مترادف واژه دوست، در قرآن کلماتی مثل صدیق، خلیل، خَلطاء، وَدَّ، ولی، اخوه آمده است (گردآوری : انجمن ناجی) قرآن مجید در یک قانون کلی همه مومنین را با هم دوست و برادر میداند، و انتظار دارد، نگاه مومنین به همدیگر از همین منظر باشد. «إِنَّمَا الْمُوْمِنُونَ إِخْوَةٌ» پس با توجه به این آیه همة مومنین با همدیگر دوست و برادر هستند، و باید برای پیشرفت در امور دنیوی و اخروی خود کمک حال همدیگر باشند و اگر در انتخاب دوست دقت نکنیم، موجب افسوس در روز قیامت میشود. در قرآن از قول دوزخیان آمده: ای وای بر من، کاش فلان (شخص گمراه) را دوست خود انتخاب نکرده بودم! صحنه قیامت، صحنه ندامت و پشیمانی است و یکی از موارد حسرت خوردن انسانها در آن روز، تأسف بر انتخاب رفیق بد است، که او را از راه راست منحرف کرده است (گردآوری : انجمن ناجی)
بدون شک عامل سازنده شخصیت انسان ـ بعد از اراده و خواست و تصمیم او ـ امور مختلفی است که مهمترین آنها همنشین و دوست و معاشر است، چرا که انسان خواه ناخواه تأثیرپذیر است و بخش مهمیاز افکار و صفات اخلاقی خود را از طریق دوستانش میگیرد. در آیهای دیگر از قرآن مجید به یکی از حالات دوستان بد و صفات زشتی که دارند، پرداخته میشود و اینکه فقط مومنین میتواند برای شما دوستان خوبی باشند.
تبدیل شدن دوستیهایی که بر پایه گناه و فساد باشد به عداوت، در آن روز طبیعی است، چرا که هر کدام از آنها دیگری را عامل بدبختی و بیچارگی خود میشمرد و تنها انسانهای با تقوی هستند که پیوند دوستی آنها هم در زندگی دنیا و هم در سرای آخرت موجب برکت میباشد و این به خاطر آن است که محور دوستی آنان خداوند متعال میباشد، نتایج پربار این دوستیها در قیامت آشکارتر میشود بسیاری از دوستان و افرادی که با هم سر و کار دارند به یکدیگر ستم میکنند، مگر کسانی که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده اند، امّا عده آنان کم است (گردآوری : انجمن ناجی)
آری آنها که در معاشرت و دوستی حق دیگران را بهطور کامل رعایت کنند و کمترین تعدی بر دوستان خود روا ندارند، کمند، تنها کسانی میتوانند، حق دوستان و آشنایان را بطور کاملاً عادلانه ادا کنند که از سرمایه ایمان و عمل صالح بهره کافی داشته باشند.آیة دیگر در رابطه با دوست، توصیفی از صحنههای قیامت است، که نشانگر حال دوستان در آن روز میباشد.
دوستان در آن روز دشمن یکدیگرند، مگر پرهیزگاران. بله تبدیل شدن دوستیهایی که بر پایه گناه و فساد باشد به عداوت، در آن روز طبیعی است، چرا که هر کدام از آنها دیگری را عامل بدبختی و بیچارگی خود میشمرد و تنها انسانهای با تقوی هستند که پیوند دوستی آنها هم در زندگی دنیا و هم در سرای آخرت موجب برکت میباشد و این به خاطر آن است که محور دوستی آنان خداوند متعال میباشد، نتایج پربار این دوستیها در قیامت آشکارتر میشود.آیه بعد باز نشانگر یک قانون کلی است، که مومنین در هیچ زمان و حالی دشمنان خدا و رسول او را دوست خود قرار نمیدهند. هیچ قومیرا که ایمان به خدا و روز رستاخیز دارند نمییابی که با دشمنان خدا و رسولش دوستی کنند... آری در یک دل دو محبت متضاد نمیگنجد و با ایمان واقعی و کسی است که با دوستانی رفاقت میکند که در خط خدا و رسول او باشند.
