۳۰-۹-۱۳۹۲, ۰۴:۴۰ عصر
در دوران شیرخواری رشد کودک به سرعت انجام می گیرد. وزن او از هنگام تولد در فاصله ۴ تا ۶ ماه دوبرابر و در طی یک سال سه برابر می شود. همچنین در روندی یک ساله بافت های غیرچربی افزایش و درصد آب بدن کاهش می یابد. کمبودهای تغذیه ای در کودکان می تواند بطور غیرقابل برگشت رشد و بلوغ او را مهار نمایند، به گونه ای که او دیگر هرگز نتواند به پتانسیل رشد ژنتیکی خود دست یابد. رشد شیرخوار یا کودک در طول زمان با اندازه گیری وزن، قد و دور سر و ثبت آن ارزیابی می شود. بعد از دو سالگی عمدتاً شاخص توده بدنی یا BMI برای بررسی وزن نسبت به قد به کار می رود. اگر چه مطلوب نیست که شیرخواران چاق شوند، اما شواهد قطعی وجود ندارد که شیرخواران چاق حتماً به بزرگسالان چاق تبدیل خواهند شد. محدودیت شدید دریافت انرژی برای کودکان شیرخوار توصیه نمی شود، زیرا ممکن است این کار رشد سیستم های مختلف را در بدن او آهسته نماید. وقتی کودکان شیرخوار به حد کافی رشد نمی کنند، ریشه رشد نایافتگی آن ها ممکن است بیماری های بدنی یا مراقبت های نامطلوب باشد، از جمله روش های نادرست شیر دادن به کودک. ما در جستارهای آینده این موضوع را بررسی خواهیم کرد.