شهید مطهرى در توضیح سخن على(ع) که فرمود: «انسان شریف و غیور، هرگز زنا نمى کند»،(1) مى نویسد:
«غیرت یک شرافت انسانى و یک حساسیت انسانى نسبت به پاکى و طهارت جامعه است».(2)
وى در جاى دیگر در پاسخ به اعتراض کنندگان به غیرت مى نویسد:
«پیشنهاد اینکه انسان به عنوان مبارزه با خودخواهى، غیرت را کنار بگذارد، درست مثل این است که پیشنهاد شود غریزه علاقه به فرزند - به طور کلّى مطلق حسّ ترحم و عاطفه انسانى - را به عنوان اینکه یک میل انسانى است
ریشه کن نماییم؛ در صورتى که این [غیرت ]یک میل نفسانى در درجات پایین حیوانى نیست؛ بلکه یک احساس عالى بشرى است».(3)
از آنچه گذشت، به دست مى آید که غیرت به معناى نگاه مسئولانه و نگهبانى آگاهانه از حریم دین، خانواده، قانون و کشور است (گردآوری : انجمن ناجی)
یکى از مهم ترین وظایف انسان هاى غیرتمند، محافظت و مراقبت از ناموس و حریم خانواده است (گردآوری : انجمن ناجی)
به عبارت دیگر، یکى از مهم ترین چیزهایى که منجر به تباهى و آسیب دیدن ناموس افراد مى شود، حضور نابجاى زنان و دختران در کوچه ها و خیابان هاست (گردآوری : انجمن ناجی)
هرچند امروزه این پدیده، «تساوى حقوق زن و مرد» نامیده مى شود و مخالفت با آن جرم است، اما این حقیقتى انکارناپذیر است
که حضور غیر ضرورى زنان و دختران، آن هم با پوشش نامناسب، در انظار عمومى، سبب گمراهى و انحراف خود و دیگران، و در نتیجه موجب عذاب اخروى مى شود.
به عبارت دیگر، هر گام آنان همانند تیر سهمگین و زهرآلودى است که بر قلب افراد جامعه نشانه مى رود.
............................................
پي نوشت:
1. ما زَنى غیورٌ قطُّ (ر.ک: غررالحکم و دررالکلم، ص 259، ح 5534؛ مستدرک الوسائل، ج 14،ص 331). 2. مسئله حجاب، ص 64.
3. همان، ص 62.