خصوصیات یک دوست خوب از منظر قرآن
1- ایمان
ای كسانی كه ایمان آوردهاید! دشمن من و دشمن خودتان را دوست نگیرید. شما به آنان اظهار محبت میكنید؛ در حالی كه آنها به آنچه از حق برای شما آمده، كافر شدهاند.
2- احترام به مقدسات و مسائل دینی
ای كسانی كه ایمان آوردهاید! افرادی كه ایین شما را به باد استهزا و بازی میگیرند ـ از اهل كتاب و مشركان ـ ولی خود انتخاب نكنید… آنها هنگامیكه (اذان میگویید و مردم را) به نماز فرامیخوانید، آن را به مسخره و بازی میگیرند.
3- راستگویی
ای كسانی كه ایمان آوردهاید! از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید و با صادقان باشید.
4- دوستی دوطرفه
اگر انسان قصد دوستی با كسی را دارد، باید ببیند كه آیا طرف مقابل هم متمایل به این دوستی هست یا نه؟ شما كسانی هستید كه آنها را دوست میدارید، اما آنها شما را دوست ندارند. آری، اگر دوستی یكطرفه باشد، باعث ذلت و خواری میگردد و هرگز برای انسان سودمند نخواهد بود. آنها که در معاشرت و دوستی حق دیگران را بهطور کامل رعایت کنند و کمترین تعدی بر دوستان خود روا ندارند، کمند، تنها کسانی میتوانند، حق دوستان و آشنایان را بطور کاملاً عادلانه ادا کنند که از سرمایه ایمان و عمل صالح بهره کافی داشته باشند
5- دو رو نبودن
و هنگامیکه شما را ملاقات میکنند، (به دروغ) میگویند: ایمان آوردهایم، اما هنگامیکه تنها میشوند، از شدتِ خشم بر شما، سر انگشتان خود را به دندان میگزند.
6- خیر خواه بودن
ای كسانی كه ایمان آوردهاید! محرم اسراری از غیرخود، انتخاب نكنید؛ آنها از هر گونه شر و فسادی درباره شما كوتاهی نمیكنند. آنها دوست دارند شما در رنج و زحمت باشید.
7- خوش اخلاق بودن
یكی از دستورهای دین مبین اسلام، خوش اخلاقی با دیگران است كه جایگاه بسیار والایی را داراست (گردآوری : انجمن ناجی) خوش اخلاقی ،هم دوستیها را پایدار میسازد و هم در جذب دیگران به سمت خود تأثیر فوق العادهای دارد: بدی را با نیكی دفع كن، ناگاه (خواهی دید) همان كس كه میان تو و او دشمنی میكند، گویی دوستی گرم و صمیمیاست (گردآوری : انجمن ناجی) در مقابل، تحمل نكردن دیگران و تندخو بودن، باعث میشود آنان از اطراف انسان پراكنده شوند؛ حتی اگر انسان، بهترین مخلوقات و پیامبر باشد: به (بركت) رحمت الهی، در برابر آنان (=مردم) نرم (و مهربان) شدی و اگر خشن و سنگدل بودی، از اطراف تو پراكنده میشدند.
يك دوست خوب چه ويژگي هايي دارد؟
.........................................................................
انتخاب دوست در زندگي نقش مؤثري ايفا مي كند. در بسياري از مواقع سرنوشت افراد با دوستي ها گرده مي خورد و فرد از اين ره آورد يا به سعادت مي رسد و يا زندگي اش به شقاوت ختم مي شود. اميرالمؤمنين(ع) معيار انتخاب دوست را بيان فرمود: دوستت كسي است كه تو را از بدي باز بدارد و دشمنت آن كس است كه تو را به بدي وادار كند.دوست خوب انسان را به طرف خدا مي كشاند. آشنايي با مسجد و نماز، بازداري از بدزباني و دشنام، احسان و نيكي به دوستان و مستمندان، وفاي به عهد، خوش خُلقي و هر چه كه در مسير تقوا و درستكاري قرار گيرد، دستاورد رفاقت صحيح است (گردآوری : انجمن ناجی) پيامبر گرامي اسلام فرمود:ارزش مرد به دين دوست او است (گردآوری : انجمن ناجی) بايد بنگرد با چه كسي دوستي دارد.
