پیتزا (Pizza): یک قرص نان (focaccia) که قبلا به آن پیچا (picea) می گفتند و تاریخ آن به زمان امپراطوری رم می رسد. یک قرص نرم خمیر همراه با روغن، موزاریلا (mozzarella) یا همان پنیر ایتالیایی به علاوه چاشنی ها و ادویه جات مختلف که در فر طبخ می شود.
پیتزاهای ناپلی از معروفترین پیتزاهای ایتالیا هستند. گفته می شود در قرن ۱۹، بوربن (Bourbon) پادشاه ناپل، آن قدر از دست پخت دن دومنیکو تستا (Don Domenico Testa) سرآشپز پیتزا (pizzaiolo)، لذت می برد که به او لقب مسیو (Monsieur) می دهد که فقط به آشپزهای سلطنتی داده می شده است (گردآوری : انجمن ناجی) امروزه این لقب برای پیتزاپزهای ناپل باقی مانده است، البته با لهجه ي ناپلی.
اسپاگتی (spaghetti) يا ماکارونی نازک: اسم آن از اسپاگو (spago) به معنی نخ گرفته شده است (گردآوری : انجمن ناجی) قدیمی ترین مدرک در مورد پخت آن مربوط به سال ۱۱۵۴ است که طرز ساخت و خشک کردن رشته ها را در یک روستای سیسیلی شرح می دهد و احتمالا بعدها این غذای قابل نگهداری توسط ملوانان به جنوا و پیزا رفت و به اسپاگتی و ورمیشلی تغییر نام داد.
کاپاچینو (cappuccino): مخلوط قهوه اسپرسو (espresso) با کف شیر. از آن جايی که رنگ فندقی آن شبیه لباس راهبان کاپوچینی (cappuccini) بوده، این اسم برایش انتخاب شده است (گردآوری : انجمن ناجی) ایتالیایي ها آن را فقط موقع صبحانه همراه با کورنتو (cornetto) یا شیرينی های دیگر صرف می کنند.
اسپرسو (espresso): قهوه ي غلیظ که توسط عبور آب جوش با فشار از میان دانه های قهوه ساخته می شود.
موتزارلا (mozzarella): پنیر نرم که اسم آن از mozzare گرفته شده است به معنی با دست چنگ زدن که یکی از مراحل سخت ساخت پنیر است (گردآوری : انجمن ناجی)
تیرامیسو (tiramisu): یک شیرینی رایج ایتالیایی که معنی اسم آن منو بردار می شود.
لازانیه (lasagna): خمیر پهن ماکارونی، که تاریخ آن به زمان روم باستان بر می گردد که به آن langanum یا lagane می گفتند. این کلمه هم مانند اسپاگتی به صورت جمع استفاده می شود.
ریزوتو (risotto):برنج آب پز، همراه با افزودنی های مختلفی مثل قارچ، زعفران و غذاهای دریایی و غیره.