انجمن علمی عمومی ناجی

نسخه‌ی کامل: دعایی برای آرامش دل
شما در حال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب بندی مناسب.
 حجه الاسلام صحفی می‌گوید: در اواخر عمر مبارک علامه طباطبایی، از ایشان خواستم برای آرامش قلب، دستوری بفرمایند، فرمودند:«دست را روی سینه بگذار و سه ـ چهار بار نشسته و ایستاده (یا فرمود: ایستاده و نشسته ـ که یادم نیست ـ)این آیه را بخوان:«الذین آمنوا و تطمئن قلوبهم بذکر الله؛ ألا بذکر الله تطمئن القلوب؛کسانی که ایمان آورده‌اند و دل‌هایشان به یاد خدا آرام می‌گیرد، آگاه باش که با یاد خدا دل‌ها آرامش می‌یابد.» و من اثر این دستور را هم دیدم… . بخش دعا کلیک کنید 
http://najiforum.ir/forum-320.html


اساسا ارتباط با خدا آرامش‏آور است یعنى، انسان ذاتا دوستدار و عاشق خدا است و وقتى عاشق به معشوق برسد آرامش مى‏یابد. از طرف دیگر خداوند در قرآن فرموده است که: «در مؤمنان سکینه و آرامش نازل مى‏کند».
بهترین چیزى که روح انسان را صفا مى‏بخشد و حالت آرامش و سکونت براى انسان ایجاد مى‏کند، ذکر و یاد خدا است (گردآوری :‌ انجمن ناجی) 
آرى این خاصیت ذکر و توجه به خدا است و دعا و مناجات هم نوعى ذکر است (گردآوری :‌ انجمن ناجی) ازاین‏رو اگر با حال توجه و خلوص داشته باشد انسان بعد از تمام شدن آن احساس یک حالت سبکى و آرامش در خود مى‏کند. کسى که درد دلش را با خدا در میان مى‏گذارد به این معنا است که قلبا با خدا انس گرفته است و به او توجه پیدا کرده است (گردآوری :‌ انجمن ناجی) خداوند نیز وعده فرموده است که: «هر کس با توجه به او رو کند، سخن او را بشنود و حاجتش را روا کند و دل و روحش را نورانى نماید». آنچه بعد از این حالت در خود احساس مى‏کنید، حاکى از آن افاضه و توجه خدا نسبت به شما است (گردآوری :‌ انجمن ناجی) پس باید شاکر باشید و توجه داشته باشید که این یک حالت مادى نیست زیرا روح یک عنصر مجرد از ماده است و تصرفاتى هم که از طرف حق در آن مى‏شود مادى نیست.
براى گام گذاشتن در این راه، باید ارتباط با خدا و بهره مندى از نفحات معنوى را تجربه کرد و این تجربه را بارها تکرار کرد تا انسان حضور در محضر خدا را لمس کند. براى این منظور گفته شده است در هر هنگام نمازها و هنگام حلال و حرام ها، یک الهام رحمانى رو به سوى انسان مى آید و او را به انجام آن کار نیک تشویق مى کند. اگر پاسخ مثبت داد این الهامات رحمانى بیشتر تکرار مى شود و انسان از وسوسه ها و اوهام شیطانى دور مى ماند.
اما اگر پاسخ منفى داد یا سستى کرد فرشته رحمت دور مى شود و شیطان وسوسه گر راه مى یابد و انسان از آرامش و یاد خدا دور مى شود. این تجربه را مى توان در هنگام اذان براى نماز صبح و قبل از آن به خوبى حس کرد که اگر بعد از بیدارى، دوباره خواب را ادامه دادیم خواب هاى پریشان و شیطانى رو به سوى آدمى مى آید و کسالت روحى و آشفتگى وجود آدمى را فرا مى گیرد.
کلا هر نوع ارتباطی با دعا زمینه ساز ارامش است
سعی کنید بعد از نماز به صورت خیلی معمولی با خدا درد دل کنید
http://najiforum.ir/forum-320.html
انجمن ناجی

