استان کرمان بر اساس آب و هوا و خاک، دارای پوشش گیاهی متفاوت است (گردآوری : انجمن ناجی) استان کرمان در مقایسه با دیگر استانهای کشور درصد کمتری از جنگل را داراست و بیابانهای آن پهنه بیشتری را دربر گرفتهاند. وسعت جنگلهای استان کرمان 1/3 میلیون هکتار برآورد شده است و به منظور بازسازی و انبوهسازی جنگلها در این استان، عملیات تولید نهرها، حفاظت جنگل، احداث پارکهای جنگلی و نهالکاری به وسیله سازمان جنگلها و مراتع و منابع طبیعی انجام گرفته است (گردآوری : انجمن ناجی)
با توجه به شرایط آب و هوایی و جنس خاک، پوشش گیاهی استان به چهار گروه تقسیم میشود:
1- پوشش گیاهی نواحی کوهستانی: در بخشی از نواحی کوهستانی پوشش گیاهی جنگلی قابل مشاهده است (گردآوری : انجمن ناجی) این پوشش گیاهی در نواحی کوهستانی شهرستان بافت، ارتفاعات جبالبارز، بحر آسمان و نواحی کوهستانی شهرستان شهر بابک دیده میشود. پوشش گیاهی این نواحی شامل درختان بنه (پسته وحشی)، انواع گونههای بادام کوهی، اُرس (سرو کوهی)، گون، زیره، گیاهان دارویی و برخی دیگر به چشم میخورند. در بهار پوشش علفی فاصله میان درختان، درختچهها و بوتهها را میپوشاند.
پوشش گیاهی در پایکوهها، درختچه و بوتهزار است که با توجه به نوع خاک متفاوت است و به طور معمول افدرا، لاکتوکها، عسلان، ریواس، شقایق وحشی و علفها میرویند. سایر کوهستانهای استان کرمان پوشش گیاهی نسبتاً ضعیفی دارند.
2- پوشش گیاهی دشتهای سردسیر: گیاه غالب این دشتها، درمنه است (گردآوری : انجمن ناجی) علاوه بر آن گیاهانی همچون قیچ، اسکنبیل، عسلان، گون، افدرا، بوتههای خار و علف نیز دیده میشوند.
3- پوشش گیاهی درختی دشتهای گرمسیری: این نواحی شامل درختان کنار، کهور، گز، اکالیپتوس و نخل وحشی است که در دشتهای جیرفت، کهنوج، بم، بافت، شهداد و رفسنجان دیده میشود.
4- زمینهای بدون پوشش گیاهی: بخش وسیعی از بیابان لوت و بخشی از جازموریان که شنزارها یا زمینهای رسی با نمکزارها و خاکهای شور پوشیده شده است، عاری از پوشش گیاهی میباشند. این زمینهای عاری از پوشش گیاهی را میتوان در اطراف کفه نمکی سیرجان، قسمتی از دشت انار و سایر قسمتها به صورت گسسته دید.
مراتع استان کرمان
استان کرمان به دلیل واقع شدن در منطقه گرم و خشک، از مراتع طبیعی زیادی برخوردار نمیباشد. مراتع این استان جزو مراتع ییلاقی به شمار میآیند که توسط دامداران محلی مورد بهرهبرداری قرار میگیرند. این مراتع به جز در بعضی از قسمتهایی که سنگلاخی یا فرسوده میباشند، پوشیده از بوتهها و درختچههای مرتعی ریشهدار و قوی هستند. در گذشته کلیه مراتع استان کرمان مورد استفاده دام بوده است اما با توجه به این که ضوابط صحیحی جهت چرای دام وجود نداشت، به تدریج در معرض چرای بیرویه قرار گرفتند که نتیجه آن فرسایش بادی و آبی بود. کاهش پوشش گیاهی در تمام مناطق و آثار چرای مفرط در محدوده تپههای شنی به صورت فرسایش بادی شدید و حرکت تپههای شنی ظاهر گردیده است به این ترتیب اغلب مراتع این استان از نوع مراتع درجه سه یعنی مراتع بیابانی و استپ میباشند.