امام صادق(ع) در حديثي ويژگي هاي دوست خوب را بيان فرمود: هيچ كس را به دوستي مشناس تا او را در سه چيز بيازمايي. به خشمش بنگر كه او را از حق به باطل گرايش مي دهد يا نه؟ در درهم و دينار (هنگامي كه به پول محتاج هستي از وي طلب كن) و هنگامي كه با او مسافرت مي كني (انسان در سفر جوهرة خود را نشان مي دهد).
داشتم خُلق نيكو جلب كنندة خوبي ها است، اميرمؤمنان (ع) فرمود:هر كسي كه داراي اخلاق نيكو باشد، دوستانش بسيار مي شوند و مردم با او اُنس و اُلفت مي گيرند.
اگر كسي بخواهد مردم او را دوست داشته باشند، بايد در هنگام برخورد با ايشان گشاده رو و با لبخند باشد تا در دل افراد از هر صنف نفوذ كند.
تو ی کتابی خونده بودم ک : دوست همانند یک معلم خصوصی هست ک افکارش رو برای ما دیکته میکنه .
پس اول ببین چ میخواهی و تو چ زمینه ای ضعیفی، و بعد دوستت را انتخاب کن
ب تعبیری دوست یعنی پاسخ نیازهای ما
اگر دوستی ب تو صداقت.صمیمیت.عشق.مهربانی و تلاش را اموخت ،سخت او را حفظ کن
امام صادق عليه السّلام فرمود: دوستى را شرايطى است
و
اگر
همه اين شرايط در کسی نباشد او را دوست كامل نشمار و كسى كه هيچ يك از اين شرايط در او نباشد در هیچ مرتبه از دوستی با او رفاقت نکن. شرط اول آنكه پنهان و آشكارش براى تو يكى باشد. دوم آنكه آراستگى تو را آراستگى خود بداند و سرافكندگى تو را سرافكندگى خودش. سوم آنكه ثروت و مقام روحيه او را تغيير ندهد. چهارم آنكه از آنچه در دسترس توانائى او است از تو دريغ ندارد پنجم آنكه در سختيهاى روزگار تو را رها نكند.
در عصر امروز، اغلب ما با اطرافیان خود رابطهای دوستانه و گاه صمیمی برقرار میکنیم. برخی مواقع به آنها اطمینان میکنیم و مسایل شخصی زندگیمان را برایشان بازگو میکنیم و حتی اولویتهایی برایشان قائل میشویم یا امکاناتی در اختیارشان قرار میدهیم، با آنها به گردش و تفریح میرویم و رفت و آمد خانوادگی برقرار میکنیم. .....دلیل تمام این اعتمادها و محبتها این است که ما نسبت به آنها احساس نزدیکی، صمیمیت و رفاقت میکنیم، اما تا به حال به این موضوع فکر کردهاید که رفاقت و دوستی هم مشخصههایی دارد؟ البته این مشخصهها به صورت رسمی گردآوری و تدوین نشده و در آداب اجتماعی چندان مورد توجه قرار نمیگیرد اما نکاتی هست که معمولا در رابطههای کاملا صمیمی و دوستانه بیشتر به چشم میخورد و احساس میشود شاید همین جزییات کوچک است که یک رابطه معمولی را به یک رابطه دوستانه و صمیمی تبدیل میکند!
دوستان معمولی تنها به صورت اتفاقی و اجباری، مانند حضور در محل کار یا دانشگاه و ... یکدیگر را ملاقات میکنند اما دوستان واقعی هرگاه که فرصت یابند در کنار یکدیگر خواهند بود. ـ دوستان معمولی حتی اسم پدر و مادر یکدیگر را نمیدانند اما دوستان واقعی شماره تلفن آنها را هم در اختیار دارند.
