هنگامى كه سه ماه از خروج بنى اسرائيل از مصر گذشته بود، حضرت موسى (عليه السلام ) ماءموريت يافت براى گفتگو با خداوند به بالاى طور سينا (=كوه سينا) برود. وى در آنجا دو لوح دريافت كرد كه فرمانهاى خداوند بر آنها نقش بسته بود. قرآن كريم از ((ابواح )) به صيغه جمع نام مى برد، (اعراف : 145). از جمله آن فرمانها ده حكم بسيار مهم است كه به ده فرمان معروف شده است :
1- براى خود خدايى جز من نگيرد؛
2- به بت سجده نكنيد؛
3- نام خدا را به باطل نبريد؛
4- شنبه را گرامى بداريد؛
5- پدر و مادر را احترام كنيد؛
6- كسى را به قتل نرسانيد؛
7-زنانكنيد؛
8- دزدى نكنيد؛
9- بر همسايه شهادت دروغ ندهيد؛
10- به اموال و ناموس همسايه طمع نورزيد.
پس از آن ، تفصيلاتى درباره اين احكام در باب 21 به بعد سفر خروج آمده است .