انجمن علمی عمومی ناجی

نسخه‌ی کامل: تحولات جسمانی وفیزیو لوزیکی در میانسالی
شما در حال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب بندی مناسب.
رشد جسمانی و فیزیولوژیکی از زمان جوانی تا میانسالی تغییرات جسمانی آهنگی تدریجی دارد و به همین دلیل بسیاری از افراد این تغییرات را به وضوح احساس نمی کنند.
گاهی انجام فعالیت های روزمره زندگی افراد میانسال را از واقعیت این تغییرات آگاه می ند. مثلا مردی 45 ساله که در گذشته مشکلی در خواندن اعداد و ارقام نداشته است، برای خواندن یک شماره تلفن نیاز به عینک پیدا می کند
و یا خانمی 55 ساله که همیشه کارهای روزانه را به راحتی انجام داده است، عملا احساس می کند که از لحاظ جسمی توانایی های گذشته را ندارد،
با وجودی که در این سنین در مجموع کارکردهای مختلف جسمانی رضایتبخش است، ولی تغییرات یاد شده برای عده ای آغاز دوران پیری، و حتی نشانه هایی از نزدیک شده به پایان عمر را خبر می دهد.
  
یکی از تغییرات عمده در افراد میانسال مربوط به قدرت بینایی آنهاست (گردآوری :‌ انجمن ناجی)
در طول زندگی عدسی های چشم به تدریج حالت ارتجاعی و انعطاف پذیری خود را از دست می دهند و دید کانونی چشم ضعیف تر می شود.
این وضعیت غالبا با دوربینی همراه است (گردآوری :‌ انجمن ناجی)
   
در بسیاری از موارد میانسالی با افت بسیار تدریجی شنوایی همراه است (گردآوری :‌ انجمن ناجی) پس از 50 سالگی افت شنوایی در مردان شدیدتر از زنان است،
ولی اکثریت میانسالان متوجه این افت نیستند. 
حس چشایی نیز در حدود 50 سالگی تا اندازه ای ضعیفتر می شود.
  
از آنجا که جوانه های چشایی تا حدودی حساسیت گذشته خود را از دست می دهند، افراد میانسال مزه غذا را مانند گذشته حس نمی کنند، حس بویایی در افراد میانسال عملکردی کامل داشته و تا مدت ها دستخوش تغییر نمی شود.

در میانسالان نیروی بدنی، هماهنگی حرکتی و زمان واکنش نیز تغییر می کنند. 
همراه با ضعف بسیار تدریجی در هماهنگی حرکتی، زمان واکنش نیز کاهش می یابد و به همین علت از کارایی مهارت های پیچیده حرکتی، مانند رانندگی کاسته می شود. 
در میانسالی، از یک سو به علت فرایند طبیعی پیری، و از سوی دیگر به علت تاثیر نور آفتاب، کیفیت پوست تغییر می کند.
با افزایش سن از میزان کارایی غدد عرق ریز و چربی زیر پوست کاسته می شود. پویت افرا میانسال همانند گذسته از رطوبت و چربی کافی برخوردار نیست، و به همین دلیل چین و چروک های بارزتری روی آن ظاهر می شود. 

اکثر افراد بزرگسال در سن 50 سالگی موهای خاکستری رنگ پیدا می کنند که از کمبود ملانین ناشی می شود. 
 
موهای سر زودتر از موهای دست ها و پاها و بدن تغییر رنگ می دهد. در سنین میانسالی موهای سر بسیاری از زنان و مردان کم پشت تر شده و رشد آنها کندتر می شود. این مسئله ناشی از طولانی شده چرخه استراحت رشد موهاست (گردآوری :‌ انجمن ناجی)

این پدیده در مورد مردان شدیدتر است (گردآوری :‌ انجمن ناجی) در مردان، از دست دادن مو را طاسی می نامند. کم پشت شدن مو در زنان به مراتب دیرتر از  مردان آغاز می شود. 