-
خداوندا
ارامشی عطا فرما تا بپزیرم انچه را که نمیتوانم تغییر دهم
شهامتی که تغییر دهم ان چه راکه میتوانم
و بینشی که تفاوت ان دو را بدانم .
خداوندا - با گفتن این کلمه وجود نیرویی برتر از خود را
میپذیریم و به ان اقرار میکنیم.
عطا فرما - با تکرار این کلمه اقرار میکنیم که این نیروی
برتر توانایی بخشش و عطا کردن را دارد.
من - من در جستجوی چیزی بهتر هستم. چه عیبی دارد که
من برای خود چیزی بهتر را بخواهم . با اصلاح شخصیتم؛
اطرافیانم خوشحال تر خواهند شد.
آرامش - من برای خودم و زندگی ام دعا میکنم .من
فروتنی ، خونسردی ، آرامش و صلح را میطلبم تا بتوانم
درست فکر کنم و کاملا بر خود مسلط باشم .
پذیرش - خودم را با شرایط فعلی وفق میدهم .
جایگاه زندگی خود را در شرایط کنونی میپذیرم . تا زمانی که
شهامتی بیابم، که تغییر دهم انچه را که بر وفق مرادم نیست
وان را به عنوان بخشی از زندگی ام بپذیرم .
شهامت - من طالب رشد فضایل اخلاقی خود هستم تا بتوانم
با شرایط رو به رو شوم .
تغییر - من طالب شرایط متفاوتی برای تغییر کردن هستم .
چیزهایی که میتوانم - خواهان کمک هستم تا بتوانم
درست تصمیم بگیرم ; همه چیز در زندگی من کامل نیست.
باید با واقعیتهای زندگی ام روبرو شوم و همواره در جهت رشد
و پیشرفت فعالیت کنم .
بینش - میخواهم قدرت تشخیص خوب و بد را داشته باشم و
بتوانم انها را از هم متمایز کنم .
دانستن - میخواهم توانایی درک روشنی از حقیقت را
داشته باشم .
تفاوت - میخواهم در زندگی به گونه ای دیگر بیاندیشم تا
بتوانم تفاوتها را درک کنم . من احتیاج دارم که تفاوت
ما بین خود خواهی و خود دوست داشتن را بدانم
دعا و آرامش دل ها
لحظاتي که انسان تنها مي شود و اوست و خداي او يکي از بهترين کارها دعا کردن است؛ آري دعا، همان که در لغت به معني فراخواندن، دعوت کردن، گوش دادن به کسي يا چيزي است، در اصطلاح به معني نيايش کردن و طلب آمرزش از خدا کردن است، ...
  دعا و آرامش دل هالحظاتي که انسان تنها مي شود و اوست و خداي او يکي از بهترين کارها دعا کردن است؛ آري دعا، همان که در لغت به معني فراخواندن، دعوت کردن، گوش دادن به کسي يا چيزي است، در اصطلاح به معني نيايش کردن و طلب آمرزش از خدا کردن است، اما در پس اين معاني، دعا يعني به آرامش رسيدن دل، متانت بخشيدن به رفتار انسان در برابر هر آنچه غير خدا است، رسوخ دادن حب الهي در دل، بهترين و مطمئن ترين کليد و وسيله براي قرب الهي است، هم در فرد اثرات مطلوب دارد و هم در جامعه و حتي مي توان گفت اثرات دعا کردن آنقدر زياد است که اگر جامعه اي به دعا و نيايش توجه نکند آن جامعه دچار فساد و تباهي مي شود.
دعا کردن و لحظات ملکوتي آن چنان ارزش دارد که خداوند خود در سوره مبارکه فرقان، آيه ?? مي فرمايد: بگو اگر دعاي شما نباشد، پروردگارم هيچ اعتنايي به شما نمي کند و نيز در سوره مبارکه غافر، آيه ?? باز خداوند مي فرمايد:پروردگارتان گفت: بخوانيد مرا تا شما را پاسخ دهم، آنهايي که از پرستش من، سرکشي مي کنند، بزودي با خواري به جهنم درآيند. البته در باب اهميت دعا از ابعاد مختلف احاديثي از رسول خدا (ص) و ائمه اطهار (ع) نقل شده است، چنانچه رسول خدا (ص) مي فرمايند: دعا سلاح مومن، ستون دين و نور آسمان ها و زمين است (گردآوری :‌ انجمن ناجی) در اين راستا امام علي (ع) در وصيت خويش به فرزندشان امام حسن مجتبي (ع) در باب دعا و اثرات سازنده آن چنين مي فرمايند: بدان که کسي که ملکوت و خزاين دنيا و آخرت در دست اوست، به تو اجازه داده است تا او را بخواني و اجابت دعاي تو را ضمانت کرده و به تو فرمان داده است که از او بخواهي تا به تو عطا کند و او مهربان و بخشنده است، ميان تو و خودش ...
پس کليد خزاين و گنجينه هايش را که همان دعا و خواستن از اوست، در اختيار تو نهاده است (گردآوری :‌ انجمن ناجی) پس هرگاه تو بخواهي، با دعا کردن، درب همان گنجينه هاي او را مي گشايي!بي شک انسان در هر برهه اي از تاريخ و در هر مکاني که بوده نيازمند دعا کردن بوده است و اين نياز انسان به دعا کردن از آنجا ناشي مي شود که دعا اثرات سازنده و مطلوب بسياري دارد که در يک نگاه کلي، دو بعد جسماني و روحاني انسان را در بر مي گيرد. در ميان آثار و برکات دعا کردن، اولين اثر آن آشنايي با معارف الهي و قرب يافتن به درگاه خداوندي است زيرا از يک طرف يک انسان که دعا مي کند با ذکر اسماء و صفات الهي بيش از پيش به معرفت الهي دست مي يابد، از طرفي اين شناخت خود زمينه ساز قرب انسان مي شود. پس در سوره مبارکه انفال آيه ? وقتي مي خوانيم: مومنان کساني هستندکه هرگاه نام خدا برده شود، دل هايشان ترسان مي گردد و هنگامي که آيات او بر آنها خوانده شود ايمانشان افزون تر مي گردد نشان از همين اثر مبارک دعا کردن است (گردآوری :‌ انجمن ناجی)
