لوفن فرم ژلهای داروی ایبوپروفن است که مشهورترین نام تجاری آن بروفن است (گردآوری : انجمن ناجی) این مسکن ها جزء داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی هستند.
ژلوفن (GELOFEN)
ژلوفن به صورت کپسول نرم ژلاتینی است از دسته داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی میباشد و در موارد زیر قابل استفاده است:
کاهش موقت درد ناشی از سرماخوردگی، دندان درد، درد عضلانی، سردرد (مثل میگرن)، آرتریت روماتوئید، درد قاعدگی و کاهش تب.
مسکنهای دیگر مانند ایبوپروفن، مفنامیک اسید و … نیز همانند ژلوفن عمل میکنند.
این دسته از داروها میتوانند ایجاد زخم معده کنند، بنابراین افرادی که دارای مشکل زخم معده هستند از مصرف این داروها باید خودداری کنند.
همچنین مصرف ژلوفن در سه ماه اول دوران بارداری مجاز است، ولی در سه ماه آخر بارداری که جزء گروه پرخطر است، مصرف آن ممنوع است (گردآوری : انجمن ناجی)
مصرف این داروها باید در کوتاهمدت صورت گیرد و در بلند مدت نباید از این داروها استفاده کرد.
عوارض ژلوفن
هر دارو به موازات اثر درمانی مطلوب ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته نیز بشود. اگر چه تمام عوارض زیر در یک فرد دیده نمیشود، لیکن بروز هر یک از عوارض زیر با داروساز خود ملباسمو کنید :
سردرد شدید، اختلالات پوستی، اختلالات بینایی، تنگی نفس، افسردگی یا تغییرات رفتاری، اختلالات شنوایی، بی حسی یا ضعف در دستها و پاها، احساس خستگی، اختلالات ادراری و افزایش وزن.
در صورت بروز هر یک از عوارض زیر مصرف دارو را قطع کنید و سریعاً پزشک خود را در جریان قرار دهید :
درد و سوزش معده، مدفوع قیریرنگ یا خون آلود، احساس درد و فشار در قفسه سینه، تشنج، با یا بدون لرز، تهوع، سوزش سردل یا سوءهاضمه، لکههای قرمز کوچک روی پوست، جراحت، زخم یا لکههای سفید روی لبها یا داخل دهان، خون دماغ بدون علت خاص، خونریزی یا کبودی غیرمعمول، استفراغ و بالا آوردن خون .
عوارض خفیف دیگری که نیاز به مراقبت پزشکی ندارند، ممکن است با ایبوپرفن پیش بیایند مانند درد خفیف معده، گیجی یا خواب آلودگی، تهوع و استفراغ، سوءهاضمه و ریفلاکس معده.
این عوارض به تدریج در طی درمان، با تطبیق بدن با دارو از بین میروند، البته در صورتی که ادامه یافتند به داروساز یا پزشک خود اطلاع دهید.
ژلوفن دارویی است جزء دسته داروهای ضد التهایی غیر کورتونی بوده که متاسفانه مصرف خودسرانه آن به شدت رواج پیدا کرده است (گردآوری : انجمن ناجی)
دیدگاه پزشکان
دکتر احمد رهنمای چیت ساز نایب رئیس انجمن داروسازان تهران ، گفت: داروی ایبوپروفن با نام تجاری پروفن به صورت دراژه وجود دارد که سه چهار سالی است که به صورت ژله ای و با نام ژلوفن تهیه می شود.
وی خاطر نشان کرد: در تکنولوژی جدید داروسازی تولید داروها به صورت ژله ای بسیار جا باز کرده است زیرا تولید داروها به صورت ژله ای عوارض قرص را به حداقل می رساند و جذب دارو با سریع تر می کند.
وی افزود: از عوارض این دارو عوارض گوارشی است که از آن جمله می توان اثر آن بر روی کبد را ذکر کرد چون این دارو در کبد متابولیزه می شود تا قابلیت جذب داشته باشد بنابراین مصرف زیاد آن به کبد فشار می آورد.
وی ادامه داد: یکی دیگر از عوارض آن تاثیر این دارو بر کلیه است چرا که دفع دارو از طریق کلیه صورت می گیرد و مصرف بیش از حد آن بر کلیه اثر می گذارد.
