۲۳-۳-۱۳۹۳, ۰۹:۰۷ عصر
[size=16px]مردان با رعایت نکات ذیل، آراستگی ونظافت خویش را حفظ کرده و زمینه سازگاری با همسران خود را فراهم می کنند:
[size=16px]1ـ شستشوی بدن و لباس
[size=16px]استفاده از آب برای نظافت بدن ـ به ویژه پاها و لباس ـ اولین و مهم ترین دستورالعمل برای بهداشت است (گردآوری : انجمن ناجی) چنان چه امام علی(عَلَیهِ السَّلام) در روایتی فرمودند: بوی بد مردم آزار را به وسیله آب بزدایید. (بحار، ج10، ص99)
[size=16px]رسول خدا(صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ) نیز در حدیثی ضمن تأکید بر نظافت بدن و لباس، نقش آن را در سلامت ظاهری و باطنی خانواده تبیین کرده و فرمودند:
[size=16px]اغسلوا ثیابکم و خذوا من شعورکم و استاکوا و تزینوا و تنظفوا فان بنی اسرائیل لم یکونوا یفعلون ذلک فزنت نساءهم[size=16px]؛ لباس های خود را بشویید و موهای خود را کم کنید، مسواک بزنید و آراسته و پاکیزه باشید. پس به درستی که بنی اسرائیل چنین نکردند و در نتیجه زنانشان آلوده شدند. (نهج الفصاحه، ص72)
[size=16px]2ـ نظافت و آراستگی مو
[size=16px]یکی از مظاهر مهم زیبایی، موی انسان است (گردآوری : انجمن ناجی) از این جهت معصومان (علیهم السلام) آن را جامه ای خدایی دانسته و ما را به گرامی داشتن آن امر فرموده اند.
[size=16px]قال رسول الله(عَلَیهِ السَّلام): الشعر الحسن من کسوه الله فاکرموه[size=16px]؛ موی زیبا، از پوشش های الاهی است؛ پس آن را گرامی بدارید و به ان رسیدگی کنید. (وسائل الشیعه، ج2، ص129)
[size=16px]مقصود از گرامی داشتن مو در درجه اول توجه به پاکیزگی آن و در مراتب بعد آراستن آن است (گردآوری : انجمن ناجی) رسول گرامی(صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ) اهمیت رسیدگی به وضعیت مو را این گونه بیان فرمودند:
[size=16px]«[size=16px]من اتخذ شعرا فلیحسن ولایته او لیجزّه[size=16px]؛ کسی که مو بلند می کند، پس باید خوب به آن رسیدگی کند یا آن را کوتاه کند».(همان)
[size=16px]3ـ نظافت ناخن
[size=16px]به منظور حفظ بهداشت و نظافت ناخن، رسول خدا(صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ) به مردان فرمودند: «[size=16px]یا معشر الذین الرجال قصوا اظافیرکم[size=16px]؛ ای گروه مردان، ناخن هایتان را کوتاه کنید».
[size=16px]4ـ استعمال بوی خوش
[size=16px]خوش بویی و استعمال بوی خوش، از جمله ویژگی هایی است که زنان را به هسمر خود متمایل می سازد تا آن جا که امام رضا(عَلَیهِ السَّلام) آن را از اخلاق انبیا(صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ) به شمار آورده اند: «الطیب من اخلاق الانبیاء؛ خوش بویی، از ویژگی های انبیاست». (الکافی، ج6، ص510)
[size=16px]و رسول خدا(صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ) برای خوش بویی بیش از غذا هزینه می کردند:
[size=16px]عن الصادق(عَلَیهِ السَّلام): کان رسول الله(صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ) ینفق فی الطیب اکثر مما ینفق فی الطعام[size=16px]؛ امام صادق(عَلَیهِ السَّلام) فرمودند: رسول خدا(صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ) بیش از آنچه درباره غذا خرج کند، در بوی خوش خرج می کرد. (همان، ص512)
[size=16px]حضرت حتی نوع و ویژگی عطر مناسب مردن را مشخص کرده و فرموده اند:
[size=16px]طیب الرجال ما ظهر ریحه و خفی لونه[size=16px]؛ بوی خوش برای مردان، چیزی است که بوی آن آشکار و رنگ آن مخفی باشد. (همان)
[size=16px]به کار بردن بوی خوش علاوه بر جاذبه طبیعی که سبب کشش همسران به سوی یکدیگر می شود، تقویت نیروی جنسی را نیز به همراه دارد که این امر نیز به نوبه خود زمینه آرامش و گرایش هسمران را به یکدیگر فراهم می سازد.
