كسي كه عجب دارد منت مىگذارد. اهل منت است (گردآوری : انجمن ناجی) من رفتم چنين كردم، امروز به تو وام دادم. ديروز تلفن كردم. منت مىگذارد. چند دفعه ديدن او رفتهام، اما او بازديد من نيامده است (گردآوری : انجمن ناجی) مريض شده است، رفتم و از او پرستارى كردم. چه كارهايي كردهام؟ هركسى بگويد كه كجا چه خدمتى به كسى كردهام، منتى كه مىگذارد اين منت نشان دهنده اين است كه اين خودش را مىپسندد. دارد خودپسندى خودش را اظهار مىكند. علاوه بر اينكه قرآن مىفرمايد: «لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذى»(بقره/264) اگر خدمتى كردى و منت گذاشتى، قبول نيست.
كسي كه عجب دارد فقط كار خودش را مىبيند. وقتى به دكان نانوايى وارد مىشود نمىخواهد در صف برود. مىگويد: آقا من كار دارم. بگذار من اول بگيرم. آخر اين آقايانى كه در صف هستند بيكار نيستند. روى كره زمين فقط تو كه كار نداري. اين كار خودش را مهم مىداند. دو ركعت نماز مىخواند، خيال مىكند كه خيلى كار مهمى كرده است (گردآوری : انجمن ناجی) كار خودش برايش مهم است (گردآوری : انجمن ناجی)
كسي كه عجب دارد در عبادات سرسنگين است (گردآوری : انجمن ناجی) وقتى مىگويند: آقا اين كار را بكن. مىگويد: ما به اندازه كافى كار خير كردهايم. وقتى مىگويند: يك كار خيرى بكن. مىگويد: ما به اندازه كافى كار خير كردهايم. از اين پيداست كار خيرى كه كرده است، براي خودش خيلى مهم است (گردآوری : انجمن ناجی)..تالار گفتگوی ناجی