همه ی ما روزانه در نوشته های خود مرتكب اشتباهات نگارشی و املایی می شویم، بدون آنكه خود متوجه آن باشیم.
این گونه غلط نوشتن ها و خطاهای نگارشی در اَشكال مختلفی دیده می شود، به گونه ای كه در برخی از این موارد حتی كلمات مورد استفاده معنای دیگری می دهد.
گرچه در این خصوص سخن بسیار است، اما به دومورد از عمده ترین آن ها كه در مطالب ارسالی دوستان بیشتر دیده می شود، اشاره می كنیم:دو واژه ای كه اكثر افراد در نوشتن آنها نگارش صحیح را رعایت نمی كنند عبارتند از:«باسمه تعالی» كه اكثر اًآن را «بسمه تعالی» می نویسند و یا «به نام خدا» كه حتماً بایستی جداگانه نوشته شود به صورت غلط «بنام خدا» می نویسند و این معنی را كاملاً عوض می كند.
زیرا« بنام » به معنای مشهور است (گردآوری : انجمن ناجی)در اینکه «بسمه تعالی» درست است یا «باسمه تعالی» اختلاف نظر هست برخی به قیاس بسم الله... حکم به حذف همزه می کنندو برخی دیگر بدون ذکر دلیل اثبات آن را توصیه می کنند(رک:استادنجفی:غلط ننویسیم)از آنجایی که در فرهنگ درست نویسی سخن تالیف نگارنده مطلبی در این باره ذکر نشده است به ناچار توضیح مختصری در این خصوص عرض می کنم:اسم در فرهنگ المنجد از ریشه سمو گرفته شده است و همزه آن وصل است (گردآوری : انجمن ناجی)
در همین کتاب آمده است که همزه اسم در بسمله حذف ودر بقیه موارد باقی می ماند.در باره بسمله باز در همین کتاب آمده است که در نزد مسیحیان عبارت از بسم ابن - بسم اب - وبسم روح القدس ودر نزد مسلمانان بسم الله الرحمن الرحیم است (گردآوری : انجمن ناجی) با توجه به مطالب ذکر شده حذف همزه در "باسمه تعالی" جایز نیست.نکته دیگری که این مطلب را تایید می کند اثبات همزه در آیات زیر است:
فسبح باسم ربک العظیم(الواقعه-96) و(الحاقه-52) اقرا باسم ربک الذی خلق(العلق-1)و... بنابراین در عربی و فارسی فصیح باید این ترکیب را بدون حذف همزه و به صورت "باسمه تعالی" بنویسیم.