۲۲-۱۲-۱۳۹۲, ۱۲:۵۹ صبح
آبـے مے ریزد
..
ایـ ن ـجا مــزارِ ــشـهـ ـیـدے سـت کہ مـیگویند مــآ دَر ش سواد ندارد!
نــامـ ،
تاریـ ـخِ ــتــولــد،
تاریـ ـخِ ــشهـادت !
تو بــ ـگو ! بــ ــخواه !
حتے شـعـرِ روے سنگـ را هـم میتواند بخواند !
ایـ ن ـجا مزارِ پـسرش است
پــسرے کہ نامش هم نامــِ تمامــِ عـآشقـآنـِ عالم ست
![[تصویر: f000_najiforum_ir_مزار-شهید.jpg]](http://najiup.ir/uploads/f000_najiforum_ir_مزار-شهید.jpg)
آرام سرش را میگذارد روے قـلــبـــِ شـ ھ ـیدش
و بغضے کہ آشناے گلویش ست
دلــش وصـــــال مے طلــبـد و ...
شهیدش فراق خوشتر میداند ...
...
و طـ ـعـ ـنـ ـہ ے یک رهـگذر ...
آسمان رعدے میزند
و صــداے ــھ ـق ــ ھ ـقِ فـرشتہ ها
واے دلـــِ مــا دَر مـ ...