[size=16px]قال رسول الله(صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ): ان الریح الطیبه تشد القلب و تزید فی الجماع[size=16px]؛ بوی خوش رابطه قلبی را تقویت و آمیزش را افزایش می دهد.
[size=16px]شاید به دلیل همین آثار مثبت است که حضرت فرمودند: آنچه را که برای به دست آوردن عطر هزینه کنی، اسراف شمرده نمی شود: «[size=16px]ما انفقت فی الطیب فلیس بسرف[size=16px]؛ آنچه در بوی خوش خرجی کنی، اسراف نیست». (بحار، ج100، ص252)
[size=16px]5ـ پوشش زیبا
[size=16px]پوشش آراسته و زیبای مردان نیز، از جمله اموری است که به ایجاد فضای انس و آرامش در خانواده می انجامد. امام صادق(عَلَیهِ السَّلام) آراستن خود به لباس زیبا را از جمله اخلاق الاهی دانسته و به آن دستور داده اند:
[size=16px]البس و تجمل، فان الله جمیل یحب الجمال و لیکن من حلال[size=16px]؛ لباس بپوش و زیبا باش. به درستی که خدا زیبا را دوست دارد؛ البته این کار باید از حلال باشد. (وسائل الشیعه، ج5، ص6)
[size=16px]جالب آن که پیامبر(صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ) برای همسران خود در منزل از لباس های شاد استفاده می کردند و بدین وسیله زمینه مسرت آنان را فراهم می ساختند.
[size=16px]عن ابی عبدالله(عَلَیهِ السَّلام): ان رسول الله(صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ) کانت له ملحفه مورّسه یلبسها فی اهله حتی یردع علی جسده[size=16px]؛ رسول خدا(صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ) روپوشی داشت که با گیاهی چون زعفران رنگ شده بود و آنر ا برای خانواده به تن می کرد. رنگ این روپوش بر بدن حضرت تأثیر می گذاشت. (همان، ص30)
[size=16px]در حدیثی دیگر حکم بن عتیبه می گوید:
[size=16px]دَخَلْتُ عَلَى أَبِي جَعْفَرٍ(عَلَیهِ السَّلام) وَ هُوَ فِي بَيْتٍ مُنَجَّدٍ وَ عَلَيْهِ قَمِيصٌ رَطْبٌ وَ مِلْحَفَةٌ مَصْبُوغَةٌ قَدْ أَثَّرَ الصِّبْغُ عَلَى عَاتِقِهِ فَجَعَلْتُ أَنْظُرُ إِلَى الْبَيْتِ وَ أَنْظُرُ فِي هَيْئَتِهِ فَقَالَ لِي يَا حَكَمُ مَا تَقُولُ فِي هَذَا فَقُلْتُ مَا عَسَيْتُ أَنْ أَقُولَ وَ أَنَا أَرَاهُ عَلَيْكَ فَأَمَّا عِنْدَنَا فَإِنَّمَا يَفْعَلُهُ الشَّابُّ الْمُرَهَّقُ فَقَالَ يَا حَكَمُ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللَّهِ الَّتِي أَخْرَجَ لِعِبادِهِ؟ فَأَمَّا هَذَا الْبَيْتُ الَّذِي تَرَى فَهُوَ بَيْتُ الْمَرْأَةِ وَ أَنَا قَرِيبُ الْعَهْدِ بِالْعُرْسِ وَ بَيْتِيَ الْبَيْتُ الَّذِي تَعْرِفُ[size=16px]؛ بر امام باقر(عَلَیهِ السَّلام) وارد شدم و او در خانه ای زینتی بود، لباس نرم بر تن داشت و روپوشی رنگین در برداشت که رنگش بر دوش حضرت اثر گذاشته بود. پس من مبهوت به خانه و حالتی که حضرت در آن بود، نگاه می کردم. پس حضرت فرمود: ای حکم! در این باره چه می گویی؟ گفتم: می خواهی چه بگویم در حالی که شما را به این حالت می بینم. همانا در میان ما این کارها را جوانان خام انجام می دهند. حضرت فرمود: این حکم، چه کسی زینتی را که خدا برای بندگانش فراهم ساخته است، تحریم می کند؟ این خانه که می بینی، خانه همسر من است و من تازه ازدواج کرده ام؛ اما خانه من همان خانه ای است که می دانی. (همان، ص31)
[size=16px]از این روایت و روایات مشابه آن معلوم می شود که مرد لازم است در منزل، خود را برای همسرش بیارید و از لباس هایی که دل خواه همسر است، استفاده کند. منزلت مرد در اجتماع نباید مانع از آن شود که در محیط منزل و در برابر همسر به گونه ای ظاهر شود که دیگران می پسندند؛ بلکه باید به گونه ای باشد که همسرش می پسندد.