همينكه آدم از خودش راضى باشد، خدا بر او غضب مىكند. خداوند غضب مىكند بر آدمى كه خودش را خوب مىداند.
«ثمرة العجب البغضاء»
آدمى كه خودپسند است، مردم او را دوست ندارند.
آدم خودپسند يك آدم غريبى است (گردآوری : انجمن ناجی)
«لا وحدة اوحش من العجب»
آدمى كه خودپسند است، نه اينكه نمىخواهد با همه تا بخورد، اصلاً يك آدم امتياز طلب است (گردآوری : انجمن ناجی) مثلاً مىنشيند و مىبيند كه همه چاي مىخورند. مىگويد: ببخشيد براى من آب جوش بياوريد!
مردم آدم خودپسند را ترد مىكنند و خدا به آن غضب مىكند. پيغمبر فرمود: «شرار امتى» بدترين امت من آنهايى هستند كه خودپسند باشند. شيطان مىگويد: به به! «. . . مالكم من اسوق سرةالشيطان» شيطان مىگويد: يك كسى كه خودپسند شد، بهترين فرصت براى ميدان من است (گردآوری : انجمن ناجی) چون به دنبال خودپسندى، تحقير ديگران است (گردآوری : انجمن ناجی)
اميرالمومنين فرمود: «آفت العب العجب» «آفت الدين العجب» عجب هم به عقل و هم به دين ضرر مىزند. چون آدم اگر خودپسند نباشد با تو ملباسمو مىكند، اما آدم خودپسند مىگويد: من بهتر مىفهمم و ملباسمو نمىكند. وقتى ملباسمو نمىكند از عقل ديگران استفاده نمىكند و محروم است (گردآوری : انجمن ناجی) عجب آفت عقل است (گردآوری : انجمن ناجی)
آفت دين است (گردآوری : انجمن ناجی) آفت نماز است (گردآوری : انجمن ناجی) امام زين العابدين مىگويد: خدايا توفيق به من بده كه عبادت كنم. «ولا تبسو عباده فى العجب» اگر كسى را عجب بگيرد، عبادت هايش از بين مىرود. آدمى كه مغرور است، در قيامت كور و كر محشور مىشود. به هرحال عجب خطراتى دارد. چون آدم بد عمل خودش مىفهمد كه كارش بد است (گردآوری : انجمن ناجی) مىگويد: من آدم بدى هستم. آدمى كه عجب دارد خيال مىكند كه آدم خوبى است (گردآوری : انجمن ناجی) مثلاً فرض كنيد كه آدم دهانش بوى پياز بدهد و خيال هم كند كه دهانش بوى عطر مىدهد. آدمى كه مىفهمد كه دهانش بوى پياز مىدهد، با هركسى رو بوسى نمىكند. با هركسى دست نمىدهد.