رهنما یادآور شد: این دارو در بالغین استفاده می شود و به صورت کپسول های ۲۰۰ و ۴۰۰ میلی گرمی در بازار موجود است (گردآوری : انجمن ناجی)
وی اذعان داشت: از این دارو در امراضی چون آرتریت، نقرس، دردهای شدید قاعدگی و درد دندان استفاده می شود.
وی ادامه داد: این دارو خاصیت ضد درد، ضد التهاب، ضد تب دارد که کودکان از این دارو به صورت شربت و با نام ایبوپروفن استفاده می کنند.
وی در مورد مصرف این دارو در دوران بارداری گفت: به طور کلی توصیه می شود تمامی داروها در سه ماهه اول بارداری استفاده نشود.
وی افزود: ژلوفن در دوران بارداری جز گروه B است یعنی برای جنین ضرری ندارد اما باید طبق دستور پزشک مصرف شود.
وی ادامه داد: اما در ۳ ماهه سوم بارداری این دارو جزء گروه D قرار می گیرد که نباید استفاده شود و مصرف آن باعث بروز اختلالات جنینی می شود.
** موارد منع مصرف ژلوفن
مصرف داروی ژلوفن در مواردی منع مصرف دارد که نداشتن آگاهی در این خصوص می تواند باعث بروز مشکلاتی شود.
دکتر احمد رهنمای چیت ساز متخصص داروسازی گفت: افراد مبتلا به آسم نباید از ژلوفن استفاده کنند.
وی تصریح کرد: مبتلایان به فشار خون نیز نمی توانند از ژلوفن استفاده کنند چرا که حجم خونشان بالا می رود.
وی افزود: همچنین افراد مبتلا به ناراحتی های خونی مثل هموفیلی و افرادی که مشکلات انعقادی دارند نیز باید از خوردن داروی ژلوفن پرهیز کنند.
وی گفت: این دارو بر روی معده اثر می گذارد بنابراین اگر افرادی مبتلا به زخم معده باشند و یا کولیت داشته باشند نیز ژلوفن برایشان مضر است (گردآوری : انجمن ناجی)
وی متذکر شد: چون دفع این دارو از طریق کلیه و به صورت ادرار است مبتلایان به ناراحتی های خیلی شدید کلیه نیز نباید از این دارو استفاده کنند همچنین کسانی که به ترکیبات آسپیرین حساسیت دارند نیز جزء موارد منع ژلوفن هستند.
وی با اشاره به این نکته که این دارو با برخی داروها تداخل دارد گفت: ژلوفن استامینوفن و همچنین داروهای ضد انعقادی تداخل دارویی دارد و نباید همراه این داروها استفاده شود.
رهنمای چیت ساز خاطر نشان کرد: افرادی که داروهای آنتی دیابتیک استفاده می کنند نباید ژلوفن بخورند چرا که ژلوفن باعث افزایش اثر ضد قند داروهایشان می شود و افت ناگهانی قند و به دنبال آن بروز شوک را به همراه دارد.
این متخصص داروسازی گفت: ژلوفن نباید همراه با داروهای ادرار آور استفاده شود چرا که کاهش اثر داور می شود.
وی در پایان توصیه کرد: لازم است که مصرف این داور به حداقل رسانده شود و حتماً زیر نظر پزشک تهیه شود و به صورت خود سرانه مصرف نشود و حتماً زیر نظر پزشک تهیه شود و به صورت خود سرانه مصرف نشود تا مشکلات ناشی از مصرف خودسرانه این دارو از بین برود.
باید و نبایدهای "ژلوفن"
در تکنولوژی جدید داروسازی تولید داروها به صورت ژله ای بسیار جا باز کرده است (گردآوری : انجمن ناجی)ژلوفن جزء دسته داروهای ضد التهایی غیر کورتونی بوده که متاسفانه مصرف خودسرانه آن به شدت رواج پیدا کرده است (گردآوری : انجمن ناجی)
دکتر احمد رهنمای چیت ساز نایب رئیس انجمن داروسازان تهران گفت: داروی ایبوپروفن با نام تجاری پروفن به صورت دراژه وجود دارد که سه چهار سالی است که به صورت ژله ای و با نام ژلوفن تهیه می شود.وی خاطر نشان کرد: در تکنولوژی جدید داروسازی تولید داروها به صورت ژله ای بسیار جا باز کرده است زیرا تولید داروها به صورت ژله ای عوارض قرص را به حداقل می رساند و جذب دارو را سریع تر می کند.