دعا کردن و دست نياز به درگاه خداوند دراز کردن به انسان آرامش دروني مي دهد، زيرا او به خوبي در مي يابد که دست به سوي کسي دراز کرده و حاجت به درگاه کسي برده است که از همه عالميان تواناتر است و اصلا اوست که مالک و خالق جهان هستي است، پس بر همين مناسبت که در همه حال دعا کردن بهترين راه براي رهايي از اضطراب و تشويش هاست و به انسان اميدواري بي نظيري عطا مي کند آن طور که خداوند خود در سوره مبارکه بقره آيه ??? چنين مي فرمايد: ارتباط با خدايي که بر هر امري قدرت دارد انسان را اميدوار مي کند.
البته ناگفته نماند اين آرامش دروني که حاصل دعا کردن است خود به خود انسان را اميدوار مي کند ، به او اعتماد به نفس مي دهد و ضمن دعوت انسان به کوشش و تلاش، از او ياس و نااميدي را برطرف مي سازد. پس روشن است در چنين حالتي دري از درهاي فيوضات الهي به روي انسان باز مي شود که حاصل آن نجات و رهايي آدمي از مشکلات است (گردآوری :‌ انجمن ناجی) يعني دعا کردن در حالات و شرايط مختلف بخصوص در زمان رنج و اندوه مطمئن ترين راه براي نجات و رهايي است، آن طور که در داستان حضرت يونس (ع) و در سوره انبيا، آيات ?? و ?? مي خوانيم و ذالنون (يونس) را به ياد آور (در آن هنگامي که خشمگين از ميان قوم خود) رفت و چنين مي پنداشت که ما بر او تنگ نخواهيم گرفت (اما موقعي که در کام نهنگ فرو رفت) در آن ظلمت ها فرياد زد خداوندا! جز تو معبودي نيست. منزهي تو، من از ستمکاران بودم. ما دعاي او را به اجابت رسانديم و از آن اندوه، نجاتش بخشيديم و همين گونه مومنان را نجات مي دهيم.
دعا کردن و خواهش کردن در پي اش نيازمندي دارد و آن نيازمندي به درگاه خداوندي است که از هر بي نيازي و غني بودن ارزشمندتر است (گردآوری :‌ انجمن ناجی) کسي که دست نياز به سوي پروردگار خويش بلند کرده، در خود چنان نشاط و شادابي حس مي کند که قابل توصيف نيست. اين دعا کردن و اين عرض نياز کردن به درگاه احديت از جهات مختلف برکاتي دارد که به برخي از آنها اشاره شد و برخي ديگر را نيز يادآور مي شويم.
از آن جمله است که اين عرض نياز خود بهترين فرصت براي تحصيل نعمت هاي الهي است (گردآوری :‌ انجمن ناجی) چرا که هر انساني دست نياز به سوي خداوند دراز کند به اندازه ايمان و خلوص نيت خود با دست پر بر مي گردد و چنين نيست که اگر کسي به خداوند عرض نياز کند، دست خالي باز مي گردد. اين عرض نياز در قالب دعا نبايد منوط به شرايط و اماکن خاصي باشد. بلکه چه خوب است هر لحظه و هر زماني دست به سوي درگاه الهي بر داريم و با کلماتي که حاصل دعاست از او درخواست کنيم. رسول خدا چه زيبا در اين باب مي فرمايند: براي هر حاجتي که داريد حتي اگر بند کفش باشد دست خواهش به سوي خداوند دراز کنيد؛ زيرا تا او آن را آسان نگرداند، آسان نشود.
در ادامه بايد گفت کسي که هميشه دست دعا بر آستان الهي دارد، آنچنان مقام و منزلتي به دست مي آورد که قابل بيان نيست، آن گونه که خداوند در سوره مبارکه فرقان مي فرمايد: بگو پروردگارم ارجي براي شما قائل نيست، اگر دعاي شما نبود. و حضرت امام صادق (ع) هم در اين باب چنين مي فرمايد: نزد خداي متعال، مقام و منزلتي است که کسي به آن مقام نرسد مگر با درخواست و دعا کردن. از اين گونه سخنان، آيات و احاديث مي توان چنين برداشت کرد که دعا کردن همانند دري است که خداوند بر روي بندگانش گشوده تا ايشان به اين بهانه ضمن برخورداري از لطف الهي به مقام و منزلتي هم دست يابند. پس بي دليل نيست که حضرت
علي (ع) راجع به ارزش دعا کردن چنين مي فرمايند: محبوب ترين عمل نزد خداوند دعا و نيايش است (گردآوری :‌ انجمن ناجی)در ادامه اين نوشتار چه خوب است به ديگر برکات دعا اشاره شود، برکاتي چون شفاي دردها و بيماري ها. آن طور که از امام صادق (ع) در کتاب اصول کافي، ج ? نقل شده مي فرمايد: دعا کنيد که دعا شفادهنده دردهاست (گردآوری :‌ انجمن ناجی) و يا از امام کاظم (ع) در جلد دوم کتاب مستدرک الوسايل روايت شده که فرمودند: هر دردي دعايي دارد، پس اگر دعا به بيمار الهام شد، اجازه شفايش داده شده است (گردآوری :‌ انجمن ناجی) لازم به ذکر است از ديگر برکات دعا کردن دفع بلاها و مصائب است که اين امر نشان از ضعف انسان در برابر بلايا و نيز قدرتمندي خداوند در حفظ انسان دارد و نجات ميسر نمي شود مگر با سلاح دعا کردن، به طوري که حضرت علي (ع) مي فرمايند: امواج بلا را با دعا کردن دفع کنيد. و يا امام سجاد (ع) در باب برطرف شدن مصائب به وسيله دعا چنين مي فرمايند: دعا و بلا تا روز قيامت با هم هستند و دعا بلا را دفع مي کند حتي اگر نزول آن قطعي شده باشد.
http://najiforum.ir/thread-22382.html

