انجمن علمی عمومی ناجی

به نام دوست
کارم شده بود پریدن از این چــت روم به اون چــت روماولش میرفتم واسه مسخره بازی و ادا دراوردن.کلی هم میخندیدم.هر وقتم اخراج میشدم زودی میرفتم سراغ یه روم دیگه.خیلی حال میداد.
ولی بعدش دیگه این کار راضیم نمی کرد. دیگه مثه روزای اول بهم خوش نمیگذشت. یعنی یه جورایی احساس به درد نخور بودن اومده بود سراغم.
یه روز با خودم گفتم برم تو گوگل سرچ کنم "چــت روم علمی" بالاخره منم چیزایی که بلدم رو یه جا مطرح کنم و یه چیزی هم یاد بگیرم. تا این که تو گوگل زدم و اومد "چــت روم ناجی: سالم ترین چــت روم"
وارد شدم و بالاخره با هزار مکافات و گذشتن از هفت خان ناجی، شدم یکی از اعضا.
الان که دارم اینا رو مینویسم، خدا رو شکر میکنم که با این سایت آشنا شدم.دیگه اون احساس به درد نخور بودن ازم دور شده و به واسطه ی دوستای خوب و مدیر خوبی که اینجا دارم خیلی از رفتارای بد گذشتم رو ترک کردم. امر به معروف شدم. نهی از منکرم کردند ومن تاثیرش رو در خودم به وضوح می بینم.
فهمیدم راسته که میگن این جا هدف داره. من ناجی خودم رو پیدا کردم.نمیدونم اعضای دیگه همین احساسی که من دارم و دارند یا نه؟ ولی امیدوارم هر کی که مثه من دنبال یه بهانه برای بهتر شدنه، راهش رو پیدا کنه.امیدوارم
باتشکر...ستاره ی ناجی (فرزانه)

خدا رو شکر عزیزم

ما هم خوشحالیم که این اتفاق خوب براتون افتاده

موفق و شاد باشید