وی افزود: از عوارض این دارو عوارض گوارشی است که از آن جمله می توان اثر آن بر روی کبد را ذکر کرد چون این دارو در کبد متابولیزه می شود تا قابلیت جذب داشته باشد بنابراین مصرف زیاد آن به کبد فشار می آورد.
وی ادامه داد: یکی دیگر از عوارض آن تاثیر این دارو بر کلیه است چرا که دفع دارو از طریق کلیه صورت می گیرد و مصرف بیش از حد آن بر کلیه اثر می گذارد.
رهنما یادآور شد: این دارو در بالغین استفاده می شود و به صورت کپسول های 200 و 400 میلی گرمی در بازار موجود است (گردآوری : انجمن ناجی)وی اذعان داشت: از این دارو در امراضی چون آرتریت، نقرس، دردهای شدید قاعدگی و درد دندان استفاده می شود.
وی ادامه داد: این دارو خاصیت ضد درد، ضد التهاب، ضد تب دارد که کودکان از این دارو به صورت شربت و با نام ایبوپروفن استفاده می کنند.وی در مورد مصرف این دارو در دوران بارداری گفت: به طور کلی توصیه می شود تمامی داروها در سه ماهه اول بارداری استفاده نشوند.
وی افزود: ژلوفن در دوران بارداری جز گروه B است یعنی برای جنین ضرری ندارد اما باید طبق دستور پزشک مصرف شود.وی ادامه داد: اما در 3 ماهه سوم بارداری این دارو جزء گروه D قرار می گیرد که نباید استفاده شود و مصرف آن باعث بروز اختلالات جنینی می شود.
موارد منع مصرف ژلوفن
مصرف داروی ژلوفن در مواردی منع مصرف دارد که نداشتن آگاهی در این خصوص می تواند باعث بروز مشکلاتی شود.
دکتر احمد رهنمای چیت ساز متخصص داروسازی گفت: افراد مبتلا به آسم نباید از ژلوفن استفاده کنند. وی تصریح کرد: مبتلایان به فشار خون نیز نمی توانند از ژلوفن استفاده کنند چرا که حجم خونشان بالا می رود.وی افزود: همچنین افراد مبتلا به ناراحتی های خونی مثل هموفیلی و افرادی که مشکلات انعقادی دارند نیز باید از خوردن داروی ژلوفن پرهیز کنند.
وی گفت: این دارو بر روی معده اثر می گذارد بنابراین اگر افرادی مبتلا به زخم معده باشند و یا کوليت داشته باشند نیز ژلوفن برایشان مضر است (گردآوری : انجمن ناجی)
وی متذکر شد: چون دفع این دارو از طریق کلیه و به صورت ادرار است مبتلایان به ناراحتی های خیلی شدید کلیه نیز نباید از این دارو استفاده کنند همچنین کسانی که به ترکیبات آسپیرین حساسیت دارند نیز جزء موارد منع مصرف ژلوفن هستند.
وی با اشاره به این نکته که این دارو با برخی داروها تداخل دارد گفت: ژلوفن با استامینوفن و همچنین داروهای ضد انعقادی تداخل دارویی دارد و نباید همراه این داروها استفاده شود.چيت ساز خاطر نشان کرد: افرادی که داروهای آنتی دیابتيك (ضد قند خون) استفاده می کنند نباید ژلوفن بخورند چرا که ژلوفن باعث افزایش اثر ضد قند داروهایشان می شود و افت ناگهانی قند و به دنبال آن بروز شوک را به همراه دارد.
این متخصص داروسازی گفت: ژلوفن نباید همراه با داروهای ادرار آور استفاده شود چرا که موجب کاهش اثر دارو می شود.وی در پایان توصیه کرد: لازم است که مصرف این داور به حداقل رسانده شود و حتماً زیر نظر پزشک تهیه شود و به صورت خود سرانه مصرف نشود تا مشکلات ناشی از مصرف خودسرانه این دارو از بین برود.