در لینک زیر بیشتر بخوانید
http://najiforum.ir/thread-22382.html
این آیه را بخوان خیلی خوب است:«الذین آمنوا و تطمئن قلوبهم بذکر الله؛ ألا بذکر الله تطمئن القلوب؛کسانی که ایمان آورده‌اند و دل‌هایشان به یاد خدا آرام می‌گیرد، آگاه باش که با یاد خدا دل‌ها آرامش می‌یابد.» 
و من اثر این دستور را هم دیدم… .ارتباط با خدا آرامش‏آور است یعنى، انسان ذاتا دوستدار و عاشق خدا است و وقتى عاشق به معشوق برسد آرامش مى‏یابد. از طرف دیگر خداوند در قرآن فرموده است كه: «در مؤمنان سكینه و آرامش نازل مى‏كند».چیزى كه روح انسان را صفا مى‏بخشد و حالت آرامش و سكونت براى انسان ایجاد مى‏كند، ذكر و یاد خدا است (گردآوری :‌ انجمن ناجی)
آرى این خاصیت ذكر و توجه به خدا است و دعا و مناجات هم نوعى ذكر است (گردآوری :‌ انجمن ناجی) ازاین‏رو اگر با حال توجه و خلوص داشته باشد انسان بعد از تمام شدن آن احساس یك حالت سبكى و آرامش در خود مى‏كند. كسى كه درد دلش را با خدا در میان مى‏گذارد به این معنا است كه قلبا با خدا انس گرفته است و به او توجه پیدا كرده است (گردآوری :‌ انجمن ناجی) خداوند نیز وعده فرموده است كه:
 
