علل درد قلبیعلت درد قلبی در درجه اول کاهش خونرسانی به بافت عضلانی قلب میباشد. به طوری که عروق قلب نتوانند جوابگوی نیاز قلب به اکسیژن و مواد غذایی باشند. این امر در چند حالت ایجاد میشود اما شاید دو سه مورد آن از بقیه مهمتر باشند که بسته شدن نسبی یا کامل سرخرگهای قلب توسط لخته خون ، گرفتگی یا انقباض عروقی و اختلال شدید در ضربان قلب از آن جملهاند.
گاهی عروق قلبی بتدریج دچار گرفتگی میشوند و حالتی ایجاد میشود که گویی رسوبات خاصی رگ را مسدود میسازند. اگر این انسداد تدریجی از مرز 70% بگذرد، رگهای در حالت فعالیت نمیتوانند تکافوی نیاز قلب را بدهند و فرد دچار درد میشود. به این نوع درد قلبی آنژین پایدار یا دردی که ناشی از مقدار خاصی فعالیت است، میگویند. این افراد دچار تنگی مشخصی از یک ، دو یا سه رگ قلبی هستند و وضعیتشان در طول ماهها و سالها تثبیت شده است (گردآوری : انجمن ناجی)
رسوبات داخلی رگها که باعث تنگی آنها میشود (و به آنها پلاکهای آترواسکروتیک نیز میگویند) در برخی موارد موجب تشکیل لخته شده و انسداد ناگهانی و کامل سرخرگ قلبی اتفاق میافتد. حال بسته به اینکه این لخته به سرعت رفع شود یا پابرجا بماند فرد را دچار آنژین ناپایدار (که مردم به آن سکته ناقص میگویند) و یا سکته قلبی میکند. در این حالت فرد به طور ناگهان دچار درد قلبی میشود و این درد چندان با استفاده از قرصهای زیر زبانی بهبود نمییابد. در حالت دیگر رگهای قلبی فرد دچار انقباض میشود و درد قلبی خاصی در حالت استراحت یا حتی در خواب برای فرد ایجاد مینماید.