ـ یک دوست معمولی در میهمانیهای شما هدیه میآورد و خیلی رسمی برخورد میکند اما یک دوست واقعی زودتر میآید تا در انجام کارهای میهمانی به شما کمک کند و دیرتر میرود تا همه چیز را سروسامان دهد.
ـ دوستان واقعی مرتبا با یکدیگر تلفنی صحبت میکنند اما دوستان معمولی هرگاه که کاری با همدیگر داشته باشند، تماس میگیرند.
ـ دوست معمولی سعی میکند از مشکلات شما باخبر شود اما دوست واقعی تلاش میکند تا مشکل شما را حل نماید.
ـ دوستان واقعی در غیاب یکدیگر حامی و مدافع هم هستند اما دوستان معمولی در غیاب طرف مقابل از او بدگویی میکنند.
ـ یک دوست معمولی ضعفهای شما را نادیده میگیرد اما دوست واقعی سعی بر رفع آنها دارد.
ـ دوستان معمولی وقتی بینشان بحث پیش بیاید، رابطهشان را تمام شده میدانند یا ارتباطشان کمتر میشود اما دوستان واقعی بعد از یک دعوا به همدیگر تماس میگیرند.
ـ یک دوست واقعی ناموس، فرزند یا والدین شما را مانند نزدیکان و نوامیس خود میداند اما دوست معمولی چنین احساسی ندارد.
ـ دوستان معمولی همیشه از یکدیگر انتظار دارند اما دوستان واقعی خواهان این هستند که دیگری روی کمک آنها حساب کند.
ـ دوست معمولی کمتر از شما قدرشناسی میکند اما دوست واقعی همیشه خود را مدیون شما میداند.
ـ یک دوست معمولی تمایلی به شنیدن تواناییها و موفقیتهای شما ندارد اما دوست واقعی خوبیها و موفقیتهای شما را برای دیگران تعریف و به آنها افتخار میکند.
ـ دوست واقعی وقتی دلگیر است به شما تماس میگیرد اما در چنین مواقعی دوست معمولی از شنیدن صدای شما بیزار است (گردآوری : انجمن ناجی)
ـ دوست واقعی برای رفع نگرانیها و مشکلات شما از منافع خود میگذرد اما دوست معمولی سعی دارد از منافع شما سود ببرد.
ـ دوست واقعی در غیاب شما مشکلاتتان را حل میکند اما دوست معمولی نسبت به آنها بیتفاوت است (گردآوری : انجمن ناجی) ـ دوست واقعی آبروی شما را حفظ میکند اما دوست معمولی تنها به فکر لذت خویش است (گردآوری : انجمن ناجی)
ـ هنگامی که شما بیراهه میروید دوست معمولی کمتر به شما گوشزد میکند اما دوست واقعی به شما سیلی هم میزند. ـ دوست معمولی تمایلی به درک خواستههای شما ندارد اما دوست واقعی همه چیز را درک میکند. ـ دوست معمولی هزینهها را به گردن شما میاندازد اما دوست واقعی تمام هزینهها را گردن میگیرد. ـ دوست معمولی کمتر برای شما وقت میگذارد اما دوست واقعی از این کار لذت میبرد. ـ دوست واقعی همیشه با شما یک گونه رفتار میکند اما دوست معمولی بسته به شرایط و موقعیت رفتارش با شما تغییر میکند. ـ دوست واقعی به شما دروغ نمیگوید. ـ وقتی در بیمارستان بستری هستید یک دوست معمولی به ملاقات شما میآید اما دوست واقعی کنار شما میماند.
با شناخت این موارد بهتر میتوان نوع رابطه دوستی با دیگران را تعیین کرد، بهتر است هرگونه که طرف مقابل میپسندد با او رفتار کنید تا ارتباطی بهتر و طولانی تر داشته باشید. http://najiforum.ir/thread-21221.html