برخی از زنان، بعد یائسگی، به طور ارثی بخش زیادی از موهای خود را از دست می دهند. با این حال، رشد موها در سایر نقاط بدن ممکن است ادامه یابد. فقدان وظایف پرورشی زن همراه با از دست دادن توانائیهای تولید مثل و جنسی می باشد که برایش بسیار حائز اهمیت و قسمتی از هستی اش بوده است (گردآوری :‌ انجمن ناجی) 

بطور متوسط یائسگی در سنین چهل و هشت یا چهل و نه سالگی ظاهر می گردد. اما اغلب حدود چهل و پنج سالگی یا زودتر نیز ممکن است اتفاق افتد. 
  
علت یائسگی از کار افتادن تخمدانهاست (گردآوری :‌ انجمن ناجی) مشکلات این دوره ناشی از تغییرات فیزیولوژیکی که با قطع ترشح استروژن بوجود می آید و همچنین حالات عاطفی در اثر تغییر زندگی می باشد.
با شروع بحران یائسگی تغییرات در ترشح هورمونها و کاهش ترشح استروژن تعادل فیزیولوژیکی را بر هم زده باعث یک سری ناراحتی های جسمانی می گردد که از لحاظ شدت و ضعف و مدت آن در افراد مختلف متفاوت است (گردآوری :‌ انجمن ناجی)

بطور کلی ناراحتی هایی که بیشتر عمومیت دارند عبارتند از: 
   
1-    حملات داغ شدن یا به اصطلاح گر گرفتن یا برافروختگی شدید پوست. 
2-    تحریک پذیری زیاد 
3-    احساس تنگی نفس با مبدا روانی 
4-    خستگی 
5-    اضطراب و هیجان از بعد روانی نیز تغییراتی در زن بوجود می آید که تقریبا در افراد مختلف به گونه های متفاوت می باشد. 
  
بررسیهای متعدد نشان داده است که یائسگی در زنهای نازا خیلی زودتر ظاهر شده و با تظاهرات مرضی شدیدتری همراه است چرا که زنهائی که به علتی از زایمان و پرورش کودک محروم شده اند وقتی زندگی جنسی خود را پشت سر می گذارند بیشتر ناراحت می شوند زیرا آبستنی، زایمان و تولید مثل برای رشد و کمال شخصیت و احساس ادامه زندگی و آزمایش ظرفیت خود برای عشق ورزی و خدمت به دیگران لازم است (گردآوری :‌ انجمن ناجی)
   
شاید متداولترین تغییرات فیزیولوژیکی در دوران میانسالی کاهش کارکرد قلب، کلیه ها، ترشح کمتر آنزیمهای معده ای-روده ای، ضف دیافراگم و رشد غده پروتستات (که ویژه مردان است) باشد. 
پاره ای از این تغییرات ناشی از افزایش سن، و پاره ای دیگر مربوط به سبک زندگی است (گردآوری :‌ انجمن ناجی) 

یکی از تغییرات عمده در دوران میانسالی، که معمولا بازتاب شدید روانی به همراه دارد، تغییرات جنسی است که این تغییرات در مورد زنان و مردان متفاوت است (گردآوری :‌ انجمن ناجی) پاره ای از بررسی ها نشان می دهد که با افزایش هورمون های استروژن و پروژسترون که مصادف با اواسط چرخه عادت ماهانه است، زنان از لحاظ روانی نشاط بیشتری احساس می کنند، 
و در مواقعی که مقدار این هورمون های در بدن کمتر است، حالت های منفی روانی بیشتر می شود. 

در میانسالی مردان نیز از لحاظ توانایی جنسی دستخوش تغییر می شوند که این تغییر در مردان سن دقیق یا خاصی ندارد و در بروز آن تفاوت های فردی مطرح است (گردآوری :‌ انجمن ناجی)
به هر حال، تغییرات در دوران میانسالی بخشی از فرایند پیری است،
و به نظر نمی رسد که این تغییرات طبیعی اختلالی جدی در زندگی افراد میانسال به وجود آورد


 
لینک مرجع