورت مرگ شخصی که دارای فرزند ذکور است، برادر کوچک وی بایستی با بیوه وی ازدواج کند. بر اساس این رسم برادر بزرگ فرد متوفی، حق ندارد که با بیوه برادر خود ازدواج نماید. این رسم در حال حاضر در میان طبقات «جات» «کجرات» و تعداد زیادی از دیگر طبقات ایالات «اتارپرادش» و طبقه «کاراگوز» در منطقه «میسور» رواج دارد.
ازدواج خواهرانه
در این نوع ازدواج در صورت مرگ زن، شوهر با خواهرزن خود ازدواج میکند. این ازدواج در بخشهایی از ایالت «هاریانا» رواج دارد.
تشریفات ازدواج در هند
عروسی هندوها مثل تمام آداب و رسوم دیگرشان با تشریفات زیادی همراه است (گردآوری : انجمن ناجی) پانزده مرحله مهم برای برگزاری این جشن را میتوان بیان کرد. مرحله 1: روز خواستگاری را با اجازه بزرگترها تعیین میکنند. در این مراسم حضور و نظر بزرگترهای فامیل بسیار مهم است (گردآوری : انجمن ناجی)
مرحله 2: با یک منجم ملباسمو میکنند تا روزو محل مراسم مناسب با طالع زوجین برای برگزاری این جشن مشخص شود.
مرحله 3: تصمیمگیری راجع به پذیرایی از مهمانها به شیوه سنتی که باید روی زمین بنشینند یا تهیه میز و صندلی برای برگزاری مهمانی به شیوه مدرن.
مرحله 4: تصمیمگیری راجع به اجرای 15 مرحله از تشریفات مذهبی رایج در خانوادههای سنتی و یا انتخاب و به جاآوردن گزینههایی که برای زوجین معنا و مفهوم ویژهای دارد.
مرحله 5: خرید لباس سنتی هندی (ساری) توسط داماد برای تعویض لباس عروس در روز مراسم. این تعویض لباس از جمله تشریفات مهم به حساب میآید و به معنای واگذاری مسوولیت و سرپرستی عروس از والدین به داماد است (گردآوری : انجمن ناجی)
مرحله 6: تهیه تدارکات پذیرایی از جمله غذا، میوه و ... (خوردن، آشامیدن و صحبت کردن در طول مراسم عروسی هندوها مانعی ندارد)
مرحله 7: سفارش حلقههای گل عروس و داماد که باید از دست همدیگر بگیرند و بر گردن یکدیگر بیاویزد.
مرحله 8: سفارش یک گردن بند طلا که داماد بر گردن عروس میآویزد.
مرحله 9 : در این مرحله عروس و داماد 7 قدم در کنار هم برمیدارند که نماد ازدواج فرخنده، آرزوی ثروت، شادی، قدرت و ... است (گردآوری : انجمن ناجی)
مرحله 10: درستکردن معجونی از ماست و عسل که عروس باید به داماد تعارف کند. این معجون سمبل تضمین سلامت جسمی و شیرینی آغاز ازدواج برای داماد است (گردآوری : انجمن ناجی)
مرحله 11: اهدای غذا و سایر نذورات به خدایان و طلب دعای خیر و برکت. (در آیین هندو یک قدرت مطلق وجود دارد و سایر خدایان تنها صورتهای دیگر آن خدا هستند)
مرحله 12: تهیه یک سنگ که عروس به رسم وفاداری و صداقت بر آن میایستد و داماد حلقهای را در انگشت پای او قرار می دهد.
مرحله 13: پاشیدن برنج و گل بر سر عروس و داماد بعد از اعلام پیمان ازدواج در جمع.
مرحله 14: در این مرحله داماد با گذاشتن علامتی بر پیشانی عروس به وسیله ی پودر نارنجی یا sedhu به حضار متأهل شدن عروس را اعلام میکند. بعد از آن زوجین باید پای والدینشان را لمس کرده و از آن طلب دعای خیر کنند.
مرحله 15: برگزاری یک مهمانی مفصل برای حضار و مدعوین به صرف انواع غذا و نوشیدنی.