انجمن علمی عمومی ناجی

نسخه‌ی کامل: رجعت در عقیده ی شیعه
شما در حال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب بندی مناسب.
بسم الله الرحمن الرحیم


در مورد رجعت در کتاب منشور عقائد آیت الله سبحانی آمده است :

« رجعت » در لغت به معنى بازگشت است ، و مقصود از آن در فرهنگ شيعه ، بازگشت گروهى از امت اسلامى پس از ظهور حضرت مهدى ـ عجّل الله فرجه الشريف ـ و قبل از هر چيز برپايى قيامت به دنياست . گواه روشن بر وجود رجعت ، پيش از هر چيز قرآن كريم است كه در آيه 84 سوره نمل مى فرمايد :

وَيَوْمَ نَحْشُرُ مِن كُلِّ أُمَّة فَوْجاً مِّمَّن يُكَذِّبُ بِآيَاتِنَا فَهُمْ يوزَعُونَ (6)

و در آيه 87 مى فرمايد :
ــــــــــــــــــــــــــــ

1 ـ طارق / 15 ـ 16 .
2 ـ نمل / 50 .
3 ـ نساء / 142 .
4 ـ توبه / 67
5 ـ كتاب توحيد شيخ صدوق ، ص 232 ـ 236 تصحيح الاعتقاد شيخ مفيد 24 ، عدة الاصول : 2/29 ، كتاب الغيبة ، ص 262 ـ 264 ، طبع نجف .
6 ـ روزى كه از هر ملتى گروهى از آنان را كه آيات ما را تكذيب مى كردند زنده مى كنيم و آنان بازداشت مى شوند .
ـــــــــــــــــــــــــــ

وَيَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ فَفَزِعَ مَن فِي السَّماوَاتِ وَمَن فِي الاَْرْضِ إِلاَّ مَن شاءَ اللهُ وَكُلٌّ أَتَوْهُ دَاخِرِينَ (1)

چنانكه مى بينيم ، آيات فوق از دو روز سخن گفته و « يوم » دوم را بر « يوم » نخست عطف نموده است .

افزون بر اين ، در روز نخست ، تنها از زنده شدن گروهى خاص سخن به ميان آورده و در روز دوم از مرگ همه انسانها ياد كرده است . از ملاحظه مجموع اين نكات در مى يابيم كه روز نخست غير از روز قيامت بوده و آن دو با هم فرق دارند .

مجدداً يادآور مى شويم آيه نخست از زنده شدن گروهى خاص سخن مى گويد ، و چنين روزى طبعاً نمى تواند روز رستاخيز باشد . زيرا در آن روز همه انسانها پس از نفخ صور زنده مى شوند ، چنانكه مى فرمايد :

إِن كُلُّ مَن فِي السَّماوَاتِ وَالاَْرْضِ إِلاَّ آتِي الرَّحْمنِ عَبْداً . . .وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْداً (2)
همه كسانى كه در آسمانها و زمين هستند با حال تسليم به محضر خداى مهربان در مى آيند . . . و همه آنان در روز قيامت تنها نزد او حاضر مى گردند .
نيز در آيه ديگر در وصف قيامت مى فرمايد :

وَحَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَداً (3)

آنان را براى حساب گرد مى آوريم ، و يك تن را هم رها نمى كنيم .
ــــــــــــــــــــــــــــ
1 ـ روزى كه در صور دميده شود ، همه كسانى كه در آسمانها و زمين هستند ـ مگر آن كس را كه خدا بخواهد ـ به شدت مى ترسند ( از شدت ترس جان دهند آنگاه زنده شده ) و همگان با ذلت نزد او حاضر مى شوند .

2 ـ مريم/93ـ95 .

3 ـ كهف/47 .
ــــــــــــــــــــــــــــ

نتيجه اينكه ، از مقايسه دو آيه سوره نمل و اختلاف آنها در مضمون ، بايد گفت كه جهان در انتظار دو روز است كه در يكى تنها برخى از انسانها محشور مى شوند و در ديگرى همه انسانها . روايات شيعه ، روز نخست را مربوط به پس از ظهور حضرت مهدى و قبل از رستاخيز مى داند .

بازگشت گروهى از صالحان و يا تبهكاران قبل از رستاخيز امر شگفت آورى نيست ، زيرا در امتهاى پيشين نيز گروهى پس از مرگ بار ديگر زنده شده و پس از مدتى براى بار دوم درگذشته اند(1) .

بازگشت گروهى به اين جهان نه مخالف حكم عقل است ، و نه معارض با نقل ; زيرا همان گونه كه يادآور شديم به صريح قرآن در امتهاى پيشين چنين واقعه اى رخ داده ، و اين خود بهترين گواه بر امكان آن است . و اين نيز كه برخى پنداشته اند رجعت با تناسخ يكسان ، تصورى كاملاً بى پايه است ، زيرا تناسخ آن است كه نفس پس از مرگ بار ديگر حيات خويش را از نطفه آغاز كند و يا به بدن ديگرى تعلق بگيرد . حال آنكه در رجعت هيچيك از اين دو امر باطل وجود ندارد . حكم رجعت از اين جهت بسان زنده شدن مردگان در امتهاى پيشين ، و معاد جسمانى در قيامت بوده و در حقيقت جلوه اى كوچك از رستاخيز نهايى است كه در آن همه انسانها بدون استثناء زنده مى شوند .

بحث گسترده در باره رجعت و تفصيل جزئيات آن در كتب تفسير ، حديث و كلام شيعه آمده است . روايات شيعه در اين باره در حدّ تواتر بوده
ــــــــــــــــــــــــــــ

1 ـ احياء گروهى از بنى اسرائيل ، سوره بقره آيه هاى 55 ـ 56 ، احياء مقتول بنى اسرائيل به وسيله بقره موسى سوره بقره آيه هاى 72 و 73 ، مرگ گروهى از مردم و زنده شدن آنها . بقره آيه 243 . احياء عزيز پس از صد سال ، بقره آيه 259 ، احياء مردگان با اعجاز حضرت مسيح ، سوره آل عمران آيه 49 .
ــــــــــــــــــــــــــــ

و بيش از سى محدث در فزون تر از پنجاه كتاب آن را نقل كرده اند(1) .

ــــــــــــــــــــــــــــ

1 ـ بحارالانوار : 53/136 .
ممنون عالی بود
درمورد تناسخ هم مطلب میدید؟
إن شاءالله .
لینک مرجع