خیلی ها این سوال را دارند که ژلوفن چه تفاوتی با بروفن دارد؟
مثلا این سوال:
می خواستم در مورد قرص ژلوفن ازتون سوال کنم که چه فرقی با ایبوپروفن داره ؟ آیا این قرص عوارضش مثل ایبوپروفن هست؟ کدام یکیش ارجحیت داره نسبت به دیگری؟
جواب: ژلوفن به دلیل اینکه در فرم دارویی کپسول می باشد احتمال انکه زودتر اثرش ظاهر شود (نسبت به قرص بروفن) بیشتر است (گردآوری : انجمن ناجی) ولی از نظر عوارض چون ماده ی موثره یکی است تفاوتی ندارند البته ممکن است کپسول بکار رفته در ژلوفن در تعداد کمی از افراد ناراحتی ایجاد کند. بنابراین اینکه کدام ارجح است به خودتان بستگی دارد. در کل تفاوت قابل ملاحظه ای بین این دو وجود ندارد.
لازم به ذکر است که اخیرا شکل کپسول ژلاتینی نرم ایبوپروفن با نام تجارتی داخلی(ژلوفن) وارد بازار دارویی کشور شده است (گردآوری : انجمن ناجی)
نکته دیگر اینکه: قرصهای ایبوپروفن دارای بوی نامطبوعی هستند که کارخانجات تولید کننده برای پوشاندن این بوی نامطبوع قرصها را روکش میدهند . این روکش را فیلم کوتد می نامند و جنس روکش معمولا از نشاسته یا لاکتوز و به طور کلی مواد بی اثر دیگر میباشد که روی خواص دارویی این قرص بی اثر می باشد معمولا کارخانجات داروسازی یک رنگ خاص نیز به روکش اضافه میکنند که برخی از اوقات به عنوان علامت شناسایی قرص نیز بکار میرود.
نام تجاری: ژلوفن 400
نام ژنریک: ایبوپروفن 200 و 400 میلی گرم
ایبوپروفن بصورت کپسول نرم ژلاتینی داروئی است از دسته ضد التهاب های غیر استروئیدی که در موارد زیر قابل استفاده است (گردآوری : انجمن ناجی)
کاهش موقت دردهای ناشی از سرماخوردگی،دندان درد،دردهای عضلانی،سردرد(از جمله سردرد میگرنی)،ارتریت روماتوئید،دردهای قاعدگی و کاهش تب.
راهنمائی های عمومی برای مصرف صحیح دارو:
این دارو برای درمان بیماری فعلی شما تجویز شده است،لذا از مصرف آن در موارد مشابه و یا توصیه آن به دیگران خودداری فرمائید.
قبل از مصرف این دارو در موارد ذیل باپزشک معالج خود ملباسمو نمائید:
دارا بودن هرنوع حساسیت نسبت به یکی از دارو های ضدالتهاب غیر استروئیدی یا هر نوع داروی دیگر مانند آسپرین و سایر سالیسیلات ها و نیز انواع غذاها و افزودنی ها مانند رنگها و مواد نگهدارنده.
دارا بودن ناراحتی یا بیماریهای قلبی،عروقی،خونی،گوارشی(کولیت،زخم معده یا دیگر مشکلات معده ای،روده ای و...)،دیابت شیرین،بیماریهای کلیوی،هموروئید،آسم،رینیت،صرع،فشار خون،پارکینسون و هر نوع بیماری دیگر.
مصرف در دوران بارداری و شیردهی:
نسبت سود و زیان ناشی از مصرف دارو باید توسط پزشک سنجیده شود در صورت نیاز به مصرف این دارو در دوران بارداری و شیردهی با پزشک معالج خود ملباسمو نمائید.
مصرف ایبوپروفن در سه ماهه آخر بارداری توصیه نمی شود.
موارد احتیاط:
از مصرف همزمان این دارو با الکل اجتناب نمائید،زیرا موجب تشدید مشکلات معده می گردد.
از مصرف همزمان این دارو با آسپرین،استامینوفن و سایر سالیسیلات ها به دلیل بروز عوارض ناخواسته بپرهیزید.
قبل از انجام هرگونه عمل جراحی یا دندانپزشکی،پزشک خود را از مصرف این دارو آگاه سازید.