«هر كس با توجه به او رو كند، سخن او را بشنود و حاجتش را روا كند و دل و روحش را نورانى نماید». آنچه بعد از این حالت در خود احساس مى‏كنید، حاكى از آن افاضه و توجه خدا نسبت به شما است (گردآوری :‌ انجمن ناجی) پس باید شاكر باشید و توجه داشته باشید كه این یك حالت مادى نیست زیرا روح یك عنصر مجرد از ماده است و تصرفاتى هم كه از طرف حق در آن مى‏شود مادى نیست.
براى گام گذاشتن در این راه، باید ارتباط با خدا و بهره مندى از نفحات معنوى را تجربه كرد و این تجربه را بارها تكرار كرد تا انسان حضور در محضر خدا را لمس كند. براى این منظور گفته شده است در هر هنگام نمازها و هنگام حلال و حرام ها، یك الهام رحمانى رو به سوى انسان مى آید و او را به انجام آن كار نیك تشویق مى كند. اگر پاسخ مثبت داد این الهامات رحمانى بیشتر تكرار مى شود و انسان از وسوسه ها و اوهام شیطانى دور مى ماند.
اما اگر پاسخ منفى داد یا سستى كرد فرشته رحمت دور مى شود و شیطان وسوسه گر راه مى یابد و انسان از آرامش و یاد خدا دور مى شود. این تجربه را مى توان در هنگام اذان براى نماز صبح و قبل از آن به خوبى حس كرد كه اگر بعد از بیدارى، دوباره خواب را ادامه دادیم خواب هاى پریشان و شیطانى رو به سوى آدمى مى آید و كسالت روحى و آشفتگى وجود آدمى را فرا مى گیرد.کلا هر نوع ارتباطی با دعا زمینه ساز ارامش استسعی کنید بعد از نماز به صورت خیلی معمولی با خدا درد دل کنیدذکر صلوات و لا اله الا الله و حمد خدا نیز موثر است

