هر چند كه در منابع تاريخى در دوره هخامنشيان از كرمان صحبت زيادى نشده است اما آنچه را كه از منابع تاريخى درباره كرمان مىتوان به دست آورد اين است كه زمانى كه كىخسرو سرزمين ايران را بر امراء تقسيم كرد و پادشاهى را به لهراسب گذاشت، حكومت كرمان و مكران را به رستم پسر زال داد و چاه قلعه بم در زمان او حفر گرديد. در كرمان به حكم گشتاسب آتشكده ساختند و بناى آبادانى گذاشتند. بهمن اسفنديار در كرمان شهر ريگان را بنا نهاد. در مدت سلطنت بهمن حكام كرمان و مكران از جانب او مشخص مىشد. پس از او دخترش هماى، حاكم ايران شد و والى اين دو ولايت از جانب او مشخص مىشد. در زمان سلطنت دارا و داراب نيز اين چنين بود.زمان حكومت بهمن با سلطنت كورش مطابقت دارد. كورش از 550 سال قبل از ميلاد تا 529 سال ه .ق پادشاه بوده است (گردآوری : انجمن ناجی) بنابراين نام كرمان و آبادانى ولايت ريگان از دو هزار و پانصد سال پيش است (گردآوری : انجمن ناجی) آنچه كه به صورت رسمى نام كرمان را در تاريخ هخامنشيان ضبط كردهاند مربوط به زمانى است كه كورش بابل را گرفت و نبونيد را در برسيپ اسير كرد. سپس او را به كرمان تبعيد نمود. بنابراين مشخص مىشود كه كرمان در آن زمان از ولايات تابعه كورش بوده است (گردآوری : انجمن ناجی) در دوران داريوش كبير نيز كرمان جزء ولايات تابعه هخامنشى بوده است (گردآوری : انجمن ناجی) در كتيبه بناى كاخ شوش داريوش از چوب درختى صحبت مىشود كه خاص كرمان است (گردآوری : انجمن ناجی) داريوش گويد: «چوب ميش مكن از گنداره و كرمان حمل شده»...انجمن ناجی