مصرف این دارو ممکن است سبب گیجی،خواب آلودگی یا مشکلات بینائی گردد،لذا از رانندگی و انجام کارهائی که به هوشیاری نیاز دارد بپرهیزید.
پزشک خود را مطلع سازید اگر:
پس از مصرف دارو علائم بیماری بهبود نیافت یا بدتر شد.
اگر برای پائین آوردن تب مصرف شود و تب بیمار بیش از سه روز طول کشد،یا محل درد،قرمز و متورم گردید.
مقدار و نحوه مصرف:
میزان مصرف این دارو بر حسب سن بیمار توسط پزشک معالج تعیین می گردد و تبعیت از دستور پزشک الزامی است (گردآوری : انجمن ناجی)اطلاعات زیر حدود دوز درمانی دارو را بیان میدارد.
· درمان درد و تب در بزرگسالان و نوجوانان 200 تا 400 میلی گرم هر 6 تا 8 ساعت.
· حداکثر مقدار مصرف در بزرگسالان و نوجوانان 1200 میلی گرم در روز می باشد.
· برای کاهش عوارض گوارشی،دارو را همراه با غذا،یک لیوان آب یا آنتی اسید میل نمائید.
· اگر دارو را چند وعده میل می کنید و مصرف یک نوبت آنرا فراموش کردیدبه محض به یاد آوردن آنرامصرف کنید ولی اگر تقریباً زمان نوبت بعدی فرا رسیده باشد از مصرف آن خودداری کرده ومطابق برنا مةعادی مصرف دارو عمل کنید . از دو برابر کردن میزان مصرف دارو بپرهیزید .
عوارض جانبی :
· هر دارو به موازات اثر درمانی مطلوب ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته نیز بشود اگر چه تمام این عوارض در یک فرد دیده نمی شود لیکن بروز هر یک از عوارض زیر با پزشک خود ملباسمو کنید :
سردرد شدید ، اختلالات پوستی ،اختلالات بینائی ، تنگی نفس ، افسردگی یا تغییرات رفتاری ، اختلالات شنوائی ، بی حسی یا ضعف در دستها وپاها ، احساس خستگی ، اختلالات ادراری و افزایش وزن .
· در صورت بروز هر یک از عوارض زیر مصرف دارو را قطع کنید وسریعاً پزشک خود را در جریان قرار دهید : درد وسوزش معده یا شکم ، مدفوع قیری رنگ ، سیاه یا خون آلود ، احساس درد و فشار در قفسة سینه ، تشنج ، با یا بدون لرز ، تهوع ، سوزش دل یا سوء هاضمه ، لکه های قرمز کوچک روی پوست ، جراحت ، زخم یا لکه های سفید روی لبها یا داخل دهان ، خون دماغ بدون علت خاص، خونریزی یا کبودی غیر معمول ، استفراغ وبالا آوردن خون .
· عوارض خفیف دیگر که نیاز به مراقبت پزشکی ندارد ممکن است با ایبوپرفن پیش بیایند مانند درد خفیف شکم یا معده ، گیجی یا خواب آلودگی،تهوع واستفراغ ، سوء هاضمه وسوزش قلب .
این عوارض بتدریج در طی درمان با تطبیق بدن شما با دارو از بین می روند ، البته در صورتیکه ادامه یافتند به پزشک خود اطلاع دهید.
مسمومیت :
در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقدار توصیه شده پزشک ، بیمار بایستی به بیمارستان منتقل گردد.
شرایط نگهداری دارو :
· دارو را دور از دسترس اطفال نگهداری کنید .
· دارو را دور از رطوبت و در دمای زیر 30 درجه سانتی گراد نگهداری نمائید.
· از نگهداری و مصرف داروهای تاریخ گذشته خودداری کنید .
ژلوفن فرم ژلهای داروی ایبوپروفن است که مشهورترین نام تجاری آن بروفن است (گردآوری : انجمن ناجی) این مسکن ها جزء داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی هستند.
ژلوفن (GELOFEN)
ژلوفن به صورت کپسول نرم ژلاتینی است از دسته داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی میباشد و در موارد زیر قابل استفاده است:
کاهش موقت درد ناشی از سرماخوردگی، دندان درد، درد عضلانی، سردرد (مثل میگرن)، آرتریت روماتوئید، درد قاعدگی و کاهش تب.