در لینک زیر بیشتر بخوانید
http://najiforum.ir/thread-22382.html
http://najiforum.ir/thread-22382.html
خدایا، اندیشه‌ام را در مسیری معنوی و روحانی قرار ده، تا روحم را با تو درآمیزم، و لذت ِ بودن ِ با تو را در لحظه لحظه‌ی زندگی‌ام دریابم.

خدایا، اندیشه‌ام را چنان محکم ‌ساز که به حقیقت و عقلانیت متعهد باشم، و تنها بر پایه فهم و تشخیص خودم از زندگی، زندگی کنم، تا بتوانم از آنچه جامعه و دیگران از من می‌خواهند فراتر بروم.

خدایا، به من بینشی عطا کن که هیچ وقت خود را با دیگران مقایسه نکنم، بر آنهایی که از من برتر هستند حسد نورزم، و بر آنها که پایین ترند فخر نفروشم، و بر آنچه دارم قناعت کنم و همواره در این اندیشه باشم که از آنچه در حال حاضر هستم، فراتر بروم.

خدایا، به من فهمی عطا کن تا تفاوتهای خود با دیگران را دریابم، و بفهمم که با شخصیت منحصربه فردی که دارم قاعدتا زندگی منحصربه فردی نیز برای خود خواهم داشت، که از جهاتی می تواند متفاوت از زندگی دیگران باشد، مهم آن است که به تفاوتهای خودم و تفاوتهای دیگران احترام بگذارم و زندگی ام را منطبق با آن چه هستم، شکل ببخشم.

خدایا، توانایی ِ عشق به دیگری را در وجودم بارور ساز، تا انسان ها را خالصانه دوست بدارم، و بهترین لحظات لذت زندگی ام، لحظاتی باشد که بدون هیچ نوع چشمداشتی، خدمتی به همنوع ام می کنم.

خدایا، مرا از هر نوع نفرت و کینه ای که حوادث تلخ روزگار بر وجودم نهاده است، رها کن، تا با رهایی از نفرت و کینه، بتوانم دیگران را آن طور که هستند، بپذیرم و دوست بدارم.

خدایا، فهم مرا از زندگی آن چنان ژرف ساز تا قوانین آن را دریابم، و بفهمم که در زندگی چیزهایی هست که قابل تغییر نیست، قوانینی هست که از آنها تخطی نمی توان کرد، تا ساده لوحانه نپندارم که هر آنچه می خواهم را می توانم داشته باشم، و هر آنچه آرزو می کنم خواهم داشت.

خدایا، این توانایی را به من عطا فرما تا در لحظه لحظه زندگی ام، در لحظه حال و برای آنچه هم اکنون می گذرد زندگی کنم، و زیبایی ها و شادی هایی که هم اکنون از آن برخوردار هستم را با اندیشیدن بیش از حد به گذشته ای که دیگر پایان یافته است، و دغدغه بیش از حد برای آینده ای که هنوز نیامده است، نادیده نگیرم.

خدایا، مگذار که در بند گذشته باقی بمانم، و چنان تعهد و دغدغه ی کشف حقیقت را در درونم شعله ور ساز که هیچگاه بخاطر آنچه در گذشته حقیقت می دانسته ام و آبرو ، حیثیت و شخصیت اجتماعی ام بدان وابسته است، از حقیقت هایی که هم اکنون بدان ها دسترسی می یابم، و ممکن است همه آنچه در گذشته حقیقت می دانسته ام به چالش بکشد و بی اعتبار سازد‏، محروم نمانم.

خدایا، مرا به انضباطی درونی متعهد کن، تا بفهمم و بدانم که هر کاری که دوست دارم و از آن لذت می برم را مجاز نیستم که انجام دهم.

خدایا، کمکم کن تا عمیقا دریابم که زندگی بیش از آنچه اغلب می پندارند جدی است، و برای هیچ انسانی استثنا قائل نمی گردد، همه ما برای آنچه می خواهیم و در آرزوی آن هستیم باید تلاش کنیم و شایستگی و لیاقت به دست آوردن آن را داشته باشیم. خدایا، به من بیاموز که بدون شایستگی و لیاقت داشتن چیزی، نخواهم که تو آن را از آسمان برایم بفرستی.

و در آخر ؛ 
خدایا، نعمت سکوت را بر من ارزانی دار ، تا در آن لحظاتی که طنین زندگی روزمره در درونم آرام می گیرد، نوای دلنشین و آرامش بخش حضور تو در روح و وجودم، مرا گرم و آرام سازد


http://najiforum.ir/thread-22382.html
لینک مرجع