۲۷-۲-۱۳۹۳, ۱۱:۵۵ عصر
بس است من دیگر نمی توانم آسمانی حرف بزنم
این بار نوبت شماست شهدا : با من حرف بزنید ...!
کمی هم واژه بفرستید اینجا هوا دم دارد
بغضهای من چند روزی است نمی ترکد ، خفه می کند
آسمان این روزها کبود ِ کبود است نمی دانم چـه دیدید
در آسمان ، کـه آسمانی شدید
کـه چشمان ِ بینای ما بصیرت نگاهش را ندارد ...
با من حرف بزنید ...مگر نـه اینکه زنده اید ..