مسکنهای دیگر مانند ایبوپروفن، مفنامیک اسید و ... نیز همانند ژلوفن عمل میکنند.
این دسته از داروها میتوانند ایجاد زخم معده کنند، بنابراین افرادی که دارای مشکل زخم معده هستند از مصرف این داروها باید خودداری کنند.
همچنین مصرف ژلوفن در سه ماه اول دوران بارداری مجاز است، ولی در سه ماه آخر بارداری که جزء گروه پرخطر است، مصرف آن ممنوع است (گردآوری : انجمن ناجی)
مصرف این داروها باید در کوتاهمدت صورت گیرد و در بلند مدت نباید از این داروها استفاده کرد.
عوارض ژلوفن
هر دارو به موازات اثر درمانی مطلوب ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته نیز بشود. اگر چه تمام عوارض زیر در یک فرد دیده نمیشود، لیکن بروز هر یک از عوارض زیر با داروساز خود ملباسمو کنید :
سردرد شدید، اختلالات پوستی، اختلالات بینایی، تنگی نفس، افسردگی یا تغییرات رفتاری، اختلالات شنوایی، بی حسی یا ضعف در دستها و پاها، احساس خستگی، اختلالات ادراری و افزایش وزن.
در صورت بروز هر یک از عوارض زیر مصرف دارو را قطع کنید و سریعاً پزشک خود را در جریان قرار دهید :
درد و سوزش معده، مدفوع قیریرنگ یا خون آلود، احساس درد و فشار در قفسه سینه، تشنج، با یا بدون لرز، تهوع، سوزش سردل یا سوءهاضمه، لکههای قرمز کوچک روی پوست، جراحت، زخم یا لکههای سفید روی لبها یا داخل دهان، خون دماغ بدون علت خاص، خونریزی یا کبودی غیرمعمول، استفراغ و بالا آوردن خون .
عوارض خفیف دیگری که نیاز به مراقبت پزشکی ندارند، ممکن است با ایبوپرفن پیش بیایند مانند درد خفیف معده، گیجی یا خواب آلودگی، تهوع و استفراغ، سوءهاضمه و ریفلاکس معده.
این عوارض به تدریج در طی درمان، با تطبیق بدن با دارو از بین میروند، البته در صورتی که ادامه یافتند به داروساز یا پزشک خود اطلاع دهید.
ایبوپروفن (IBUPROFEN)
قرصهای 200 میلی گرم ایبوپروفن، بدون نسخه پزشک قابل تهیه است، اما قرصهای 400 میلی گرم توسط پزشک تجویز میشود. ایبوپروفن از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی است (گردآوری : انجمن ناجی)
این دارو یک داروی ضد درد غیر مخدر برای دردهای خفیف تا متوسط، نظیر سردرد، درد عادت ماهانه و حملات نقرس است (گردآوری : انجمن ناجی)
به علت داشتن خواص التهابی، این دارو در درمان بیمارهای روماتیسمی مثل آرتریت روماتوئید و دیگر مشکلات التهابی غیر روماتیسمی مثل آسیبهای حین ورزش (پیچ خوردگیها و رگ به رگ شدنها)، بورسیت ها، تاندونیت ها (التهاب تاندون)، و استئوآرتریت (آرتروز) بسیار مفید است (گردآوری : انجمن ناجی) ایبوپروفن تب را نیز کاهش میدهد.
چگونگی مصرف ایبوپروفن
قرص ایبوپروفن را باید با غذا و همراه یک لیوان پر از آب خورد.
پس از خوردن قرصهای ایبوپروفن برای جلوگیری از آسیب و تحریک بدن، 15 تا 30 دقیقه از خوابیدن یا دراز کشیدن اجتناب کنید.
اگر روزی یک یا دوبار ایبوپروفن مصرف میکنید و یک نوبت را فراموش کردید، اگر حداکثر تا 2 ساعت آن را به یاد آورید بلافاصله مصرفش کنید، در غیر این صورت نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه منظمتان برگردید.
اگر روزانه بیش از دو نوبت ایبوپروفن مصرف میکنید، به محض این که نوبت فراموش شده را به یاد آورید مصرفش کنید. اما اگر تقریبا موقع نوبت بعدی رسیده بود، نوبت فراموش شده را مصرف نکنید.
