براى كرمان وجه تسميههاى گوناگون وجود دارد و هر كسى علتى را براى انتخاب اين نام بر اين سرزمين عنوان نموده است (گردآوری : انجمن ناجی) در پارهاى از كتب افسانهاى وجه تسميه كرمان را به كرم هفتواد نسبت دادهاند. كرمان به كرمى نسبت داشته كه هفتواد داشته و حكايت آن مشهور است (گردآوری : انجمن ناجی) برخى مىگويند كه در كرمان كرمى وجود داشته كه مظهر بتپرستى و مارپرستى بوده است (گردآوری : انجمن ناجی)
برخى، مردم كرمان را تيرهاى از پارسيان گفتهاند. پارسيان به شش طايفه شهرى تقسيم شدهاند. يكى از آن طوايف گرمانيان بودهاند. تصور مىرود كه كرمانيان همان گرمانيان باشند.
برخى كرمان را منسوب به كرمان بن خلوح بن لنطمى بن يافث بن نوح مىدادند. عدهاى ديگر آن را منسوب به كرمان بن فارس بن سام بن نوح مىدانند. ديگرى گويد، كرمان به كرمان بن فارس بن طهمورث منسوب مىباشد.عدهاى نيز آن را به كرمان بن هيتال بن سام بن نوح نسبت مىدهند. برخى نيز معتقدند كه كرمان از دو كلمه «كار» و «مان» تشكيل شده است (گردآوری : انجمن ناجی) «كار» به معنى جنگ و «مان» به مفهوم محل است و روى هم يعنى جايگاه دلاوران. بعضى از جغرافى دانان كرمان را از دو كلمه «كر» و «مان» دانستهاند. «كر» به معناى كوه و «مان» پسوند مكان و جايگاه است (گردآوری : انجمن ناجی) بدين ترتيب كرمان را به معناى جايگاهى برفراز كوه مىدانند.
برخى كرمان را از ريشه كرمن به معنى كار و كوشش و وظيفه مىدانند. كرمان به معنى كاركن و كوشا مىباشد. برخى نيز آن را به كريمان پدر نريمان نسبت مىدهند. كريمان پدر نريمان آن شهر را به نام خود ناميده است (گردآوری : انجمن ناجی)