إِذَا جَنَّهُمُ اللَّيْلُ اتَّخَذُوا الْأَرْضَ فِرَاشاً. وقتي هوا تاريك ميشود ما چه كار مىكنيم؟ بسياري از همان اول شب مىروند تفريح و شب گردي؛ تفريح شب براي جوانهاي امروز يكي از كارهاي عادي است (گردآوری : انجمن ناجی) کساني كه در خانه هستند و حوصله ندارند بيرون بروند، مىنشينند پاي تلويزيون. اين فيلم تمام شد، يكي ديگر؛ از اين كانال به آن كانال تا آخر شب. يا بازار است، يا گردش يا تماشاي تلويزيون و فيلم و امثال اينها. چند درصد اين گونه نيستند؟! برنامه عمومي ما همينهاست (گردآوری : انجمن ناجی) اما امام(ع) مىفرمايد: شيعيان ما، وقتي تاريكي فضا را گرفت، دنبال بستري ميروند كه استراحتي كنند تا بتوانند بعد به برنامههايشان ادامه بدهند. به فكر اين نيستند كه روي تشك پر قو بخوابند. وَ اسْتَقْبَلُوا الْأَرْضَ بِجِبَاهِهِمْ؛ وقتي رفع خستگي شد، پيشانىهايشان را به زمين ميگذارند و به سجده مىروند. خدا به پيغمبرش هم چنين دستوري مىدهد؛ نمىگويد سجده طولاني کن؛ مىگويد شب درازي را به سجده بگذران؛ وَ مِنَ اللَّيْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَ سَبِّحْهُ لَيْلاً طَوِيلاً. شيعيان واقعي منتظرند شب و وقت خلوتي فراهم بشود تا از مردم جدا شوند و بروند سراغ محبوبشان. كَثِيرٌ سُجُودُهُمْ، كَثِيرَةٌ دُمُوعُهُمْ؛ هم زياد سجده مىكنند، هم بسيار اشك مىريزند. كَثِيرٌ دُعَاوُهُمْ، كَثِيرٌ بُكَاوُهُمْ؛ راز و نيازشان با خدا طولاني است، گريه و اشكريختنشان زياد است (گردآوری : انجمن ناجی) يَفْرَحُ النَّاسُ وَ هُمْ مَحْزُونُونَ؛ مردم به شادي مىپردازند؛ اما آنها دلهايشان غمگين است و به فكر آخرت است (گردآوری : انجمن ناجی) فكر اين كه چرا در کارمان كوتاهي كرديم. چرا مردم از دين روي گرداندند؟ چرا ارزشهاي اسلامي ضعيف شد؟ چرا دستاوردهاي انقلاب كمرنگ شده؟!