مقدار دارو را دو برابر نکنید.
هنگام مصرف ایبوپروفن ، نباید بیش از مقدار مشخص شده بر روی جعبه دارو مصرف کنید، مگر طبق دستور پزشک. این دارو میتواند موجب کبودی و خونریزی زیاد شود
عوارض جانبی ایبوپروفن
در صورت بروز هر یک از علایم زیر مصرف ایبوپروفن را قطع کرده ، با پزشکتان تماس بگیرید:
خستگی یا خواب آلودگی شدید؛ درد یا سوزش معده؛ تهوع یا استفراغ؛ مدفوع سیاه؛ علایم شدید آنفلوآنزا (لرز، تب، دردهای عضلانی)؛ افزایش وزن؛ کبودی یا خونریزی غیرطبیعی؛ بثورات پوستی؛ زخمهای دهانی؛ یا تب یا گلودردی که پیش از شروع درمان وجود نداشته و با مشکلی که در حال حاضر به خاطرش تحت درمان هستید ارتباطی نداشته باشد.
بیماران مسن بیشتر از سایرین در معرض خطر مشکلات گوارشی و خونریزی دهنده هستند.
یک واکنش حساسیتی نادر به ایبوپروفن، آنافیلاکسی است که به توجه و مراقبت فوری پزشکی نیاز دارد. آنافیلاکسی، سریعا پیشرفت میکند.
هنگام بروز خس خس سینه یا مشکل در تنفس، مصرف ایبوپروفن را قطع کرده و با یک مرکز اورژانس تماس بگیرید.
قبل از مصرف ایبوپروفن دقت کنید
در صورت داشتن هریک از موارد زیر، پیش از مصرف ایبوپروفن، پزشکتان را مطلع سازید:
- حساسیت به آسپیرین یا دیگر داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی
- بارداری یا شیردهی
- مصرف داروهای دیگر به ویژه دیگر داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی (مثل ناپروکسن)، آسپیرین، ضدانعقادها (مثل وارفارین)، آنتی بیوتیک ها (سفالسپورین ها)، داروهای ضد سرطان (یک داروی مدر) و والپروئیک اسید یا دیوالپروئکس
- مصرف مشروبات الکلی
- ابتلا به پولیپهای بینی مرتبط با آسپیرین؛ زخم یا التهاب در دستگاه گوارش؛ پرفشاری خون؛ هموفیلی یا دیگر مشکلات خونریزی دهنده؛ نارسایی مغز استخوان؛ زخمهای دهانی؛ یا بیماریهای کبدی یا کلیوی
هنگام مصرف ایبوپروفن توصیه میشود
برچسب روی دارو را مطالعه کرده و از دستوراتش پیروی کنید.
برچسب سایر داروهای مجاز بدون نسخه را بخوانید تا مطمئن شوید حاوی داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (مثل آسپرین یا ناپروکسن) یا داروهایی که با ایبوپروفن تداخل ایجاد میکنند نباشد.
اگر ایبوپروفن را برای درد یا تب میخورید و درد ظرف 14 روز و تب ظرف 3 روز بهتر نشد یا حتی بدتر شد، با پزشکتان ملباسمو کنید.
ایبوپروفن را به اندازه تجویز شده مصرف کنید.
به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید (اگر برای مدتی طولانی قرار است ایبوپروفن مصرف کنید).
پیش از انجام هر گونه عمل جراحی یا کارهای دندانپزشکی، پزشک را از اینکه ایبوپروفن مصرف میکنید مطلع سازید.
ایبوپروفن را دور از دسترس کودکان ، دور از گرما، نور مستقیم یا حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط ایبوپروفن فاسد میشود)
ایبوپروفن تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.
هنگام مصرف ایبوپروفن ، نباید بیش از مقدار مشخص شده بر روی جعبه دارو مصرف کنید، مگر طبق دستور پزشک . این دارو میتواند موجب کبودی و خونریزی بیش از حد شود.
تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو، از رانندگی یا شرکت در فعالیتهای خطرناک خودداری کنید. این دارو در برخی افراد موجب گیجی، سرگیجه، یا خوابآلودگی میشود.